< Malakias 3 >

1 Narito, aking sinusugo ang aking sugo, at siya'y maghahanda, ng daan sa harap ko: at ang Panginoon na inyong hinahanap, ay biglang paroroon sa kaniyang templo; at ang sugo ng tipan na inyong kinaliligayahan, narito, siya'y dumarating, sabi ng Panginoon ng mga hukbo.
“Vakai te u fekau ʻa hoku fakamelomelo, pea te ne teuteu ʻae hala ʻi hoku ʻao: pea ko Sihova ʻaia ʻoku mou kumi ki ai, ʻe hāʻele fakafokifā mai ki hono fale tapu, ʻio, ʻae talafekau ʻoe fuakava, ʻaia ʻoku mou fiefia ai: vakai,” ʻoku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau, “ʻE haʻu ia.
2 Nguni't sino ang makatatahan sa araw ng kaniyang pagparito? at sino ang tatayo pagka siya'y pakikita? sapagka't siya'y parang apoy ng mangdadalisay, at parang sabon ng mga tagapagpaputi:
Ka ko hai ia te ne faʻa tali ʻae ʻaho ʻo ʻene haʻu? Pea ko hai ʻe faʻa tuʻu ʻoka ne ka hā mai? He ʻoku ne hangē ko e afi ʻo ia ʻoku fakamaʻa ukamea, pea tatau mo e meʻa fakamaʻa ʻae kau fō papālangi.
3 At siya'y mauupong gaya ng mangingintab at mangdadalisay ng pilak, at kaniyang dadalisayin ang mga anak ni Levi, at kaniyang pakikinising parang ginto at pilak; at sila'y mangaghahandog sa Panginoon ng mga handog sa katuwiran.
Pea te ne nofo ʻo hangē ko e tangata ʻoku ne fakamaʻa mo fakahaohaoa ʻae siliva: pea te ne fakamaʻa ʻae ngaahi foha ʻo Livai, mo ne fakamaʻa ʻakinautolu ʻo hangē ko e koula mo e siliva, koeʻuhi ke nau ʻatu kia Sihova ha feilaulau ʻoku māʻoniʻoni.
4 Kung magkagayo'y ang handog ng Juda at ng Jerusalem ay magiging kalugodlugod sa Panginoon, gaya ng mga araw nang una, at gaya ng mga taon nang una.
Pea ʻe toki lelei ʻae feilaulau ʻa Siuta mo Selūsalema kia Sihova, ʻo tatau mo e ngaahi muʻaki ʻaho, pea hangē ko e ngaahi taʻu ʻi muʻa.
5 At aking lalapitan kayo sa kahatulan; at ako'y magiging maliksing saksi laban sa mga manghuhula, at laban sa mga mangangalunya, at laban sa mga sinungaling na manunumpa, at laban doon sa nagsisipighati sa mangaaraw sa kaniyang mga kaupahan, sa babaing bao, at sa ulila, at sa nagliligaw sa taga ibang lupa mula sa kaniyang matuwid, at hindi natatakot sa akin, sabi ng Panginoon ng mga hukbo.
Pea te u ʻunuʻunu atu kiate kimoutolu ke fakamaau; pea te u fakamoʻoni toʻotoʻo ki he kau kikite kākā mo kinautolu ʻoku fuakava loi, pea kiate kinautolu ʻoku fakamālohi ʻae totongi ʻo ia ʻoku ngāue, ʻae fefine kuo mate ʻa hono husepāniti, pea mo e tamai mate, pea mo kinautolu ʻoku kākaaʻi ʻae muli, pea mo ia ʻoku ʻikai ke manavahē kiate au,” ʻoku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau.
6 Sapagka't ako, ang Panginoon, ay hindi nababago, kaya't kayo, Oh mga anak na lalake ni Jacob ay hindi nangauubos.
“He ko au ko Sihova ʻoku ʻikai teu liliu; ko ia ʻoku ʻikai ʻauha ai ʻakimoutolu ʻae ngaahi foha ʻo Sēkope.
7 Mula nang mga kaarawan ng inyong mga magulang kayo'y nangagpakaligaw sa aking mga tuntunin, at hindi ninyo tinalima. Manumbalik kayo sa akin, at ako'y manunumbalik sa inyo, sabi ng Panginoon ng mga hukbo. Nguni't inyong sinasabi, Sa ano kami manunumbalik?
ʻIo, talu mei he ngaahi ʻaho ʻo hoʻomou ngaahi tamai, kuo mou hehē mei heʻeku ngaahi tuʻutuʻuni, ʻo ʻikai fai ki ai. Tafoki mai kiate au, pea te u tafoki kiate kimoutolu,” ʻoku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau. “Ka naʻa mou pehē, ‘Te mau tafoki ko e hā?’
8 Nanakawan baga ng tao ang Dios? gayon ma'y ninanakaw ninyo ako. Nguni't inyong sinasabi, Sa ano ka namin ninakawan? Sa mga ikasangpung bahagi at sa mga handog.
ʻE kaihaʻa ʻae tangata mei he ʻOtua? Ka kuo mou kaihaʻa meiate au. Ka ʻoku mou pehē ʻekimoutolu, ‘Kuo mau kaihaʻa meiate koe ʻi he hā?’ ʻI hono vahe hongofulu ʻoe meʻa, pea mo e ngaahi feilaulau.
9 Kayo'y nangagsumpa ng sumpa sapagka't inyo akong ninakawan, sa makatuwid baga'y nitong buong bansa.
‌ʻOku fakamalaʻia ʻaki ʻakimoutolu ʻae malaʻia: koeʻuhi kuo mou kaihaʻa meiate au, ʻio, ʻae puleʻanga ni kotoa.
10 Dalhin ninyo ang buong ikasangpung bahagi sa kamalig, upang magkaroon ng pagkain sa aking bahay, at subukin ninyo ako ngayon sa bagay na ito, sabi ng Panginoon ng mga hukbo, kung hindi ko bubuksan sa inyo ang mga dungawan sa langit, at ihuhulog ko sa inyo ang isang pagpapala, na walang sapat na silid na kalalagyan.
Mou ʻomi ʻae ngaahi vahe hongofulu ʻoe meʻa ki he tukunga koloa, koeʻuhi ke ai ha meʻakai ʻi hoku fale, pea mou ʻahiʻahi ai au,” ʻoku pehē ʻe Sihova, ʻoe ngaahi kautau, “Pe te u fakaava ʻae ngaahi matapā ʻoe langi pe ʻikai, pea u lilingi hifo kiate kimoutolu ha tāpuaki, ʻe ʻikai ha potu ʻe faʻa hao ia ki ai.
11 At aking sasawayin ang mananakmal dahil sa inyo, at hindi niya sisirain ang mga bunga sa inyong lupa; ni malalagasan man ng bunga sa di panahon ang inyong puno ng ubas sa parang, sabi ng Panginoon ng mga hukbo,
Pea te u valokiʻi ʻae fai fakaʻauha koeʻuhi ko kimoutolu, pea ʻe ʻikai te ne maumau ʻae fua ʻo homou kelekele; pea ʻe ʻikai foki lī mai ʻe he vaine ʻa hono fua ki he ngoue ʻoku teʻeki ke motuʻa,” ʻoku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau.
12 At tatawagin kayo ng lahat na bansa na mapalad: sapagka't kayo'y magiging maligayang lupain, sabi ng Panginoon ng mga hukbo.
“Pea ʻe ui ʻakimoutolu ko e monūʻia ʻe he puleʻanga kotoa pē: he te mou hoko ko e fonua matamatalelei,” ʻoku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau.
13 Ang inyong mga salita ay naging lapastangan laban sa akin, sabi ng Panginoon. Gayon ma'y inyong sinasabi, Sa ano kami nangagsalita ng laban sa iyo?
“Kuo fielahi mai hoʻomou lea kiate au,” ʻoku pehē ʻe Sihova. “Ka ʻoku mou pehē ʻekimoutolu, ‘Ko e hā ʻemau lea kuo fai kiate koe?’
14 Inyong sinabi, Walang kabuluhan ang maglingkod sa Dios; at anong kapakinabangan nito na ating iningatan ang kanyang bilin, at tayo'y nagsilakad na may pananangis sa harap ng Panginoon ng mga hukbo?
Kuo mou pehē, ‘Ko e meʻa taʻeʻaonga ʻae tauhi ki he ʻOtua:’ pea ‘ko e hā kuo tau maʻu ʻi he fai ki heʻene ngaahi fekau, mo e tau ʻalu fakaangavaivai ʻi he ʻao ʻo Sihova ʻoe ngaahi kautau?
15 At ngayo'y ating tinatawag ang palalo na mapalad, oo, silang nagsisigawa ng kasamaan ay nangagtayo; oo, kanilang tinutukso ang Dios, at tumatakas.
Pea ʻoku tau ui eni ʻae fielahi ko e monūʻia: ʻio, ʻoku fakalanga hake ʻakinautolu ʻoku fai angahala: ʻio, naʻa mo ia ʻoku ʻahiʻahi kovi ki he ʻOtua, ʻoku hao pe ʻakinautolu.’
16 Nang magkagayo'y silang nangatatakot sa Panginoon ay nagsangusapan: at pinakinggan ng Panginoon, at dininig, at isang aklat ng alaala ay nasulat sa harap niya, para sa kanila na nangatakot sa Panginoon, at gumunita ng kaniyang pangalan.
Pea ko kinautolu naʻe manavahē kia Sihova naʻa nau toki lea fetokoniʻaki ʻiate kinautolu: pea naʻe ongoʻi ia ʻe Sihova, pea ne fanongo ki ai, pea naʻe tohi ʻi hono ʻao ʻae tohi fakamanatu, ʻonautolu naʻe manavahē kia Sihova, mo nau faʻa fakalaulauloto ki hono huafa.”
17 At sila'y magiging akin, sabi ng Panginoon ng mga hukbo, sa araw na aking gawin, sa makatuwid baga'y isang tanging kayamanan; at akin silang kaaawaan, na gaya ng isang tao na naaawa sa kaniyang anak na naglilingkod sa kaniya.
Pea ʻoku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau, “ʻE hoko ʻakinautolu ko ʻeku koloa mahuʻinga fau, ʻi he ʻaho ko ia te u ngaohi ki ai; pea te u mamae kiate kinautolu, ʻo hangē ko e mamae ha tangata ki hono foha ʻoʻona ʻoku ngāue kiate ia.
18 Kung magkagayo'y manunumbalik kayo at makikilala ninyo ang matuwid at ang masama, yaong naglilingkod sa Dios at yaong hindi naglilingkod sa kaniya.
Pea te mou toki liliu mai, pea ʻilo hono fai kehekehe ʻae māʻoniʻoni mo e angahala, mo hono fai kehekehe, ʻaia ʻoku ngāue ki he ʻOtua, mo ia ʻoku ʻikai ke ngāue ki ai.

< Malakias 3 >