Mga Kawikaan 18
1 Ang humihiwalay ay humahanap ng sarili niyang nasa, at nakikipagtalo laban sa lahat na magaling na karunungan.
Through desire a man, having separated himself, seeketh [and] intermeddleth with all wisdom.
2 Ang mangmang ay walang kaluguran sa paguunawa, kundi maihayag lamang ang kaniyang puso.
A fool hath no delight in understanding, but that his heart may reveal itself.
3 Pagka ang masama ay dumarating, dumarating din naman ang paghamak, at kasama ng kutya ang pagkaduwahagi.
When the wicked cometh, [then] cometh also contempt, and with ignominy reproach.
4 Ang mga salita ng bibig ng tao ay parang malalim na tubig; ang bukal ng karunungan ay parang umaagos na batis.
The words of a man's mouth [are as] deep waters, [and] the well-spring of wisdom [as] a flowing brook.
5 Igalang ang pagkatao ng masama ay hindi mabuti, ni iligaw man ang matuwid sa kahatulan.
[It is] not good to accept the person of the wicked, to overthrow the righteous in judgment.
6 Ang mga labi ng mangmang ay nanasok sa pagkakaalit, at tinatawag ng kaniyang bibig ang mga hampas.
A fool's lips enter into contention, and his mouth calleth for strokes.
7 Ang bibig ng mangmang ay kaniyang kapahamakan, at ang kaniyang mga labi ay silo ng kaniyang kaluluwa.
A fool's mouth [is] his destruction, and his lips [are] the snare of his soul.
8 Ang mga salita ng mga mapaghatid-dumapit ay parang mga masarap na subo, at nagsisibaba sa pinakaloob ng tiyan.
The words of a tale-bearer [are] as wounds, and they go down into the innermost parts of the belly.
9 Siya mang walang bahala sa kaniyang gawain ay kapatid siya ng maninira.
He also that is slothful in his work is brother to him that is a great waster.
10 Ang pangalan ng Panginoon ay matibay na moog: tinatakbuhan ng matuwid at naliligtas.
The name of the LORD is a strong tower: the righteous runneth into it, and is safe.
11 Ang yaman ng mayamang tao ay ang kaniyang matibay na bayan, at gaya ng matayog na kuta sa kaniyang sariling isip,
The rich man's wealth [is] his strong city, and as a high wall in his own conceit.
12 Bago ang pagkapahamak ay pagmamalaki ng puso ng tao, at bago ang karangalan ang pagpapakumbaba.
Before destruction the heart of man is haughty, and before honor [is] humility.
13 Ang sumasagot bago makinig, ay kamangmangan at kahihiyan sa kaniya.
He that answereth a matter before he heareth [it], it [is] folly and shame to him.
14 Aalalayan ng diwa ng tao ang kaniyang sakit; nguni't ang bagbag na diwa sinong nakapagdadala?
The spirit of a man will sustain his infirmity; but a wounded spirit who can bear?
15 Ang puso ng mabait ay nagtatamo ng kaalaman; at ang pakinig ng pantas ay humahanap ng kaalaman.
The heart of the prudent getteth knowledge; and the ear of the wise seeketh knowledge.
16 Ang kaloob ng tao ay nagbubukas ng daan sa kaniya, at dinadala siya sa harap ng mga dakilang tao.
A man's gift maketh room for him, and bringeth him before great men.
17 Ang nakikipaglaban ng kaniyang usap na una ay tila ganap; nguni't dumarating ang kaniyang kapuwa at sinisiyasat siya.
[He that is] first in his own cause [seemeth] just; but his neighbor cometh and searcheth him.
18 Ang pagsasapalaran ay nagpapatigil ng mga pagtatalo, at naghihiwalay sa gitna ng mga makapangyarihan.
The lot causeth contentions to cease, and parteth between the mighty.
19 Ang kapatid na nasaktan sa kalooban ay mahirap mabawi kay sa matibay na bayan: at ang gayong mga pagtatalo ay parang mga halang ng isang kastilyo.
A brother offended [is harder to be won] than a strong city: and [their] contentions [are] like the bars of a castle.
20 Ang tiyan ng tao ay mabubusog ng bunga ng kaniyang bibig; sa bunga ng kaniyang mga labi ay masisiyahan siya.
A man's belly shall be satisfied with the fruit of his mouth; [and] with the increase of his lips shall he be filled.
21 Kamatayan at buhay ay nasa kapangyarihan ng dila; at ang nagsisiibig sa kaniya ay magsisikain ng kaniyang bunga.
Death and life [are] in the power of the tongue: and they that love it shall eat the fruit of it.
22 Sinomang lalaking nakakasumpong ng asawa ay nakasumpong ng mabuting bagay, at nagtatamo ng lingap ng Panginoon.
[Whoever] findeth a wife findeth a good [thing], and obtaineth favor from the LORD.
23 Ang dukha ay gumagamit ng mga pamanhik: nguni't ang mayaman ay sumasagot na may kagilasan.
The poor useth entreaties; but the rich answereth roughly.
24 Ang nagpaparami ng mga kaibigan ay sa kaniyang sariling kapahamakan: nguni't may kaibigan na mahigit kay sa isang kapatid.
A man [that hath] friends must show himself friendly: and there is a friend [that] sticketh closer than a brother.
