Panaghoy 5
1 Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.
Acuérdate, Yahvé, de lo que nos ha ocurrido. Mira, y ve nuestro reproche.
2 Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.
Nuestra herencia ha sido entregada a extraños, nuestras casas a los extranjeros.
3 Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.
Somos huérfanos y sin padre. Nuestras madres están como viudas.
4 Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.
Hay que pagar por el agua para beber. Nos venden la madera.
5 Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.
Nuestros perseguidores están en nuestro cuello. Estamos cansados y no tenemos descanso.
6 Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.
Hemos entregado nuestras manos a los egipcios, y a los asirios, que se conformen con el pan.
7 Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.
Nuestros padres pecaron y ya no existen. Hemos soportado sus iniquidades.
8 Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.
Los siervos nos gobiernan. No hay nadie que nos libere de su mano.
9 Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.
Conseguimos el pan a costa de nuestra vida, a causa de la espada en el desierto.
10 Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.
Nuestra piel es negra como un horno, por el calor abrasador del hambre.
11 Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.
Violaron a las mujeres en Sión, las vírgenes en las ciudades de Judá.
12 Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.
Príncipes fueron colgados de las manos. Los rostros de los ancianos no fueron honrados.
13 Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.
Los jóvenes llevan piedras de molino. Los niños tropezaron bajo cargas de madera.
14 Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.
Los ancianos se han retirado de la puerta, y los jóvenes de su música.
15 Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.
La alegría de nuestro corazón ha cesado. Nuestra danza se convierte en luto.
16 Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.
La corona ha caído de nuestra cabeza. ¡Ay de nosotros, que hemos pecado!
17 Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;
Por esto nuestro corazón desfallece. Para estas cosas nuestros ojos son débiles:
18 Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.
para el monte de Sión, que está desolado. Los zorros caminan sobre ella.
19 Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.
Tú, Yahvé, permaneces para siempre. Su trono es de generación en generación.
20 Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?
¿Por qué nos olvidas para siempre? y abandonarnos durante tanto tiempo?
21 Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.
Vuélvenos a ti, Yahvé, y nos convertiremos. Renueva nuestros días como antaño.
22 Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.
Pero nos habéis rechazado por completo. Estáis muy enfadados con nosotros.
