Mga Kawikaan 22

1 Ang mabuting pangalan ay maiging piliin, kay sa malaking kayamanan, at ang magandang kalooban, kay sa pilak at ginto.

Hellere godt Navn end megen Rigdom, Yndest er bedre end Sølv og Guld.

2 Ang mayaman at ang dukha ay nagkakasalubong kapuwa: ang Panginoon ang May-lalang sa kanilang lahat.

Rig og fattig mødes, HERREN har skabt dem begge.

3 Ang mabait na tao ay nakakakita ng kasamaan at nagkukubli: nguni't dinadaanan ng musmos at nagtitiis.

Den kloge ser Faren og søger i Skjul, tankeløse gaar videre og bøder.

4 Ang kagantihan sa kapakumbabaan at ang pagkatakot sa Panginoon ay kayamanan, at karangalan, at buhay.

Lønnen for Ydmyghed og HERRENS Frygt er Rigdom, Ære og Liv.

5 Mga tinik at mga silo ay nangasa daan ng magdaraya: ang nagiingat ng kaniyang kaluluwa ay lalayo sa mga yaon.

Paa den svigefuldes Vej er der Torne og Snarer; vil man vogte sin Sjæl, maa man holde sig fra dem.

6 Turuan mo ang bata sa daan na dapat niyang lakaran, at pagka tumanda man siya ay hindi niya hihiwalayan.

Væn Drengen til den Vej, han skal følge, da viger han ikke derfra, selv gammel.

7 Ang mayaman ay magpupuno sa dukha, at ang manghihiram ay alipin ng nagpapahiram.

Over Fattigfolk raader den rige, Laantager bliver Laangivers Træl.

8 Siyang naghahasik ng kasamaan ay aani ng kapahamakan; at ang pamalo ng kaniyang poot ay maglilikat.

Hvo Uret saar, vil høste Fortræd, hans Vredes Ris skal slaa ham selv.

9 Ang may magandang-loob na mata ay pagpapalain: sapagka't nagbibigay ng kaniyang tinapay sa dukha.

Den vennesæle velsignes, thi han deler sit Brød med den ringe.

10 Itaboy mo ang manglilibak, at ang pagtatalo ay maalis; Oo, ang pagkakaalit at pagduwahagi ay matitigil.

Driv Spotteren ud, saa gaar Trætten med, og Hiv og Smæden faar Ende.

11 Siyang umiibig ng kalinisan ng puso, dahil sa biyaya ng kaniyang mga labi ay magiging kaniyang kaibigan ang hari.

HERREN elsker den rene af Hjertet; med Ynde paa Læben er man Kongens Ven.

12 Ang mga mata ng Panginoon ay nagiingat sa maalam: nguni't kaniyang ibinabagsak ang mga salita ng taksil.

HERRENS Øjne agter paa Kundskab, men han kuldkaster troløses Ord.

13 Sinasabi ng tamad, may leon sa labas: mapapatay ako sa mga lansangan.

Den lade siger: »En Løve paa Gaden! Jeg kan let blive revet ihjel paa Torvet.«

14 Ang bibig ng masasamang babae ay isang malalim na lungaw: siyang nayayamot sa Panginoon ay mabubuwal doon.

Fremmed Kvindes Mund er en bundløs Grav, den, HERREN er vred paa, falder deri.

15 Ang kamangmangan ay nababalot sa puso ng bata; nguni't ilalayo sa kaniya ng pamalong pangsaway.

Daarskab er knyttet til Ynglingens Hjerte, Tugtens Ris skal fjerne den fra ham.

16 Ang pumipighati sa dukha upang magpalago ng kaniyang pakinabang, at ang nagbibigay sa mayaman, ay humahangga sa pangangailangan lamang.

Vold mod den ringe øger hans Eje, Gave til Rigmand gør ham kun fattig.

17 Ikiling mo ang iyong pakinig, at iyong dinggin ang mga salita ng pantas, at ihilig mo ang iyong puso sa aking kaalaman.

Bøj Øret og hør de vises Ord, vend Hjertet til og kend deres Liflighed!

18 Sapagka't maligayang bagay kung iyong ingatan sa loob mo, kung mangatatatag na magkakasama sa iyong mga labi.

Vogter du dem i dit Indre, er de alle rede paa Læben.

19 Upang ang iyong tiwala ay malagak sa Panginoon, aking ipinakilala sa iyo sa kaarawang ito, oo, sa iyo.

For at din Lid skal staa til HERREN, lærer jeg dig i Dag.

20 Hindi ba ako sumulat sa iyo ng mga marilag na bagay na mga payo at kaalaman;

Alt i Gaar optegned jeg til dig, alt i Forgaars Raad og Kundskab

21 Upang ipakilala sa iyo ang katunayan ng mga salitang katotohanan, upang iyong maibalik ang mga salita ng katotohanan sa kanila na nagsusugo sa iyo?

for at lære dig rammende Sandhedsord, at du kan svare sandt, naar du spørges.

22 Huwag kang magnakaw sa dukha, sapagka't siya'y dukha, ni pumighati man sa nagdadalamhati sa pintuang-bayan:

Røv ej fra den ringe, fordi han er ringe, knus ikke den arme i Porten:

23 Sapagka't ipakikipaglaban ng Panginoon ang kanilang usap, at sasamsaman ng buhay yaong nagsisisamsam sa kanila.

thi HERREN fører deres Sag og raner deres Ransmænds Liv.

24 Huwag kang makipagkaibigan sa taong magagalitin; at sa mainiting tao ay huwag kang sasama:

Vær ej Ven med den, der let bliver hidsig, omgaas ikke vredladen Mand,

25 Baka ka matuto ng kaniyang mga lakad, at magtamo ng silo sa iyong kaluluwa.

at du ikke skal lære hans Stier og hente en Snare for din Sjæl.

26 Huwag kang maging isa sa kanila na nakikikamay, o sa kanila na mangananagot sa mga utang:

Hør ikke til dem, der giver Haandslag, dem, som borger for Gæld!

27 Kung wala kang ikabayad, bakit kaniyang kukunin sa iyo ang iyong higaan?

Saafremt du ej kan betale, tager man Sengen, du ligger i.

28 Huwag mong baguhin ang dating muhon ng lupa, na inilagay ng iyong mga magulang.

Flyt ej ældgamle Skel, dem, dine Fædre satte.

29 Nakikita mo ba ang taong masipag sa kaniyang gawain? siya'y tatayo sa harap ng mga hari: hindi siya tatayo sa harap ng mga taong hamak.

Ser du en Mand, som er snar til sin Gerning, da skal han stedes for Konger, ikke for Folk af ringe Stand.