< Mga Kawikaan 18 >
1 Ang humihiwalay ay humahanap ng sarili niyang nasa, at nakikipagtalo laban sa lahat na magaling na karunungan.
For the desire thereof hee will separate himselfe to seeke it, and occupie himselfe in all wisdome.
2 Ang mangmang ay walang kaluguran sa paguunawa, kundi maihayag lamang ang kaniyang puso.
A foole hath no delite in vnderstanding: but that his heart may be discouered.
3 Pagka ang masama ay dumarating, dumarating din naman ang paghamak, at kasama ng kutya ang pagkaduwahagi.
When the wicked commeth, then commeth contempt, and with the vile man reproch.
4 Ang mga salita ng bibig ng tao ay parang malalim na tubig; ang bukal ng karunungan ay parang umaagos na batis.
The words of a mans mouth are like deepe waters, and the welspring of wisdome is like a flowing riuer.
5 Igalang ang pagkatao ng masama ay hindi mabuti, ni iligaw man ang matuwid sa kahatulan.
It is not good to accept the person of the wicked, to cause ye righteous to fall in iudgement.
6 Ang mga labi ng mangmang ay nanasok sa pagkakaalit, at tinatawag ng kaniyang bibig ang mga hampas.
A fooles lips come with strife, and his mouth calleth for stripes.
7 Ang bibig ng mangmang ay kaniyang kapahamakan, at ang kaniyang mga labi ay silo ng kaniyang kaluluwa.
A fooles mouth is his owne destruction, and his lips are a snare for his soule.
8 Ang mga salita ng mga mapaghatid-dumapit ay parang mga masarap na subo, at nagsisibaba sa pinakaloob ng tiyan.
The wordes of a tale bearer are as flatterings, and they goe downe into the bowels of the belly.
9 Siya mang walang bahala sa kaniyang gawain ay kapatid siya ng maninira.
He also that is slouthfull in his worke, is euen the brother of him that is a great waster.
10 Ang pangalan ng Panginoon ay matibay na moog: tinatakbuhan ng matuwid at naliligtas.
The Name of the Lord is a strong tower: the righteous runneth vnto it, and is exalted.
11 Ang yaman ng mayamang tao ay ang kaniyang matibay na bayan, at gaya ng matayog na kuta sa kaniyang sariling isip,
The rich mans riches are his strong citie: and as an hie wall in his imagination.
12 Bago ang pagkapahamak ay pagmamalaki ng puso ng tao, at bago ang karangalan ang pagpapakumbaba.
Before destruction the heart of a man is hautie, and before glory goeth lowlines.
13 Ang sumasagot bago makinig, ay kamangmangan at kahihiyan sa kaniya.
He that answereth a matter before hee heare it, it is folly and shame vnto him.
14 Aalalayan ng diwa ng tao ang kaniyang sakit; nguni't ang bagbag na diwa sinong nakapagdadala?
The spirit of a man will susteine his infirmitie: but a wounded spirit who can beare it?
15 Ang puso ng mabait ay nagtatamo ng kaalaman; at ang pakinig ng pantas ay humahanap ng kaalaman.
A wise heart getteth knowledge, and the eare of the wise seeketh learning.
16 Ang kaloob ng tao ay nagbubukas ng daan sa kaniya, at dinadala siya sa harap ng mga dakilang tao.
A mans gift enlargeth him, and leadeth him before great men.
17 Ang nakikipaglaban ng kaniyang usap na una ay tila ganap; nguni't dumarating ang kaniyang kapuwa at sinisiyasat siya.
He that is first in his owne cause, is iust: then commeth his neighbour, and maketh inquirie of him.
18 Ang pagsasapalaran ay nagpapatigil ng mga pagtatalo, at naghihiwalay sa gitna ng mga makapangyarihan.
The lot causeth contentions to cease, and maketh a partition among the mightie.
19 Ang kapatid na nasaktan sa kalooban ay mahirap mabawi kay sa matibay na bayan: at ang gayong mga pagtatalo ay parang mga halang ng isang kastilyo.
A brother offended is harder to winne then a strong citie, and their contentions are like the barre of a palace.
20 Ang tiyan ng tao ay mabubusog ng bunga ng kaniyang bibig; sa bunga ng kaniyang mga labi ay masisiyahan siya.
With the fruite of a mans mouth shall his belly be satisfied, and with the increase of his lips shall he be filled.
21 Kamatayan at buhay ay nasa kapangyarihan ng dila; at ang nagsisiibig sa kaniya ay magsisikain ng kaniyang bunga.
Death and life are in the power of ye tongue, and they that loue it, shall eate the fruite thereof.
22 Sinomang lalaking nakakasumpong ng asawa ay nakasumpong ng mabuting bagay, at nagtatamo ng lingap ng Panginoon.
He that findeth a wife, findeth a good thing, and receiueth fauour of the Lord.
23 Ang dukha ay gumagamit ng mga pamanhik: nguni't ang mayaman ay sumasagot na may kagilasan.
The poore speaketh with prayers: but the rich answereth roughly.
24 Ang nagpaparami ng mga kaibigan ay sa kaniyang sariling kapahamakan: nguni't may kaibigan na mahigit kay sa isang kapatid.
A man that hath friends, ought to shew him selfe friendly: for a friend is neerer then a brother.