Mga Kawikaan 12
1 Sinomang umiibig ng kasawayan ay umiibig ng kaalaman: nguni't siyang nagtatanim sa kasawayan ay hangal.
At elske Tugt er at elske Kundskab, at hade Revselse er dumt.
2 Ang mabuting tao ay magtatamo ng lingap ng Panginoon: nguni't kaniyang parurusahan ang taong may masasamang katha.
Den gode vinder Yndest hos HERREN, den rænkefulde dømmer han skyldig.
3 Ang tao ay hindi matatag sa pamamagitan ng kasamaan: nguni't ang ugat ng matuwid ay hindi makikilos.
Ingen står fast ved Gudløshed, men retfærdiges Rod skal aldrig rokkes.
4 Ang mabait na babae ay putong sa kaniyang asawa: nguni't siyang nakahihiya ay parang kabulukan sa kaniyang mga buto.
En duelig Kvinde er sin Ægtemands Krone, en dårlig er som Edder i hans Ben.
5 Ang mga pagiisip ng matuwid ay ganap: nguni't ang mga payo ng masama ay magdaraya.
Retfærdiges Tanker er Ret, gudløses Opspind er Svig.
6 Ang mga salita ng masama ay mga bakay sa dugo: nguni't ililigtas sila ng bibig ng matuwid.
Gudløses Ord er på Lur efter Blod, retsindiges Mund skal bringe dem Frelse.
7 Ang masama ay inilulugmok at nawawala: nguni't ang sangbahayan ng matuwid ay tatayo.
Gudløse styrtes og er ikke mer. retfærdiges Hus står fast.
8 Pupurihin ang tao ayon sa kaniyang karunungan: nguni't ang masama sa puso ay hahamakin.
For sin Klogskab prises en Mand, til Spot bliver den, hvis Vid er vrangt.
9 Maigi siyang pinahahalagahan ng kaunti, at may alipin, kay sa nagmamapuri, at kinukulang ng tinapay.
Hellere overses, når man holder Træl, end optræde stort, når man mangler Brød.
10 Ang matuwid ay nagpapakundangan sa buhay ng kaniyang hayop: nguni't ang mga kaawaan ng masama ay mabagsik.
Den retfærdige føler med sit Kvæg, gudløses Hjerte er grumt.
11 Siyang bumubukid ng kaniyang lupain ay magkakaroon ng saganang tinapay: nguni't siyang sumusunod sa taong walang kabuluhan ay walang unawa.
Den mættes med Brød, som dyrker sin Jord, uden Vid er den, der jager efter Tomhed.
12 Ninanasa ng masama ang lambat ng mga masamang tao: nguni't ang ugat ng matuwid ay nagbubunga.
De ondes Fæstning jævnes med Jorden, de retfærdiges Rod bolder Stand.
13 Nasa pagsalangsang ng mga labi ang silo sa mga masamang tao: nguni't ang matuwid ay lalabas sa kabagabagan.
I Læbernes Brøde hildes den onde, den retfærdige undslipper Nøden.
14 Ang tao ay masisiyahan ng buti sa pamamagitan ng bunga ng kaniyang bibig; at ang mga gawain ng mga kamay ng tao ay babayaran sa kaniya.
Af sin Munds Frugt mættes en Mand med godt, et Menneske får, som hans Hænder har øvet.
15 Ang lakad ng mangmang ay matuwid sa kaniyang sariling mga mata: nguni't siyang pantas ay nakikinig sa payo.
Dårens Færd behager ham selv, den vise hører på Råd.
16 Ang yamot ng mangmang ay agad nakikilala: nguni't ang mabait na tao ay nagtatakip ng kahihiyan.
En Dåre giver straks sin Krænkelse Luft, den kloge spottes og lader som intet.
17 Ang nagbabadya ng katotohanan ay nagpapakilala ng katuwiran, nguni't ang sinungaling sa saksi ay nagdadaya.
Den sanddru fremfører, hvad der er ret, det falske Vidne kommer med Svig.
18 May nagsasalitang madalas na parang saliwan ng tabak: nguni't ang dila ng pantas ay kagalingan.
Mangens Snak er som Sværdhug, de vises Tunge læger.
19 Ang labi ng katotohanan ay matatatag kailan man. Nguni't ang sinungaling na dila ay sa sangdali lamang.
Sanddru Læbe består for evigt, Løgnetunge et Øjeblik.
20 Pagdaraya ay nasa puso ng mga kumakatha ng kasamaan: nguni't sa mga tagapayo ng kapayapaan ay kagalakan.
De, som smeder ondt, har Svig i Hjertet; de, der stifter Fred, har Glæde.
21 Walang mangyayaring kapahamakan sa matuwid: nguni't ang masama ay mapupuno ng kasamaan.
Den retfærdige times der intet ondt, - gudløse oplever Vanheld på Vanheld.
22 Mga sinungaling na labi ay kasuklamsuklam sa Panginoon: nguni't ang nagsisigawang may katotohanan ay kaniyang kaluguran.
Løgnelæber er HERREN en Gru, de ærlige har hans Velbebag.
23 Ang taong mabait ay nagkukubli ng kaalaman: nguni't ang puso ng mga mangmang ay nagtatanyag ng kamangmangan.
Den kloge dølger sin Kundskab, Tåbers Hjerte udråber Dårskab.
24 Ang kamay ng masipag ay magpupuno: nguni't ang tamad ay malalagay sa pagatag.
De flittiges Hånd skal råde, den lade tvinges til Hoveriarbejde.
25 Ang kabigatan sa puso ng tao ay nagpapahukot; nguni't ang mabuting salita ay nagpapasaya.
Hjertesorg bøjer til Jorden, et venligt Ord gør glad.
26 Ang matuwid ay patnubay sa kaniyang kapuwa: nguni't ang lakad ng masama ay nakapagpapaligaw.
Den retfærdige vælger sin Græsgang, gudløses Vej vildleder dem selv.
27 Ang tamad ay hindi nagiihaw ng kahit kaniyang napapangasuhan; nguni't ang mahalagang pag-aari ng tao ay sa mga masisipag.
Ladhed opskræmmer intet Vildt, men kosteligt Gods får den flittige tildelt.
28 Nasa daan ng katuwiran ang buhay; at sa kaniyang landas ay walang kamatayan.
På Retfærds Sti er der Liv, til Døden fører den onde Vej.
