Mateo 20
1 Sapagka't ang kaharian ng langit ay tulad sa isang tao na puno ng sangbahayan, na lumabas pagkaumagang-umaga, upang umupa ng manggagawa sa kaniyang ubasan.
For the Administration of Heaven will resemble the conduct of a householder, who went out early in the morning to hire laborers for his vineyard.
2 At nang makipagkasundo na siya sa mga manggagawa sa isang denario sa bawa't araw, ay isinugo niya sila sa kaniyang ubasan.
Having agreed with some for a denarius a-day, he sent them into his vineyard.
3 At siya'y lumabas nang malapit na ang ikatlong oras, at nakita ang mga iba sa pamilihan na nangakatayong walang ginagawa;
About the third hour he went out, and seeing others unemployed in the market place,
4 At sinabi niya sa kanila, Magsiparoon din naman kayo sa ubasan, at bibigyan ko kayo ng nasa katuwiran. At nagsiyaon ng kanilang lakad sa ubasan.
said to them, Go you likewise into my vineyard, and I will give you what is reasonable. Accordingly they went.
5 Lumabas siyang muli nang malapit na ang mga oras na ikaanim at ikasiyam, at gayon din ang ginawa.
Again, about the sixth hour, and about the ninth, he went out and did the same.
6 At lumabas siya nang malapit na ang ikalabingisang oras at nakasumpong siya ng mga iba na nangakatayo; at sinabi niya sa kanila, Bakit kayo'y nangakatayo rito sa buong maghapon na walang ginagawa?
Lastly, about the eleventh hour, he went out, and finding others standing, said to them, Why do you stand here all the day doing nothing?
7 At sinabi nila sa kaniya, Sapagka't sinoma'y walang umupa sa amin. Sinabi niya sa kanila, Magsiparito din naman kayo sa ubasan.
They answered, Because no person has hired us. He said to them, Go you also into my vineyard, and you shall receive what is reasonable.
8 At nang dumating ang hapon, sinabi ng panginoon ng ubasan sa kaniyang katiwala, Tawagin mo ang mga manggagawa, at bayaran mo sila ng kaupahan sa kanila, na mula sa mga huli hanggang sa mga una.
When it was night, the proprietor of the vineyard said to his steward, Call the laborers, and pay them their wages, beginning with the last, and ending with the first.
9 At paglapit ng mga inupahan nang malapit na ang ikalabingisang oras ay tumanggap bawa't tao ng isang denario.
Then they who had been hired at the eleventh hour came, and received each a denarius.
10 At nang magsilapit ang mga nauna, ang isip nila'y magsisitanggap sila ng higit; at sila'y nagsitanggap din bawa't tao ng isang denario.
When the first came, they imagined they should receive more; but they got only a denarius a-piece.
11 At nang kanilang tanggapin ay nangagbulongbulong laban sa puno ng sangbahayan,
Upon receiving it, they murmured against the householder,
12 Na nangagsasabi, Isa lamang oras ang ginugol nitong mga huli, sila'y ipinantay mo sa amin, na aming binata ang hirap sa maghapon at ang init na nakasusunog.
saying, These last have worked but one hour; yet you have made them equal to us, who have borne the burden and heat of the day.
13 Datapuwa't siya'y sumagot at sinabi sa isa sa kanila, Kaibigan, hindi kita iniiring: hindi baga nakipagkayari ka sa akin sa isang denario?
He answering, said to one of them, Friend, I do you no injury. Did you not agree with me for a denarius?
14 Kunin mo ang ganang iyo, at humayo ka sa iyong lakad; ibig kong bigyan itong huli, nang gaya rin sa iyo.
Take what is yours, and depart. It is my will to give to this last as much as to you.
15 Hindi baga matuwid sa aking gawin ang ibig ko sa aking pag-aari? o masama ang mata mo, sapagka't ako'y mabuti?
And may not I do what I will with my own? Is your eye evil, because I am good?
16 Kaya't ang mga una'y mangahuhuli, at ang mga huli ay mangauuna.
Thus the last shall be first, and first last; for there are many called, but few chosen.
17 Samantalang umaahon si Jesus, ay bukod niyang isinama ang labingdalawang alagad, at sa daa'y sinabi niya sa kanila,
When Jesus was on the road to Jerusalem, he took the twelve aside, and said to them,
18 Narito, nagsisiahon tayo sa Jerusalem; at ibibigay ang Anak ng tao sa mga pangulong saserdote at sa mga eskriba; at kanilang hahatulang siya'y patayin,
We are now going to Jerusalem, where the Son of Man shall be delivered to the chief priests and the scribes, who will condemn him to die,
19 At ibibigay siya sa mga Gentil upang siya'y kanilang alimurahin, at hampasin, at ipako sa krus: at sa ikatlong araw siya'y ibabangon.
and deliver him to the Gentiles to be mocked, and scourged, and crucified; but the third day he will rise again.
20 Nang magkagayo'y lumapit sa kaniya ang ina ng mga anak na lalake ni Zebedeo, na kasama ang kaniyang mga anak na lalake na siya'y sinamba, at may hinihinging isang bagay sa kaniya.
Then the mother of Zebedee's sons came to him with her sons, and, prostrating herself, entreated he would grant the request she had to make.
21 At sinabi niya sa kaniya, Ano ang ibig mo? Sinabi niya sa kaniya, Ipagutos mo na itong aking dalawang anak ay magsiupo, ang isa sa iyong kanan, at ang isa sa iyong kaliwa, sa iyong kaharian.
He said to her, What do you wish? She answered, That, in your Reign, one of these my two sons may sit at your right hand, the other at your left.
22 Nguni't sumagot si Jesus at sinabi, Hindi ninyo nalalaman ang inyong hinihingi. Mangyayari bagang inuman ninyo ang sarong malapit nang aking iinuman? Sa kaniya'y sinabi nila, Mangyayari.
Jesus replying, said, You know not what you ask. Can you drink such a cup as I must drink? They said to him, We can.
23 Sinabi niya sa kanila, Katotohanang iinuman ninyo ang aking saro: datapuwa't ang maupo sa aking kanan, at sa aking kaliwa, ay hindi sa akin ang pagbibigay; datapuwa't yaon ay para sa kanila na mga pinaghandaan ng aking Ama.
He answered, You shall indeed drink such a cup. But to sit on my right hand, and at my left, I can not give, unless to those for whom it is prepared by my Father.
24 At nang marinig ito ng sangpu, ay nangagalit laban sa dalawang magkapatid.
The then, hearing this, were full of indignation against the two brothers;
25 Datapuwa't sila'y pinalapit ni Jesus sa kaniya, at sinabi, Nalaman ninyo na ang mga pinuno ng mga Gentil ay nangapapapanginoon sa kanila, at ang kanilang mga dakila ay nagsisigamit ng kapamahalaan sa kanila.
but Jesus, calling them to him, said, You know that the Princes of the nations domineer over them, and the great exercise their authority upon them.
26 Sa inyo'y hindi magkakagayon: kundi ang sinomang magibig na dumakila sa inyo ay magiging lingkod ninyo;
It must not be so amongst you: on the contrary, whosoever would become great amongst you, let him be your servant;
27 At sinomang magibig na maging una sa inyo ay magiging alipin ninyo:
and whosoever would be chief amongst you, let him be your slave:
28 Gayon din naman ang Anak ng tao ay hindi naparito upang paglingkuran, kundi upang maglingkod, at ibigay ang kaniyang buhay na pangtubos sa marami.
even as the Son of Man came not to be served, but to serve, and to give his life a ransom for many.
29 At nang sila'y magsialis sa Jerico, ay sumunod sa kaniya ang lubhang maraming tao.
As they left Jericho, followed by a great multitude,
30 At narito, ang dalawang lalaking bulag na nangakaupo sa tabi ng daan, pagkarinig nilang nagdaraan si Jesus, ay nangagsisigaw, na nagsisipagsabi, Panginoon, mahabag ka sa amin, ikaw na Anak ni David.
two blind men, who sat by the way-side, hearing that Jesus passed by cried, saying, Master, Son of David, have pity on us.
31 At pinagwikaan sila ng karamihan, upang sila'y magsitahimik: datapuwa't sila'y lalong nangagsisigaw, na nagsisipagsabi, Panginoon, mahabag ka sa amin, ikaw na Anak ni David.
The multitude charged them to be silent: but they cried the louder, saying, Master, Son of David, have pity on us.
32 At tumigil si Jesus, at sila'y tinawag, at sinabi, Ano ang ibig ninyong gawin ko sa inyo?
Then Jesus stopping, called them, and said, What do you want me to do for you?
33 Sinabi nila sa kaniya, Panginoon, na mangadilat ang mga mata namin.
They answered, Sir, to make us see.
34 At si Jesus, sa pagkahabag, ay hinipo ang kanilang mga mata, at pagdaka'y nagsitanggap sila ng kanilang paningin; at nagsisunod sa kaniya.
Jesus had compassion and touched their eyes. Immediately they received sight, and followed him.
