< Mga Kawikaan 23 >

1 Pagka ikaw ay nauupong kumain na kasalo ng isang pangulo, kilanlin mong maigi siya na nasa harap mo;
Når du sit til bords hjå ein hovding, so agta vel på kven du hev fyre deg,
2 At maglagay ka ng sundang sa iyong lalamunan, kung ikaw ay taong bigay sa pagkain.
og set ein kniv på strupen din, um mathugen din er stor.
3 Huwag kang mapagnais ng kaniyang mga masarap na pagkain; yamang mga marayang pagkain.
Fys ikkje etter hans lostemat, for det er dårande føda.
4 Huwag kang mainip sa pagyaman; tumigil ka sa iyong sariling karunungan.
Mød deg ei med å verta rik, lat fara den klokskapen din!
5 Iyo bang itititig ang iyong mga mata sa wala? Sapagka't ang mga kayamanan, ay tunay na nagsisipagpakpak, gaya ng aguila na lumilipad sa dakong langit.
Lat ei augo fljuga til det som kverv, for det gjer seg vengjer, det er visst, som ein ørn som flyg til himmels.
6 Huwag mong kanin ang tinapay niya na may masamang mata, ni nasain mo man ang kaniyang mga masarap na pagkain:
Et ikkje brød hjå den som misunner deg, og fys ikkje etter hans lostemat!
7 Sapagka't kung ano ang iniisip niya sa loob niya, ay gayon siya: kumain ka at uminom ka, sabi niya sa iyo; nguni't ang puso niya ay hindi sumasaiyo.
For som han reknar ut i sjæli si, soleis er han. «Et og drikk!» han segjer til deg, men hjarta hans er ikkje med deg.
8 Ang subo na iyong kinain ay iyong isusuka, at iyong iwawala ang iyong mga matamis na salita.
For biten din som du hev ete, lyt du spy upp att, og du hev spilt dine fagre ord.
9 Huwag kang magsalita sa pakinig ng mangmang; sapagka't kaniyang hahamakin ang karunungan ng iyong mga salita.
For øyro på dåren skal du ikkje tala, for han vanvyrder visdommen i dine ord.
10 Huwag mong baguhin ang dating muhon ng lupa; at huwag mong pasukin ang mga bukid ng ulila:
Flyt ikkje gamall merkestein, og kom ei inn på åkrane åt faderlause.
11 Sapagka't ang kanilang Manunubos ay malakas; ipaglalaban niya ang kanilang usap sa iyo.
For deira målsmann er sterk, han skal føra saki deira imot deg.
12 Ihilig mo ang iyong puso sa turo, at ang iyong mga pakinig sa mga salita ng kaalaman.
Vend hjarta ditt til age og øyro dine til kunnskaps ord!
13 Huwag mong ipagkait ang saway sa bata: sapagka't kung iyong hampasin siya ng pamalo, siya'y hindi mamamatay.
Lat ikkje guten vera utan age! Slær du han med riset, skal han ikkje døy.
14 Iyong hahampasin siya ng pamalo, at ililigtas mo ang kaniyang kaluluwa sa Sheol. (Sheol h7585)
Du slær han med riset, og sjæli hans bergar du frå helheim. (Sheol h7585)
15 Anak ko, kung ang iyong puso ay magpakapantas, ang puso ko'y matutuwa sa makatuwid baga'y ang akin:
Son min, vert hjarta ditt vist, so gled seg og mitt hjarta,
16 Oo, ang aking puso ay magagalak pagka ang iyong mga labi ay nangagsasalita ng matuwid na mga bagay.
og nyro mine fegnast når lipporn’ dine talar det som rett er.
17 Huwag managhili ang iyong puso sa mga makasalanan: kundi lumagay ka sa Panginoon buong araw:
Lat ikkje hjarta ditt misunna syndarar, men stræva stødt etter gudlegdom.
18 Sapagka't tunay na may kagantihan; at ang iyong pagasa ay hindi mahihiwalay.
For då er du viss på ei framtid, og di von skal ei verta til inkjes.
19 Makinig ka, anak ko, at ikaw ay magpakapantas, at patnubayan mo ang iyong puso sa daan.
Høyr du, son min, og vert vis, og lat hjarta ditt ganga beint fram på vegen.
20 Huwag kang mapasama sa mga mapaglango; sa mga mayamong mangangain ng karne:
Ver ikkje med millom vindrikkarar, millom deim som foret seg på kjøt.
21 Sapagka't ang manglalasing at ang mayamo ay darating sa karalitaan: at ang antok ay magbibihis sa tao ng pagkapulubi.
For drikkar og storetar fatig vert, og svevn gjev fillor for klæde.
22 Dinggin mo ang iyong ama na naging anak ka, at huwag mong hamakin ang iyong ina kung siya'y tumanda.
Høyr på far din som avla deg, og vanvyrd ei mor di når ho vert gamall!
23 Bumili ka ng katotohanan at huwag mong ipagbili: Oo karunungan, at turo, at pag-uunawa.
Kjøp sanning og sel henne ikkje, visdom og age og vit.
24 Ang ama ng matuwid ay magagalak na lubos: at siyang nagkaanak ng pantas na anak ay magagalak sa kaniya.
Storleg fegnast far til den rettferdige, og den som fær ein vis son, skal få gleda av han.
25 Mangatuwa ang iyong ama at ang iyong ina, at magalak siyang nanganak sa iyo.
Lat far din og mor di gleda seg, og ho som fødde deg, fegnast.
26 Anak ko, ibigay mo sa akin ang iyong puso, at malugod ang iyong mga mata sa aking mga daan.
Son min, gjev meg hjarta ditt, og lat dine augo lika vegarne mine.
27 Sapagka't ang isang patutot ay isang malalim na lubak; at ang babaing di kilala ay makipot na lungaw.
For skjøkja er som djupe gravi og den framande kona som tronge brunnen,
28 Oo, siya'y bumabakay na parang tulisan, at nagdaragdag ng mga magdaraya sa gitna ng mga tao.
ja, ho ligg på lur som ein ransmann, og ho aukar talet på utrue folk.
29 Sinong may ay? sinong may kapanglawan? sinong may pakikipagtalo? sinong may daing? sino ang may sugat na walang kadahilanan? sino ang may maningas na mata?
Kven hev sorg? Kven hev sut? Kven hev dragsmål? Kven hev klagemål? Kven hev sjølvvalde sår? Kven hev dimsynte augo?
30 Silang nangaghihintay sa alak; silang nagsisiyaon upang humanap ng pinaghalong alak.
Dei som drygjer lenge hjå vinen, dei som kjem og smakar på mjøden.
31 Huwag kang tumingin sa alak pagka mapula, pagka nagbibigay ng kaniyang kulay sa saro,
Sjå ikkje på vinen kor han raudnar, kor vænt han smiler i staupet! lett renn han ned.
32 Sa huli ay kumakagat ito na parang ahas, at tumutukang parang ulupong.
Men sidan han sting som ein slange og høgg som ein orm.
33 Ang iyong mga mata ay titingin ng mga katuwang bagay, at ang iyong puso ay nagbabadya ng mga magdarayang bagay.
Då skal augo dine sjå rare syner, og hjarta ditt talar tull og tøv.
34 Oo, ikaw ay magiging parang nahihiga sa gitna ng dagat, o parang nahihiga sa dulo ng isang palo ng sasakyan.
Du vert som låg du i havsens djup, eller låg i toppen av mastri.
35 Kanilang pinalo ako, iyong sasalitain, at hindi ako nasaktan; kanilang hinampas ako, at hindi ko naramdaman: kailan gigising ako? aking hahanapin pa uli.
«Dei slo meg, men det gjorde’kje vondt, dei banka meg, men eg kjende det ikkje. Når skal eg vakna? Eg vil få tak i endå meir.»

< Mga Kawikaan 23 >