Obadias 1
1 Ang pangitain ni Obadias. Ganito ang sabi ng Panginoong Dios tungkol sa Edom, Kami ay nakarinig ng mga balita na mula sa Panginoon, at isang sugo ay sinugo sa mga bansa, na nagsasabi, Magsibangon kayo, at tayo'y mangagtindig laban sa kaniya sa pakikipagbaka.
Ang panan-awon ni Obadia. Ang Ginoo nga si Yahweh miingon niini mahitungod sa Edomea: Nadungog namo ang saysay gikan ni Yahweh, ug adunay tigpamaba nga gipadala ngadto sa mga nasod, nga nag-ingon, “Barog! Mobarog kita batok sa pakig-away kaniya!”
2 Narito, ginawa kitang maliit sa mga bansa: ikaw ay lubhang hinamak.
Tan-awa, himoon ko ikaw nga gamay taliwala sa mga nasod, pagabiay-biayon ka gayod sa hilabihan.
3 Dinaya ka ng kapalaluan ng iyong puso, Oh ikaw na tumatahan sa mga bitak ng bato, na ang tahanan ay matayog; na nagsasabi sa kaniyang puso, Sinong magbababa sa akin sa lupa?
Nalimbongan ka sa garbo sa imong kasing-kasing, ikaw nga nagpuyo diha sa pangpang sa dagkong bato, sa imong puloy-anan nga naa sa hitaas; nga nag-ingon sa imong kasingkasing, “Kinsa man ang magdala kanako ngadto sa yuta?”
4 Bagaman ikaw ay pailanglang sa itaas na parang aguila, at bagaman ang iyong pugad ay malagay sa gitna ng mga bituin, aking ibababa ka mula roon, sabi ng Panginoon.
Bisan tuod nga ang kataas sa imong kota sama sa agila, ug bisan tuod nahimotang ang imong salag taliwala sa kabituonan, pukanon ko ikaw gikan didto, nag-ingon si Yahweh.
5 Kung ang mga magnanakaw ay nagsiparoon sa iyo, kung mga mangloloob sa gabi (paano kang nahiwalay!) di baga sila sana'y nangagnakaw hanggang sa sila'y nangagkaroon ng sapat? kung mga mamimitas ng ubas ay nagsiparoon sa iyo, di baga sila sana'y nangagiwan ng laglag na ubas?
Kung ang tulisan moabot kanimo, kung ang kawatan moabot sa kagabhion (mapokan gayod ikaw!), dili ba sila mangawat ug paigo alang sa ilang kaugalingon? Kung ang tigtapok sa ubas moabot kanimo, dili ba sila magbilin ug hagdawonon?
6 Paano nasiyasat ang mga bagay ng Esau! paano nasumpungan ang kaniyang mga kayamanang natago!
Gikawat ang kabtangan ni Esau, ug gikuha ang iyang mga tinago nga bahandi!
7 Lahat na lalake na iyong kaalam ay dinala ka sa iyong lakad, hanggang sa hangganan: ang mga lalake na nangasa kapayapaan sa iyo ay dinaya ka, at nanaig laban sa iyo; silang nagsisikain ng iyong tinapay ay naglagay ng silo sa ilalim mo: walang paguunawa sa kaniya.
Ang tanang kalalakin-an nga imong kaabin maoy maghatod kaninyo paingon sa utlanan. Ang kalalakin-an nga inyong mga higala maoy naglimbong kaninyo, ug modaug batok kaninyo. Sila nga mikaon sa inyong tinapay mihimo ug bitik alang kaninyo. Walay kaalam diha kaniya.
8 Di ko baga lilipulin sa araw na yaon, sabi ng Panginoon, ang mga pantas na tao sa Edom, at papawiin ang unawa sa bundok ng Esau?
Dili ba nianang adlawa, si Yahweh miingon, laglagon ko ang maalamong kalalakin-an nga gikan sa Edom, ug ang panabot gikan sa bungtod ni Esau?
9 At ang iyong mga makapangyarihang tao, Oh Teman, ay manglulupaypay, palibhasa'y bawa't isa'y mahihiwalay sa bundok ng Esau sa pamamagitan ng patayan.
Ug mangalisang ang imong kusgang kalalakin-an, sa Teman, aron nga ang matag-tawo mangahanaw gikan sa bukid ni Esau pinaagi sa pagpatay.
10 Dahil sa karahasan na ginawa sa iyong kapatid na Jacob ay kahihiyan ang tatakip sa iyo, at ikaw ay mahihiwalay magpakailan man.
Tungod sa kabangis nga imong gihimo sa imong igsoon nga si Jacob, maputos ka sa kaulaw, ug mahanaw ka hangtod sa kahangtoran.
11 Nang araw na ikaw ay tumayo sa kabilang dako, nang araw na dalhin ng mga taga ibang bayan ang kaniyang kayamanan, at magsipasok ang mga mangingibang bayan sa kaniyang mga pintuang-bayan at pagsapalaran ang Jerusalem, ikaw man ay naging gaya ng isa sa kanila.
Sa adlaw nga ikaw motindog nga walay pagtagad, sa adlaw nga gidala sa mga dumuduong ang iyang katigayonan, ug nanulod ang mga langyaw sa iyang mga ganghaan, ug nag-ilogay sa Jerusalem, sama ra usab ikaw kanila.
12 Huwag ka ngang magmasid sa araw ng iyong kapatid sa kaarawan ng kaniyang kasakunaan, at huwag mong ikagalak ang mga anak ni Juda sa kaarawan ng kanilang pagkabuwal; ni magsalita mang may kapalaluan sa kaarawan ng pagkahapis.
Apan ayaw paglipay sa adlaw sa imong igsoon, sa adlaw sa iyang kaalaotan, ug ayaw pagmaya taliwala sa mga katawhan sa Judah sa adlaw sa ilang pagkapokan; ayaw pagpanghambog sa adlaw sa ilang kalisdanan.
13 Huwag kang pumasok sa pintuan ng aking bayan sa kaarawan ng kanilang kasakunaan; oo, huwag mong masdan ang kanilang pagdadalamhati sa kaarawan ng kanilang kasakunaan, o pakialaman man ninyo ang kanilang kayamanan sa kaarawan ng kanilang kasakunaan.
Ayaw pagsulod sa ganghaan sa akong katawhan sa adlaw sa ilang katalagman; ayaw paglipay sa ilang kasakitan sa adlaw sa ilang katalagman, ayaw kawata ang ilang kabtangan sa adlaw sa ilang pagkaguba.
14 At huwag kang tumayo sa mga salubungang daan na ihiwalay ang kaniya na tumatanan; at huwag mong ibigay ang kaniya na nalabi sa kaarawan ng kapanglawan.
Ug ayaw pagbarog diha sa nagsangang kadalanan, aron pagpatay sa iyang mga nangikyas; ug ayaw itugyan sa mga kaaway ang mga nakalahutay sa adlaw sa kalisdanan.
15 Sapagka't ang kaarawan ng Panginoon ay malapit na, laban sa lahat ng bansa: kung ano ang iyong gawin, ay siyang gagawin sa iyo; ang iyong gawa ay babalik sa iyong sariling ulo.
Kay ang adlaw ni Yahweh haduol na sa tanang kanasoran. Ingon nga imong gibuhat, buhaton usab kini kanimo; ang imong mga binuhatan mobalik sa imong kaugalingong ulo.
16 Sapagka't kung paanong kayo'y nagsiinom sa aking banal na bundok, gayon magsisiinom na palagi ang lahat na bansa, oo, sila'y magsisiinom, at magsisitungga, at magiging wari baga sila'y hindi nangabuhay.
tungod kay miinom ka man diha sa akong balaang bukid, busa ang tanang kanasoran magpadayon usab sa pag-inom. Moinom sila, ug motulon, ingon nga daw wala sila namugna.
17 Nguni't sa bundok ng Sion ay doroon yaong nangakatatanan, at magiging banal; at aariin ng sangbahayan ni Jacob ang kaniyang mga pag-aari.
Apan sa Bukid sa Sion anaa didto ang mga naka-ikyas, ug mahimo kining balaan; ug ang panimalay ni Jacob maoy manag-iya sa ilang kaugalingon nga gipanag-iyahan.
18 At ang sangbahayan ni Jacob ay magiging isang apoy, at ang sangbahayan ni Jose ay isang liyab, at ang sangbahayan ni Esau ay dayami, at sila'y kanilang susunugin, at sila'y susupukin; at walang malalabi sa sangbahayan ni Esau; sapagka't sinalita ng Panginoon.
Ang panimalay ni Jacob mahimong kalayo, ug ang panimalay ni Jose usa ka siga, ug ang panimalay ni Esau mahimong dagami, ug pagasunogon nila sila, ug magalamoy kanila. Walay makalingkawas ngadto sa panimalay ni Esau, kay si Yahweh mao ang nagsulti niini.
19 At silang sa Timugan, ay mangagaari ng bundok ng Esau, at silang sa mababang lupa ay ng mga Filisteo; at kanilang aariin ang parang ng Ephraim, at ang parang ng Samaria; at aariin ng Benjamin ang Galaad.
Ug kadtong gikan sa Negeb mao ang manag-iya sa bukid ni Esau, ug kadtong anaa sa Sepela sila ang manag-iya sa yuta sa mga Filistihanon; ug manag-iya sila sa yuta ni Efraim, ug yuta sa Samaria; ug si Benjamin mao ang manag-iya sa Gilead.
20 At ang mga bihag sa hukbong ito ng mga anak ni Israel na nasa mga taga Canaan, ay magaari ng hanggang sa Sarefat; at ang mga bihag sa Jerusalem na nasa Sepharad ay magaari ng mga bayan ng Timugan.
Ang mga binihag nga katawhan niining nasod sa Israel manag-iya sa yuta sa Canaan paingon sa Zarefat. Ang mga binihag sa Jerusalem, nga anaa sa Sefarad, mao ang manag-iya sa siyudad sa Negeb.
21 At ang mga tagapagligtas ay magsisisampa sa bundok ng Sion upang hatulan ang bundok ng Esau; at ang kaharian ay magiging sa Panginoon.
Ang mga magtatabang motungas sa bukid sa Sion aron hukman ang bukid ni Esau, ug ang gingharian ma-iya ni Yahweh.
