< Mga Kawikaan 18 >
1 Ang humihiwalay ay humahanap ng sarili niyang nasa, at nakikipagtalo laban sa lahat na magaling na karunungan.
For [an object of] desire he who is separated doth seek, With all wisdom he intermeddleth.
2 Ang mangmang ay walang kaluguran sa paguunawa, kundi maihayag lamang ang kaniyang puso.
A fool delighteth not in understanding, But — in uncovering his heart.
3 Pagka ang masama ay dumarating, dumarating din naman ang paghamak, at kasama ng kutya ang pagkaduwahagi.
With the coming of the wicked come also hath contempt, And with shame — reproach.
4 Ang mga salita ng bibig ng tao ay parang malalim na tubig; ang bukal ng karunungan ay parang umaagos na batis.
Deep waters [are] the words of a man's mouth, The fountain of wisdom [is] a flowing brook.
5 Igalang ang pagkatao ng masama ay hindi mabuti, ni iligaw man ang matuwid sa kahatulan.
Acceptance of the face of the wicked [is] not good, To turn aside the righteous in judgment.
6 Ang mga labi ng mangmang ay nanasok sa pagkakaalit, at tinatawag ng kaniyang bibig ang mga hampas.
The lips of a fool enter into strife, And his mouth for stripes calleth.
7 Ang bibig ng mangmang ay kaniyang kapahamakan, at ang kaniyang mga labi ay silo ng kaniyang kaluluwa.
The mouth of a fool [is] ruin to him, And his lips [are] the snare of his soul.
8 Ang mga salita ng mga mapaghatid-dumapit ay parang mga masarap na subo, at nagsisibaba sa pinakaloob ng tiyan.
The words of a tale-bearer [are] as self-inflicted wounds, And they have gone down [to] the inner parts of the heart.
9 Siya mang walang bahala sa kaniyang gawain ay kapatid siya ng maninira.
He also that is remiss in his work, A brother he [is] to a destroyer.
10 Ang pangalan ng Panginoon ay matibay na moog: tinatakbuhan ng matuwid at naliligtas.
A tower of strength [is] the name of Jehovah, Into it the righteous runneth, and is set on high.
11 Ang yaman ng mayamang tao ay ang kaniyang matibay na bayan, at gaya ng matayog na kuta sa kaniyang sariling isip,
The wealth of the rich [is] the city of his strength, And as a wall set on high in his own imagination.
12 Bago ang pagkapahamak ay pagmamalaki ng puso ng tao, at bago ang karangalan ang pagpapakumbaba.
Before destruction the heart of man is high, And before honour [is] humility.
13 Ang sumasagot bago makinig, ay kamangmangan at kahihiyan sa kaniya.
Whoso is answering a matter before he heareth, Folly it is to him and shame.
14 Aalalayan ng diwa ng tao ang kaniyang sakit; nguni't ang bagbag na diwa sinong nakapagdadala?
The spirit of a man sustaineth his sickness, And a smitten spirit who doth bear?
15 Ang puso ng mabait ay nagtatamo ng kaalaman; at ang pakinig ng pantas ay humahanap ng kaalaman.
The heart of the intelligent getteth knowledge, And the ear of the wise seeketh knowledge.
16 Ang kaloob ng tao ay nagbubukas ng daan sa kaniya, at dinadala siya sa harap ng mga dakilang tao.
The gift of a man maketh room for him, And before the great it leadeth him.
17 Ang nakikipaglaban ng kaniyang usap na una ay tila ganap; nguni't dumarating ang kaniyang kapuwa at sinisiyasat siya.
Righteous [is] the first in his own cause, His neighbour cometh and hath searched him.
18 Ang pagsasapalaran ay nagpapatigil ng mga pagtatalo, at naghihiwalay sa gitna ng mga makapangyarihan.
The lot causeth contentions to cease, And between the mighty it separateth.
19 Ang kapatid na nasaktan sa kalooban ay mahirap mabawi kay sa matibay na bayan: at ang gayong mga pagtatalo ay parang mga halang ng isang kastilyo.
A brother transgressed against is as a strong city, And contentions as the bar of a palace.
20 Ang tiyan ng tao ay mabubusog ng bunga ng kaniyang bibig; sa bunga ng kaniyang mga labi ay masisiyahan siya.
From the fruit of a man's mouth is his belly satisfied, [From the] increase of his lips he is satisfied.
21 Kamatayan at buhay ay nasa kapangyarihan ng dila; at ang nagsisiibig sa kaniya ay magsisikain ng kaniyang bunga.
Death and life [are] in the power of the tongue, And those loving it eat its fruit.
22 Sinomang lalaking nakakasumpong ng asawa ay nakasumpong ng mabuting bagay, at nagtatamo ng lingap ng Panginoon.
[Whoso] hath found a wife hath found good, And bringeth out good-will from Jehovah.
23 Ang dukha ay gumagamit ng mga pamanhik: nguni't ang mayaman ay sumasagot na may kagilasan.
[With] supplications doth the poor speak, And the rich answereth fierce things.
24 Ang nagpaparami ng mga kaibigan ay sa kaniyang sariling kapahamakan: nguni't may kaibigan na mahigit kay sa isang kapatid.
A man with friends [is] to show himself friendly, And there is a lover adhering more than a brother!