Mga Bilang 35
1 At sinalita ng Panginoon kay Moises sa mga kapatagan ng Moab sa tabi ng Jordan sa Jerico, na sinasabi,
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese ʻi he fonua tafangafanga ʻo Moape ʻoku ofi ki Sioatani [pea ofi ki ]Seliko, ʻo pehē,
2 Iutos mo sa mga anak ni Israel, na kanilang bigyan ang mga Levita sa mana na kanilang pag-aari, ng mga bayan na matahanan; at ang mga pastulan sa palibot ng mga bayang yaon ay ibibigay ninyo sa mga Levita,
“Fekau ki he fānau ʻa ʻIsileli, ke nau foaki ʻae ngaahi kolo ki he kau Livai ke nau nofo ai, mei he ngaahi tofiʻa ʻoku nau maʻu; pea mou foaki foki ki he kau Livai ʻae ngaahi potu fonua ke takatakai ʻae ngaahi kolo.
3 At mapapasa kanila ang mga bayan upang tahanan; at ang kanilang mga pastulan ay sa kanilang mga kawan, at sa kanilang mga pag-aari, at sa lahat nilang mga hayop.
Pea te nau maʻu ʻae ngaahi kolo ke nau nofo ai; pea mo e ngaahi potu fonua ʻoku takatakai ai, ki heʻenau fanga manu, mo ʻenau koloa, mo ʻenau fanga manu kotoa pē.
4 At ang mga pastulan sa mga bayan, na inyong ibibigay sa mga Levita, ay isang libong siko sa palibot mula sa kuta ng bayan hanggang sa dakong labas.
Pea ko e ngaahi potu fonua ʻoe ngaahi kolo, ʻaia te mou foaki ki he kau Livai, ʻe aʻu atu ia mei he ʻā maka ʻoe kolo ʻi he hanga ʻe ua afe ʻo takatakai ia.
5 At ang inyong susukatin sa labas ng bayan sa dakong silanganan ay dalawang libong siko, at sa dakong timugan ay dalawang libong siko, at sa dakong kalunuran ay dalawang libong siko, at sa dakong hilagaan ay dalawang libong siko, na ang bayan ay sa gitna. Ito ang magiging sa kanila'y mga pastulan sa mga bayan.
Pea te mou fuofua mei he tuʻa kolo ki he potu hahake ko e hanga ʻe fā afe, pea mo e potu tonga ʻae hanga ʻe fā afe, pea mo e potu hihifo ʻae hanga ʻe fā afe, pea mo e potu tokelau ʻae hanga ʻe fā afe; ka ʻe tuʻu loto ʻae kolo: pea ʻe tuku ia kiate kinautolu ko e ngaahi potu fonua ʻoe kolo.
6 At ang mga bayan na inyong ibibigay sa mga Levita ay ang anim na bayan na ampunan, na siya ninyong ibibigay na matatakasan ng nakamatay ng tao: at bukod sa rito ay magbibigay kayo ng apat na pu't dalawang bayan.
Pea ʻi he ngaahi kolo te mou foaki ki he kau Livai, ʻe ʻi ai ʻae kolo hūfanga ʻe ono, ʻaia te mou tuʻutuʻuni ki he tangata kuo faainoa ha tāmate, koeʻuhi ke hola ia ki ai: pea te mou lau foki mo ia ʻae kolo ʻe fāngofulu ma ua.
7 Lahat ng mga bayan na inyong ibibigay sa mga Levita ay apat na pu't walong bayan: inyong ibibigay sangpu ng kanilang mga pastulan.
Pea ko e ngaahi kolo kotoa pē ʻaia te mou foaki ki he kau Livai ko e kolo ʻe fāngofulu ma valu: te mou foaki ia mo hono ngaahi potu fonua.
8 At tungkol sa mga bayan na pag-aari ng mga anak ni Israel na inyong ibibigay ay kukuha kayo ng marami sa marami; at sa kaunti ay kukuha kayo ng kaunti: bawa't isa ayon sa kaniyang mana na kaniyang minamana ay magbibigay sa kaniyang mga bayan sa mga Levita.
Pea te mou foaki ʻae ngaahi kolo mei he tofiʻa ʻoe fānau ʻa ʻIsileli: ko kinautolu ʻoku maʻu ʻo lahi ke mou foaki lahi mei ai; ka ko kinautolu ʻoku maʻu ʻo siʻi ke mou foaki siʻi mei ai: ʻe taki taha foaki mei hono ngaahi kolo ki he kau Livai ʻo fakatatau mo e tofiʻa kuo ne maʻu.”
9 At sinalita ng Panginoon kay Moises, na sinasabi,
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,
10 Salitain mo sa mga anak ni Israel, at sabihin mo sa kanila, Pagkaraan ninyo ng Jordan sa lupain ng Canaan,
Lea ki he fānau ʻa ʻIsileli, mo ke pehē kiate kinautolu, ‘ʻOka mou ka aʻa ʻi Sioatani ki he fonua ko Kēnani;
11 Ay pipili nga kayo ng mga bayan na maging mga bayang ampunan sa inyo, upang ang nakamatay ng tao na pumatay ng sinomang tao na hindi sinasadya, ay makatakas doon.
Te mou toki fakatapui ʻae ngaahi kolo, ko e ngaahi kolo hūfanga moʻomoutolu; koeʻuhi ke hola ki ai ʻae tangata kuo fai ha tāmate, ʻaia ʻoku ne tāmateʻi ha tokotaha ʻi heʻene palalīvale.
12 At ang mga bayang yaong ay magiging sa inyo'y pinaka ampunan laban sa manghihiganti; upang ang nakamatay ay huwag mamatay, hanggang sa maitayo sa kapisanan na hatulan.
Pea ʻe ʻiate kimoutolu ia ko e ngaahi kolo hūfanga mei he tangata totongi; ke ʻoua naʻa mate ʻae tangata ʻoku faainoa ha tāmate, kaeʻoua ke tuʻu ia ʻi he ʻao ʻoe kakai ʻi he fakamaau.
13 At ang mga bayan na inyong ibibigay ay anim na bayang ampunan sa inyo.
Pea ʻi he ngaahi kolo ʻaia te mou foaki ʻe vahe mei ai ʻae kolo ʻe ono ke hūfanga ʻaki
14 Magbibigay kayo ng tatlong bayan sa dako roon ng Jordan, at tatlong bayan ang ibibigay ninyo sa lupain ng Canaan; siyang magiging mga bayang ampunan.
Te mou foaki ʻae kolo ʻe tolu ʻi he kauvai mai ki heni ʻo Sioatani, pea mo e kolo ʻe tolu ʻi he fonua ko Kēnani, ko e ngaahi kolo hūfanga.
15 Sa mga anak ni Israel, at sa taga ibang lupa, at sa makikipamayan sa kanila ay magiging ampunan ang anim na bayang ito: upang ang bawa't nakamatay ng sinomang tao, na hindi sinasadya, ay makatakas doon.
Ko e ngaahi kolo ʻe ono ni ʻe hūfanga ʻaki ʻe he fānau ʻa ʻIsileli, mo e muli mo e ʻāunofo ʻiate kinautolu: koeʻuhi ke hola kotoa pē ki ai ʻaia kuo tāmate ha tokotaha ʻi heʻene faainoa.
16 Nguni't kung kaniyang saktan ang kaniyang kapuwa ng isang kasangkapang bakal, na ano pa't namatay, siya nga'y mamamatay tao; ang mamamatay tao ay walang pagsalang papatayin.
Pea kapau ʻe taaʻi ia ʻaki ha meʻa ukamea ke mate ai ia, ko e tangata fakapō ia: ko e moʻoni ʻe tāmateʻi ʻae fakapō.
17 At kung kaniyang saktan ng isang batong tangan niya sa kamay na ikamamatay ng isang tao, at namatay nga, mamamatay tao siya: ang mamamatay tao ay walang pagsalang papatayin.
Pea kapau ʻe taaʻi ia ʻi heʻene lisingi ha maka, ke mate ai ia, pea mate ia, ko e tangata fakapō ia: ko e moʻoni ʻe tāmateʻi ʻae fakapō.
18 O kung kaniyang saktan ng isang almas na kahoy na tangan niya sa kamay na ikamamatay ng tao, at namatay nga, ay mamamatay tao siya: ang mamamatay tao ay walang pagsalang papatayin.
Pea kapau te ne taaʻi ʻaki ia ʻae ʻakau, ke mate ai ia, pea mate ia, ko e tangata fakapō ia: ko e moʻoni ʻe tāmateʻi ʻae fakapō.
19 Ang manghihiganti sa dugo ay siyang papatay sa pumatay: pagka nasumpungan niya ay kaniyang papatayin.
Ko e [tangata ʻoku fai ʻae ]totongi toto ʻe taaʻi ʻe ia ʻae fakapō: ʻi heʻena fetaulaki mo ia, te ne taaʻi ia.
20 At kung kaniyang itinulak sa kapootan, o kaniyang hinagis na binanta, ano pa't siya'y namatay;
Pea kapau ʻe hokaʻi ia ʻi he ʻita, pe lisi kiate ia ʻi heʻene toitoi, ke mate ai ia;
21 O sa pakikipagkaalit ay sinaktan niya ng kaniyang kamay, na ano pa't siya'y namatay: siya na sumakit ay walang pagsalang papatayin; siya'y mamamatay tao: ang manghihiganti sa dugo ay siyang papatay sa pumatay, pagka nasumpungan niya.
Pe taaʻi ʻaki ia ʻa hono nima ʻi heʻene taufehiʻa, ke mate ai ia: ko e moʻoni ko ia naʻa ne taaʻi ia ʻe tāmateʻi ia; he ko e fakapō ia: pea ʻe taaʻi ʻae fakapō ʻe he [tangata ʻoku fai ʻae ]totongi toto, ʻi heʻena fetaulaki mo ia.
22 Nguni't kung sa kabiglaanan ay kaniyang maitulak na walang pakikipagkaalit, o mahagisan niya ng anomang bagay na hindi binanta,
Pea kapau ʻe hokaʻi fakafokifā ia ka ʻoku ʻikai taufehiʻa, pe lisi ha meʻa ʻe taha kiate ia ka ʻoku ʻikai toitoi,
23 O ng anomang bato na ikamamatay ng tao, na hindi niya nakikita at kaniyang maihagis sa kaniya, na ano pa't namatay at hindi niya kaaway, at hindi niya pinagaakalaan ng masama:
Pe ha maka, ke mate ai ia, ka ʻoku ʻikai mamata kiate ia, kae lisi ia kiate ia pea ne mate ai ia, ka naʻe ʻikai ko hono fili, pea naʻe ʻikai kumi ia ke fai ha meʻa kovi kiate ia:
24 Kung gayo'y ang kapisanan ang siyang hahatol sa sumakit at sa manghihiganti sa dugo, ayon sa mga kahatulang ito:
Pea ʻe toki fakamaau ʻe he kakai ki he tangata fakapō mo e [tangata ʻoku fai ʻae ]totongi toto ʻo fakatatau ki he ngaahi fono ni:
25 At ililigtas ng kapisanan ang nakamatay sa kamay ng manghihiganti sa dugo, at siya'y pababalikin ng kapisanan sa kaniyang bayang ampunan, na kaniyang tinakasan: at siya'y tatahan doon hanggang sa pagkamatay ng pangulong saserdote, na pinahiran ng banal na langis.
Pea ʻe fakamoʻui ʻe he kakai ʻaia kuo faainoa ʻae tāmate mei he nima ʻoe tangata ʻoku fai ʻae totongi toto, pea tenau toe ʻave ia ki hono kolo hūfanga, ʻaia naʻe hola ki ai: pea ʻe nofo ai ia ʻo aʻu ki he pekia ʻae fungani taulaʻeiki, ʻaia naʻe fakanofo ʻaki ʻoe lolo tapu.
26 Nguni't kung ang nakamatay ay lumabas sa anomang dahilan, sa hangganan ng kaniyang bayang ampunan, na kaniyang tinakasan;
Pea kapau ʻe haʻu ʻae tangata kuo faainoa ha tāmate kituaʻā ʻi he veʻe kolo ʻo hono hūfanga, ʻaia naʻe hola ia ki ai;
27 At masumpungan siya ng manghihiganti sa dugo sa labas ng hangganan ng kaniyang bayang ampunan, at patayin ng manghihiganti sa dugo ang nakamatay, ay hindi siya magiging salarin sa dugo,
Pea ka ʻilo ia ʻe he tangata ʻoku fai ʻae totongi toto, ʻi heʻene ʻi tuaʻā ʻi he veʻe kolo ʻo hono hūfanga, pea kapau ʻe tāmateʻi ʻae tāmate faainoa ʻe he totongi toto; ʻe ʻikai halaia ia ʻi hono toto:
28 Sapagka't siya'y nararapat na tumira sa kaniyang bayang ampunan, hanggang sa pagkamatay ng dakilang saserdote: nguni't pagkamatay ng dakilang saserdote ang nakamatay ay makababalik sa lupain ng kaniyang pag-aari.
He naʻe totonu ʻa ʻene nofo ia ʻi he kolo ʻo hono hūfanga ʻo aʻu ki he pekia ʻae fungani taulaʻeiki: pea ka hili ʻae pekia ʻae fungani taulaʻeiki ʻe foki ʻae tangata naʻe faainoa ha tāmate ki he fonua ʻo hono tofiʻa.
29 At ang mga bagay na ito ay magiging isang palatuntunan sa kahatulan sa inyo, sa buong panahon ng inyong mga lahi sa lahat ng inyong mga tahanan.
Pea ko e ngaahi meʻa ni ko e fono ʻoe fakamaau kiate kimoutolu ʻi homou ngaahi toʻutangata mo homou ngaahi tofiʻa kotoa pē.
30 Sinomang pumatay sa kaninoman, ay papatayin ang pumatay sa patotoo ng mga saksi: nguni't ang isang saksi ay hindi makapagpapatotoo laban sa kaninomang tao upang patayin.
Ko ia ʻoku ne tāmateʻi ha tokotaha, ʻe tāmateʻi ʻae fakapō ko ia ʻi he fakamoʻoni ʻoe kau fakamoʻoni: ka ʻe ʻikai tāmateʻi ha tokotaha ʻi he fakaʻilo ʻe he fakamoʻoni ʻo ha tokotaha pe.
31 Bukod sa rito, huwag kayong tatanggap ng suhol sa buhay ng pumatay na nagiging salarin sa pagpapatay: kundi siya'y walang pagsalang papatayin.
Pea ʻe ʻikai foki te mou maʻu ha totongi kae moʻui ʻae fakapō, ʻaia ʻoku halaia ʻi heʻene tāmate: ka ko e moʻoni ʻe tāmateʻi ia.
32 At huwag kayong tatanggap ng suhol sa kaninomang tumakas sa kaniyang bayang ampunan, upang bumalik na manahan sa kaniyang lupain, hanggang sa pagkamatay ng dakilang saserdote.
Pea ʻe ʻikai te mou maʻu ʻae totongi koeʻuhi ko ia kuo hola ki he kolo ko hono hūfanga, ke toe ʻomi ia ke nofo ʻi he fonua, kaeʻoua ke pekia ʻae taulaʻeiki.
33 Kaya't huwag ninyong dudumhan ang lupain na inyong kinaroroonan; sapagka't ang dugo ay nagpaparumi ng lupain: at walang paglilinis na magagawa sa lupa dahil sa dugo na nabubo doon, kundi sa pamamagitan ng dugo niyaong nagbubo.
Pea ko ia, ʻe ʻikai te mou fakaʻuli ʻae fonua ʻoku mou ʻi ai: he ʻoku fakaʻuli ʻe he toto ʻae fonua: pea ʻe ʻikai fakamaʻa ʻae fonua ʻi he toto kuo lilingi ʻi ai, ka ʻi he toto ʻo ia naʻa ne lilingi ia.
34 At huwag ninyong dudumhan ang lupain na inyong tinatahanan, na ako'y tumahan sa gitna niyan: sapagka't akong Panginoon ay tumatahan sa gitna ng mga anak ni Israel.
Ko ia ʻoua naʻa mou fakaʻuli ʻae fonua ʻaia te mou nofo ai, he ʻoku ou nofo ai: he ko au ko Sihova ʻoku ou nofo mo e fānau ʻa ʻIsileli.”
