< Mga Kawikaan 13 >
1 Dinidinig ng pantas na anak ang turo ng kaniyang ama: nguni't hindi dinidinig ng mangduduwahagi ang saway.
A wise son heareth the doctrine of his father: but he that is a scorner, beareth not when he is reproved.
2 Ang tao ay kakain ng mabuti ayon sa bunga ng kaniyang bibig: nguni't ang magdaraya ay kakain ng karahasan,
Of the fruit of his own mouth shall a man be filled with good things: but the soul of transgressors is wicked.
3 Siyang nagiingat ng kaniyang bibig, nagiingat ng kaniyang buhay: nguni't siyang nagbubukang maluwang ng kaniyang mga labi ay magkakaroon ng kapahamakan.
He that keepeth his mouth, keepeth his soul: but he that hath no guard on his speech shall meet with evils.
4 Ang tamad ay nagnanasa, at walang anoman: nguni't ang kaluluwa ng masipag ay tataba.
The sluggard willeth and willeth not: but the soul of them that work, shall be made fat.
5 Ang matuwid ay nagtatanim sa pagsisinungaling: nguni't ang masama ay kasuklamsuklam, at napapahiya.
The just shall hate a lying word: but the wicked confoundeth, and shall be confounded.
6 Bumabantay ang katuwiran sa matuwid na lakad; nguni't inilulugmok ng kasamaan ang makasalanan.
Justice keepeth the way of the innocent: but wickedness overthroweth the sinner.
7 May nagpapakayaman, gayon ma'y walang anoman: may nagpapakadukha, gayon ma'y may malaking kayamanan.
One is as it were rich, when he hath nothing: and another is as it were poor, when he hath great riches.
8 Ang katubusan sa buhay ng tao ay siyang kaniyang mga kayamanan: nguni't ang dukha ay hindi nakikinig sa banta.
The ransom of a man’s life are his riches: but he that is poor beareth not reprehension.
9 Ang ilaw ng matuwid ay nagagalak: nguni't ang ilawan ng masama ay papatayin.
The light of the just giveth joy: but the lamp of the wicked shall be put out.
10 Sa kapalaluan, ang dumarating ay pagtatalo lamang: nguni't ang karunungan ay nangasa nangaturuang maigi.
Among the proud there are always contentions: but they that do all things with counsel, are ruled by wisdom.
11 Ang kayamanang tinangkilik sa walang kabuluhan ay huhupa: nguni't siyang nagpipisan sa paggawa ay mararagdagan.
Substance got in haste shall be diminished: but that which by little and little is gathered with the hand shall increase.
12 Ang pagasa na nagluluwat ay nagpapasakit ng puso: nguni't pagka ang nasa ay dumarating ay punong kahoy ng buhay.
Hope that is deferred afflicteth the soul: desire when it cometh is a tree of life.
13 Sinomang humamak sa salita ay nagdadala ng kapahamakan sa sarili: nguni't siyang natatakot sa utos ay gagantihin.
Whosoever speaketh ill of any thing, bindeth himself for the time to come: but he that feareth the commandment, shall dwell in peace. Deceitful souls go astray in sins: the just are merciful, and shew mercy.
14 Ang kautusan ng pantas ay bukal ng buhay, upang lumayo sa mga silo ng kamatayan.
The law of the wise is a fountain of life, that he may decline from the ruin of death.
15 Ang mabuting kaunawaan ay nagbibigay lingap: nguni't ang lakad ng mananalangsang ay mahirap.
Good instruction shall give grace: in the way of scorners is a deep pit.
16 Bawa't mabait na tao ay gumagawang may kaalaman: nguni't ang mangmang ay nagkakalat ng kamangmangan.
The prudent mall doth all things with counsel: but he that is a fool, layeth open his folly.
17 Ang masamang sugo ay nahuhulog sa kasamaan: nguni't ang tapat na sugo ay kagalingan.
The messenger of the wicked shall fall into mischief: but a faithful ambassador is health.
18 Karalitaan at kahihiyan ang tatamuhin ng nagtatakuwil ng saway: nguni't siyang nakikinig ng saway ay magkakapuri.
Poverty and shame to him that refuseth instruction: but he that yieldeth to reproof, shall be glorified.
19 Ang nasa na natupad ay matamis sa kaluluwa: nguni't kasuklamsuklam sa mga mangmang na humiwalay sa kasamaan.
The desire that is accomplished, delighteth the soul: fools hate them that flee from evil things.
20 Lumalakad ka na kasama ng mga pantas na tao, at ikaw ay magiging pantas; nguni't ang kasama ng mga mangmang ay mapapariwara.
He that walketh with the wise, shall be wise: a friend of fools shall become like to them.
21 Ang kasamaan ay humahabol sa mga makasalanan; nguni't ang matuwid ay gagantihan ng mabuti.
Evil pursueth sinners: and to the just good shall be repaid.
22 Ang mabuti ay nagiiwan ng mana sa mga anak ng kaniyang mga anak; at ang kayamanan ng makasalanan ay nalalagay na ukol sa matuwid.
The good man leaveth heirs, sons, and grandsons: and the substance of the sinner is kept for the just.
23 Maraming pagkain ang nasa pagsasaka ng dukha: nguni't may napapahamak dahil sa kawalan ng kaganapan.
Much food is in the tillage of fathers: but for others it is gathered with out judgment.
24 Siyang naguurong ng kaniyang pamalo ay napopoot sa kaniyang anak: nguni't siyang umiibig ay nagpaparusang maminsan-minsan.
He that spareth the rod hateth his son: but he that loveth him correcteth him betimes.
25 Ang matuwid ay kumakain hanggang sa kabusugan ng kaniyang kaluluwa; nguni't ang tiyan ng masama ay mangangailangan.
The just eateth and filleth his soul: but the belly of the wicked is never to be filled.