< Mga Kawikaan 18 >

1 Ang humihiwalay ay humahanap ng sarili niyang nasa, at nakikipagtalo laban sa lahat na magaling na karunungan.
A man who wishes to separate from friends seeks excuses; but at all times he will be liable to reproach.
2 Ang mangmang ay walang kaluguran sa paguunawa, kundi maihayag lamang ang kaniyang puso.
A senseless man feels no need of wisdom, for he is rather led by folly.
3 Pagka ang masama ay dumarating, dumarating din naman ang paghamak, at kasama ng kutya ang pagkaduwahagi.
When an ungodly man comes into a depth of evils, he despises [them]; but dishonour and reproach come upon him.
4 Ang mga salita ng bibig ng tao ay parang malalim na tubig; ang bukal ng karunungan ay parang umaagos na batis.
A word in the heart of a man is a deep water, and a river and fountain of life spring forth.
5 Igalang ang pagkatao ng masama ay hindi mabuti, ni iligaw man ang matuwid sa kahatulan.
[It is] not good to accept the person of the ungodly, nor [is it] holy to pervert justice in judgement.
6 Ang mga labi ng mangmang ay nanasok sa pagkakaalit, at tinatawag ng kaniyang bibig ang mga hampas.
The lips of a fool bring [him] into troubles, and his bold mouth calls for death.
7 Ang bibig ng mangmang ay kaniyang kapahamakan, at ang kaniyang mga labi ay silo ng kaniyang kaluluwa.
A fool's mouth is ruin to him, and his lips are a snare to his soul.
8 Ang mga salita ng mga mapaghatid-dumapit ay parang mga masarap na subo, at nagsisibaba sa pinakaloob ng tiyan.
Fear casts down the slothful; and the souls of the effeminate shall hunger.
9 Siya mang walang bahala sa kaniyang gawain ay kapatid siya ng maninira.
A man who helps not himself by his labour is brother of him that ruins himself.
10 Ang pangalan ng Panginoon ay matibay na moog: tinatakbuhan ng matuwid at naliligtas.
The name of the Lord is of great strength; and the righteous running to it are exalted.
11 Ang yaman ng mayamang tao ay ang kaniyang matibay na bayan, at gaya ng matayog na kuta sa kaniyang sariling isip,
The wealth of a rich man is a strong city; and its glory casts a broad shadow.
12 Bago ang pagkapahamak ay pagmamalaki ng puso ng tao, at bago ang karangalan ang pagpapakumbaba.
Before ruin a man's heart is exalted, and before honour it is humble.
13 Ang sumasagot bago makinig, ay kamangmangan at kahihiyan sa kaniya.
Whoso answers a word before he hears [a cause], it is folly and reproach to him.
14 Aalalayan ng diwa ng tao ang kaniyang sakit; nguni't ang bagbag na diwa sinong nakapagdadala?
A wise servant calms a man's anger; but who can endure a faint-hearted man?
15 Ang puso ng mabait ay nagtatamo ng kaalaman; at ang pakinig ng pantas ay humahanap ng kaalaman.
The heart of the sensible [man] purchases discretion; and the ears of the wise seek understanding.
16 Ang kaloob ng tao ay nagbubukas ng daan sa kaniya, at dinadala siya sa harap ng mga dakilang tao.
A man's gift enlarges him, and seats him amongst princes.
17 Ang nakikipaglaban ng kaniyang usap na una ay tila ganap; nguni't dumarating ang kaniyang kapuwa at sinisiyasat siya.
A righteous man accuses himself at the beginning of his speech, but when he has entered upon the attack, the adversary is reproved.
18 Ang pagsasapalaran ay nagpapatigil ng mga pagtatalo, at naghihiwalay sa gitna ng mga makapangyarihan.
A silent [man] quells strifes, and determines between great powers.
19 Ang kapatid na nasaktan sa kalooban ay mahirap mabawi kay sa matibay na bayan: at ang gayong mga pagtatalo ay parang mga halang ng isang kastilyo.
A brother helped by a brother is as a strong and high city; and is [as] strong as a [well]-founded palace.
20 Ang tiyan ng tao ay mabubusog ng bunga ng kaniyang bibig; sa bunga ng kaniyang mga labi ay masisiyahan siya.
A man fills his belly with the fruits of his mouth; and he shall be satisfied with the fruits of his lips.
21 Kamatayan at buhay ay nasa kapangyarihan ng dila; at ang nagsisiibig sa kaniya ay magsisikain ng kaniyang bunga.
Life and death are in the power of the tongue; and they that rule it shall eat the fruits thereof.
22 Sinomang lalaking nakakasumpong ng asawa ay nakasumpong ng mabuting bagay, at nagtatamo ng lingap ng Panginoon.
He that has found a good wife has found favours, and has received gladness from God. [He that puts away a good wife, puts away a good thing, and he that keeps an adulteress is foolish and ungodly.]
23 Ang dukha ay gumagamit ng mga pamanhik: nguni't ang mayaman ay sumasagot na may kagilasan.
24 Ang nagpaparami ng mga kaibigan ay sa kaniyang sariling kapahamakan: nguni't may kaibigan na mahigit kay sa isang kapatid.

< Mga Kawikaan 18 >