Mga Kawikaan 11
1 Ang marayang timbangan ay kasuklamsuklam sa Panginoon: nguni't ang ganap na timbangan ay kaniyang kaluguran.
Falsk vegt er fæl for Herren, men full vegt likar han godt.
2 Pagka dumarating ang kapalaluan ay dumarating nga ang kahihiyan: nguni't nasa mababa ang karunungan.
Kjem stormod, so kjem og skam, men smålåtne, dei hev visdom.
3 Ang pagtatapat ng mga matuwid ay papatnubay sa kanila: nguni't ang mga kasuwailan ng mga taksil ay papatay sa kanila.
Dei ærlege hev si uskyld til førar, men fals slær sin herre på hals.
4 Ang mga kayamanan ay walang kabuluhan sa kaarawan ng poot: nguni't ang katuwiran ay nagliligtas sa kamatayan.
Gods hjelper ikkje på vreidens dag, men rettferd frelser frå dauden.
5 Ang katuwiran ng sakdal ay magtuturo ng kaniyang lakad: nguni't mabubuwal ang masama dahil sa kaniyang sariling kasamaan.
Ærleg manns rettferd jamnar hans veg, men den gudlause stuper ved gudløysa si.
6 Ang katuwiran ng mga matuwid ay magliligtas sa kanila: nguni't silang gumagawang may karayaan ay madadakip sa kanilang sariling kasamaan.
Ærlege folk ved si rettferd vert frelste, men dei falske vert fanga i eigen gir.
7 Pagka ang masamang tao ay namamatay, ang kaniyang pag-asa ay mapapasa pagkapahamak; at ang pagasa ng masama ay nawawala.
Når ugudleg mann døyr, er det ute med voni; og vondskaps venting til inkjes vert.
8 Ang matuwid ay naliligtas sa kabagabagan, at ang masama ay dumarating na kahalili niya.
Rettferdig vert fria or trengsla, og ugudleg kjem i hans stad.
9 Pinapatay ng masama ng kaniyang bibig ang kaniyang kapuwa: nguni't sa kaalaman ay maliligtas ang matuwid.
Den skamlause tyner sin granne med munnen, men rettferdige friar seg ut med sin kunnskap.
10 Pagka napapabuti ang mga matuwid ang bayan ay nagagalak: at pagka ang masama ay namamatay, may hiyawan.
Gjeng det godt med rettferdige, fegnast byen, vert gudlause tynte, syng folk av gleda.
11 Nabubunyi ang bayan sa pamamagitan ng pagpapala ng matuwid: nguni't napapahamak sa pamamagitan ng bibig ng masama.
Med velsigning frå ærlege folk kjem byen seg upp, men gudlause munn bryt han ned.
12 Siyang humahamak sa kaniyang kapuwa ay walang karunungan: nguni't ang taong naguunawa ay tumatahimik.
Vitlaus er den som vanvyrdar sin granne, men vitug mann tegjer stilt.
13 Siyang yumayaong mapaghatid dumapit ay naghahayag ng mga lihim: nguni't ang may diwang tapat ay nagtatakip ng bagay.
Den som fer med drøs, ber løynråd ut, men den hjarte-trugne løyner saki.
14 Kung saan walang pantas na pamamahala, ang bayan ay nababagsak: nguni't sa karamihan ng mga tagapayo ay may kagalingan.
Der inkje styre er, lyt folket falla, men der dei rådvise er mange, der er frelsa.
15 Siyang nananagot sa di kilala, ay mapapariwara: nguni't siyang nagtatanim sa pananagot ay tiwasay.
Borgar du for framand, er du ille faren, men han er trygg som hatar handtak.
16 Ang mapagbiyayang babae ay nagiimpok ng karangalan: at ang marahas na lalake ay pumipigil ng kayamanan.
Ei yndefull kvinna vinn æra, og valdsmenner vinn seg rikdom.
17 Ang maawaing tao ay gumagawa ng mabuti sa kaniyang sariling kaluluwa: nguni't ang taksil ay bumabagabag sa kaniyang sariling laman.
Ein godhjarta mann gjer vel mot si sjæl, men ein hardhjarta mann fer vondt med sitt eige kjøt.
18 Ang masama ay nakikinabang ng mga marayang sahod: nguni't ang naghahasik ng katuwiran ay nagtatamo ng tiwasay na ganting pala.
Den ugudlege vinn seg ei sviksam løn, men den som rettferd sår, fær varig løn.
19 Siyang matatag sa katuwiran ay magtatamo ng buhay: at siyang humahabol ng kasamaan ay sa kaniyang sariling ikamamatay.
Stend du fast i rettferd, vinn du liv, men fer du etter vondt, då fær du daude.
20 Silang suwail sa puso ay kasuklamsuklam sa Panginoon: nguni't ang gayong sakdal sa kanilang lakad ay kaniyang kaluguran.
Dei range i hugen hev Herren ein stygg til, men han likar deim som ulastande ferdast.
21 Bagaman ang kamay ay makikikamay, ang masamang tao ay walang pagsalang parurusahan: nguni't ang binhi ng matuwid ay maliligtas.
Det kann du gjeva handi på, den vonde vert’kje urefst, men ætti åt rettferdige slepp undan.
22 Kung paano ang hiyas na ginto sa nguso ng baboy, gayon ang magandang babae na walang bait.
Som ein gullring i eit grisetryne er ei fager kvinna utan vit.
23 Ang nasa ng matuwid ay buti lamang: nguni't ang hintay ng masama ay poot.
Det rettferdige ynskjer, vert berre godt, det som gudlause vonar, vert til vreide.
24 May nagsasabog, at tumutubo pa, at may humahawak naman ng higit kay sa karampatan, nguni't nauuwi lamang sa pangangailangan.
Ein strår ut og fær endå meir, ein annan vert arm av usømeleg sparing.
25 Ang kaluluwang mapagbigay ay tataba: at siyang dumidilig ay madidilig din.
Den som velsignar, skal trivast, og kveikjer du andre, vert sjølv du kveikt.
26 Siyang humahawak ng trigo ay susumpain siya ng bayan: nguni't kapurihan ay mapapasaulo niya na nagbibili niyaon.
Ein kornflår, honom bannar folket, men signing kjem yver den som sel korn.
27 Siyang humahanap na masikap ng mabuti ay humahanap ng lingap: nguni't siyang kumakatha ng sama ay sa kaniya lalagpak.
Den som strævar etter godt, han søkjer hugnad, men den som leitar etter vondt, han fær det yver seg.
28 Siyang tumitiwala sa kaniyang mga kayamanan ay mabubuwal: nguni't ang matuwid ay mamumukadkad na parang sariwang dahon.
Den som lit på sin rikdom, han skal stupa, men rettferdige grønkar som lauv.
29 Siyang bumabagabag ng kaniyang sariling sangbahayan ay magmamana ng hangin: at ang mangmang ay magiging alipin ng pantas sa puso.
Den som øydar sitt hus, skal erva vind, og narren vert træl åt den kloke.
30 Ang bunga ng matuwid ay punong kahoy ng buhay; at siyang pantas ay humihikayat ng mga kaluluwa.
Rettferdig manns frukt er eit livsens tre, og sjæler vinn den vise.
31 Narito, ang matuwid ay gagantihin sa lupa: gaano pa nga kaya ang masama at makasalanan!
Du ser rettferdig mann fær vederlag på jordi, kor mykje meir då den ugudlege og syndaren!
