Levitico 20

1 At sinalita ng Panginoon kay Moises, na sinasabi,

Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,

2 Bukod dito'y sasabihin mo rin sa mga anak ni Israel, Sinomang tao sa mga anak ni Israel, o sa mga taga ibang bayan na nakikipamayan sa Israel, na magbigay ng kaniyang binhi kay Moloch; ay papataying walang pagsala; siya'y babatuhin ng mga bato ng mga tao ng lupain.

“Ko eni foki, ke ke lea ki he fānau ʻa ʻIsileli, Ko ia fulipē ʻi he fānau ʻa ʻIsileli, pe ʻi he kau muli ʻoku ʻāunofo ʻi ʻIsileli, ʻoku ne foaki hono hako kia Moleki; ko e moʻoni ʻe tāmateʻi ia: ʻe tolongaki ia ʻaki ʻae maka ʻe he kakai ʻoe fonua.

3 Akin ding itititig ang aking mukha laban sa taong yaon, at akin siyang ihihiwalay sa kaniyang bayan: sapagka't binigyan niya ng kaniyang binhi si Moloch, upang ihawa ang aking santuario, at lapastanganin ang aking banal na pangalan.

Pea te u fakahangatonu hoku fofonga ki he tangata ko ia, ke motuhi ia mei hono kakai: ko e meʻa ʻi heʻene foaki ʻa hono hako kia Moleki, ke ʻuliʻi hoku faletapu, mo fakaongokoviʻi hoku huafa māʻoniʻoni.

4 At kung ilingid ng bayan sa lupain sa paraang anoman ang kanilang mga mata sa taong yaon, pagka nagbibigay ng kaniyang binhi kay Moloch, at hindi papatayin:

Pea kapau ʻoku fufū honau mata ʻe he kakai ʻoe fonua mei he tangata, ʻi heʻene foaki hono hako kia Moleki, pea ʻikai tāmateʻi ia;

5 Ay itititig ko nga ang aking mukha laban sa taong yaon, at laban sa kaniyang sangbahayan, at ihihiwalay ko sa kanilang bayan, siya at lahat ng manalig na sumunod sa kaniya, na nanalig kay Moloch.

Pea te u fakahanga hoku fofonga ki he tangata ko ia, pea ki hono fale, pea ko ia, mo kinautolu kotoa pē ʻoku fai hala ʻo muimui ʻiate ia, ke fai angahala mo Moleki, teu motuhi mei honau kakai.

6 At ang taong magbalik sa inaalihan ng masamang espiritu at sa mga mangkukulam, upang manalig sa mga yaon ay itititig ko ang aking mukha laban sa taong yaon, at ihihiwalay ko siya sa kaniyang bayan.

“Pea ko ia ʻoku tafoki kiate kinautolu ʻoku vaka ai ʻae ngaahi laumālie ʻuli, mo e kau taulafakafaʻahikehe, ke ʻalu holi kovi kiate kinautolu, te u fakahanga moʻoni hoku fofonga ki he tangata ko ia, pea teu motuhi ia mei hono kakai.

7 Magpakabanal nga kayo at kayo'y maging banal; sapagka't ako ang Panginoon ninyong Dios.

“Ko ia mou fakamāʻoniʻoniʻi ʻakimoutolu, pea ke mou māʻoniʻoni: he ko au ko Sihova ko homou ʻOtua.

8 At iingatan ninyo ang aking mga palatuntunan, at inyong isasagawa: ako ang Panginoon na nagpapabanal sa inyo.

Pea ke mou tauhi ʻeku ngaahi fekau ʻo fai ki ai: Ko au ko Sihova ʻoku ou fakamāʻoniʻoniʻi ʻakimoutolu.”

9 Sapagka't bawa't isa na lumalait sa kaniyang ama o sa kaniyang ina ay papatayin na walang pagsala: kaniyang nilait ang kaniyang ama o ang kaniyang ina: mabububo ang kaniyang dugo sa kaniya.

He ko ia kotoa pē ʻoku kapeʻi ʻene tamai pe ko ʻene faʻē, ko e moʻoni ʻe tāmateʻi ia kuo ne kapeʻi ʻene tamai pe ko ʻene faʻē pea ʻe ʻiate ia pe hono toto.

10 Ang lalake na mangalunya sa asawa ng iba, sa makatuwid baga'y yaong mangalunya sa asawa ng kaniyang kapuwa, ay papatayin na walang pagsala ang nangangalunya at ang napakalunya.

Pea ko e tangata ʻoku tonoʻi ʻae uafi ʻoe tangata ʻe tokotaha, ʻio, ko ia ʻoku tonoʻi ʻae uafi ʻo hono kaungāʻapi, ko e tangata tono fefine mo e fefine tono tangata, ʻe tāmateʻi moʻoni ʻakinaua.

11 At ang lalaking sumiping sa asawa ng kaniyang ama, ay kahubaran ng kaniyang ama ang kaniyang inilitaw: kapuwa sila papatayin na walang pagsala; mabububo ang dugo nila sa kanila.

Ko e tangata ʻoku mohe mo e mali ʻo ʻene tamai kuo fakatelefua ʻe ia ʻa ʻene tamai: ʻe tāmateʻi ʻakinaua fakatouʻosi pe; ʻe ʻiate kinaua hona toto.

12 At kung ang isang lalake ay sumiping sa kaniyang manugang, ay kapuwa sila papatayin; sila'y gumawa ng kahalayhalay; mabububo ang kanilang dugo sa kanila.

Pea kapau ʻe mohe ʻae tangata mo hono ʻofefine ʻi he fono, ʻe tāmateʻi ʻakinaua fakatouʻosi pe: kuo na fai fakamaveuveu; ʻe ʻiate kinaua hona toto.

13 At kung ang isang lalake ay sumiping sa kapuwa lalake, na gaya ng pagsiping sa babae: ay kapuwa sila nagkasala ng karumaldumal: sila'y papatayin na walang pagsala: mabububo ang kanilang dugo sa kanila.

Pea kapau ʻe mohe ha tangata mo e tangata, ʻo hangē ko ʻene mohe mo e fefine, kuo na fai fakalielia fakatouʻosi pe; ke tāmateʻi moʻoni ʻakinaua; ʻe ʻiate kinaua hona toto.

14 At kung ang isang lalake ay magasawa sa isang babae at sa kaniyang ina, ay kasamaan; susunugin sa apoy kapuwa siya at sila; upang huwag magkaroon ng kasamaan sa inyo.

Pea kapau ʻoku ʻomi ʻe ha tangata mo hono mali ʻae faʻē ʻa hono mali kena mali, ko e meʻa kovi ia: ʻe tutu ʻakinautolu ʻaki ʻae afi, ʻaia mo kinaua; koeʻuhi ke ʻoua naʻa ai ha kovi ʻiate kimoutolu.

15 At kung ang isang lalake ay makiapid sa hayop, ay papatayin na walang pagsala: at papatayin din ninyo ang hayop.

Pea kapau ʻe mohe ha tangata mo e manu, ʻe tāmateʻi moʻoni ia: pea ke mou tāmateʻi ʻae manu.

16 At kung ang isang babae ay lumapit sa alin mang hayop at pasiping ay papatayin mo ang babae at ang hayop: sila'y papatayin na walang pagsala; mabububo ang kanilang dugo sa kanila.

Pea kapau ʻe ʻunuʻunu atu ha fefine ki ha manu, pea tokoto ki ai ia, ʻe tāmateʻi ʻae fefine, mo e manu: ʻe tāmateʻi moʻoni ʻakinaua; ʻe ʻiate kinaua hona toto.

17 At kung kunin ng isang lalake ang kaniyang kapatid na babae, na anak ng kaniyang ama o anak ng kaniyang ina, at kaniyang makita ang kaniyang kahubaran, at makita ng babae ang kahubaran niya: ay bagay na kahalayhalay nga; at sila'y ihihiwalay sa paningin ng mga anak ng kanilang bayan: ang kahubaran ng kaniyang kapatid na babae ay inilitaw niya; kaniyang tataglayin ang kasamaan niya.

Pea kapau ʻe ʻave ʻe ha tangata hono tuofefine, ko e ʻofefine ʻo ʻene tamai, pe ko e tama ʻa ʻene faʻē, ʻo mamata ki heʻene telefua, pea mamata ia ki heʻene telefua ʻaʻana; ko e meʻa kovi ia: pea ʻe motuhi ʻakinaua ʻi he ʻao ʻo hona kakai: kuo tatala ʻo fakatelefua ʻa hono tuofefine; ʻe fua ʻe ia ʻene hia.

18 At kung ang isang lalake ay sumiping sa isang babaing may karumalan, at ilitaw ang kahubaran niya; ay kaniyang hinubdan ang agas niya, at siya naman ay lumitaw ng agas ng kaniyang dugo: at sila'y kapuwa ihihiwalay sa kanilang bayan.

Pea kapau ʻe mohe ha tangata mo e fefine ʻoku ʻiate ia hono mahaki, pea tatala hono mahaki; kuo ne fakatelefua hono mahaki, pea kuo tatala ʻe ia ʻae mata ʻo hono toto: pea ʻe motuhi ʻakinaua fakatouʻosi mei hona kakai.

19 At huwag mong ililitaw ang kahubaran ng kapatid na babae ng iyong ina, ni ng kapatid na babae ng iyong ama: sapagka't hinubdan niya ang kaniyang kamaganak na malapit: kapuwa magtataglay ng kanilang kasamaan.

Pea ʻoua naʻa ke fakatelefua ʻae tokoua ʻo hoʻo faʻē, pe ko e tuofefine ʻo hoʻo tamai: he ko ia ʻoku ne [fai pehē ]ʻoku fakatelefua hono kāinga ofi: te na fua ʻena hia.

20 At kung ang isang lalake ay sumiping sa asawa ng kaniyang amain ay kaniyang inilitaw ang kahubaran ng kaniyang amain: tataglayin nila ang kanilang kasalanan; mamamatay silang walang anak.

Pea kapau ʻe mohe ha tangata mo e uaifi ʻoe tokoua ʻo ʻene tamai, kuo fakatelefua ʻe ia ʻa hono tuʻasina: te na fua ʻena angahala: te na mate taʻehafānau.

21 At kung ang isang lalake ay makisama sa asawa ng kaniyang kapatid na lalake, ay kahalayan: kaniyang inilitaw ang kahubaran ng kaniyang kapatid na lalake; mabubuhay silang walang anak.

Pea kapau ʻe maʻu ʻe ha tangata ʻae uaifi ʻa hono tokoua, ko e meʻa taʻemaʻa ia: kuo fakatelefua ʻa hono tokoua; te na mate taʻehafānau.

22 Ingatan nga ninyo ang lahat ng aking mga palatuntunan at ang lahat ng aking mga kahatulan, at inyong isasagawa: upang huwag kayong iluwa ng lupain na aking pinagdadalhan sa inyo na inyong tatahanan.

“Ko ia ke mou tauhi ai ʻeku ngaahi tuʻutuʻuni ni, mo ʻeku ngaahi fekau, ʻo fai ki ai: telia naʻa lua ʻaki ʻakimoutolu ʻe he fonua ʻoku ou ʻomi ʻakimoutolu ki ai.

23 At huwag kayong lalakad ng ayon sa mga kaugalian ng mga bansang aking palalayasin sa harap ninyo: sapagka't ang lahat ng kasamaang ito ay ginawa nila, at kaya ko kinapopootan.

Pea ʻe ʻikai te mou fai ki he ngaahi anga ʻoe puleʻanga, ʻaia ʻoku ou kapusi mei homou ʻao: he kuo nau fai ʻae ngaahi meʻa ni, pea ko ia kuo u fehiʻa ai kiate kinautolu.

24 Datapuwa't sa inyo'y aking sinabi, Mamanahin ninyo ang lupain nila, at ibibigay ko sa inyo upang inyong manahin, na isang lupaing binubukalan ng gatas at pulot: ako ang Panginoon ninyong Dios na ibinukod ko kayo sa mga bayan.

Ka kuo u lea kiate kimoutolu, Te mou maʻu honau fonua, pea te u ʻatu ia kiate kimoutolu ke mou maʻu ia, ko e fonua ʻoku mahu tāfea ʻi he huʻahuhu mo e honi: Ko au ko Sihova ko homou ʻOtua, ʻaia kuo u vaheʻi ʻakimoutolu mei he kakai kehe.

25 Inyo ngang lalagyan ng pagkakaiba ang hayop na malinis at ang karumaldumal, at ang ibong karumaldumal at ang malinis: at huwag ninyong gagawing karumaldumal ang inyong pagkatao, sa hayop o sa ibon, o sa anomang bagay na umuusad sa lupa, na inihiwalay ko sa inyo palibhasa'y mga karumaldumal.

Ko ia ke mou vaheʻi ʻae fanga manu maʻa mo e taʻemaʻa, pea lau kehe ʻae fanga manu taʻemaʻa ʻoku kapakau mo e maʻa: pea ʻoua naʻa mou fakalieliaʻi ʻakimoutolu ʻi he manu, pe ha manu kapakau, pe ʻi ha meʻa ʻe taha ʻoku totolo ʻi he kelekele, ʻaia kuo vaheʻi ia ʻiate kimoutolu ko e taʻemaʻa.

26 At kayo'y magpapakabanal sa akin: sapagka't akong, Panginoon, ay banal, at kayo'y ibinukod ko sa mga bayan, upang kayo'y maging akin.

Pea te mou māʻoniʻoni kiate au: he ko au Sihova ʻoku ou māʻoniʻoni, pea kuo u fakamavahe ʻakimoutolu mei he kakai kehe, koeʻuhi ke ʻoʻoku ʻakimoutolu.

27 Ang isang lalake rin naman o kaya'y ang isang babae na inaalihan ng masamang espiritu, o mangkukulam, ay papatayin na walang pagsala, sila'y babatuhin ng mga bato: mabububo ang kanilang dugo sa kanila.

“Ko e tangata foki, pe ko e fefine ʻoku vaka ai ʻae laumālie ʻuli, pea ko e taulafakafaʻahikehe, ʻe tāmateʻi moʻoni ia: ʻe tolongaki ʻakinautolu ʻaki ʻae maka: ʻe ʻiate kinautolu honau toto.