Panaghoy 5
1 Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.
Acuérdate, o! Jehová, de lo que nos ha venido: vé, y mira nuestra vergüenza.
2 Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.
Nuestra heredad se ha vuelto a extraños, nuestras casas a forasteros.
3 Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.
Huérfanos somos sin padre: nuestras madres como viudas.
4 Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.
Nuestra agua bebemos por dinero, nuestra leña compramos por precio.
5 Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.
Sobre nuestra cerviz padecemos persecución; cansámosnos, y no hay para nosotros descanso.
6 Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.
A Egipto dimos la mano, y al Asirio, para hartarnos de pan.
7 Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.
Nuestros padres pecaron, y son muertos; y nosotros llevamos sus castigos.
8 Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.
Siervos se enseñorearon de nosotros: no hubo quien nos librase de su mano.
9 Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.
Con el peligro de nuestras vidas traíamos nuestro pan delante de la espada del desierto.
10 Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.
Nuestros cueros se ennegrecieron como un horno a causa del ardor de la hambre.
11 Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.
Afligieron a las mujeres en Sión, a las vírgenes en las ciudades de Judá.
12 Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.
A los príncipes colgaron con su mano: no reverenciaron los rostros de los viejos.
13 Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.
Llevaron los mozos a moler, y los muchachos desfallecieron en la leña.
14 Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.
Los ancianos cesaron de la puerta, los mancebos de sus canciones.
15 Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.
Cesó el gozo de nuestro corazón, nuestro corro se tornó en luto.
16 Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.
Cayó la corona de nuestra cabeza: ¡ay ahora de nosotros! porque pecamos.
17 Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;
Por esto fue entristecido nuestro corazón, por esto se entenebrecieron nuestros ojos.
18 Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.
Por el monte de Sión que es asolado, zorras andan en él.
19 Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.
Mas tú, Jehová, para siempre permanecerás: tu trono de generación en generación.
20 Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?
¿Por qué te olvidarás para siempre de nosotros? ¿dejarnos has por luengos días?
21 Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.
Vuélvenos, o! Jehová, a ti, y volvernos hemos: renueva nuestros días como al principio.
22 Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.
Porque desechando nos has desechado: háste airado contra nosotros en gran manera.
