Panaghoy 5
1 Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.
Spomni se, oh Gospod, kaj je prišlo nad nas. Preudari in poglej našo grajo.
2 Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.
Naša dediščina je obrnjena k tujcem, naše hiše k neznancem.
3 Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.
Sirote smo in brez očeta, naše matere so kakor vdove.
4 Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.
Svojo vodo smo pili za denar; naš les nam je prodan.
5 Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.
Naši vratovi so pod preganjanjem. Trudimo se, pa nimamo počitka.
6 Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.
Roko smo izročili k Egipčanom in k Asircem, da bi bili nasičeni s kruhom.
7 Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.
Naši očetje so grešili in jih ni in mi smo nosili njihove krivičnosti.
8 Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.
Služabniki so vladali nad nami. Nikogar ni, da bi nas osvobodil iz njihove roke.
9 Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.
Svoj kruh smo prinašali z nevarnostjo za svoja življenja, zaradi meča iz divjine.
10 Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.
Naša koža je bila črna kakor peč zaradi strašne lakote.
11 Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.
Posiljevali so ženske na Sionu in device v Judovih mestih.
12 Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.
Z njihovo roko so obesili prince. Obrazi starešin niso bili spoštovani.
13 Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.
Zajeli so mladeniče, da meljejo in otroci so padali pod lesom.
14 Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.
Starešine so odšli od velikih vrat, mladeniči od svoje glasbe.
15 Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.
Veselje našega srca je prenehalo, naš ples je obrnjen v žalovanje.
16 Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.
Krona je padla iz naše glave. Gorje nam, da smo grešili!
17 Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;
Zaradi tega peša naše srce, zaradi teh stvari so zatemnjene naše oči.
18 Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.
Zaradi gore Sion, ki je zapuščena, lisice hodijo po njej.
19 Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.
Ti, oh Gospod, ostajaš na veke, tvoj prestol od roda do roda.
20 Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?
Zakaj nas pozabljaš na veke in nas zapuščaš za tako dolgo?
21 Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.
Obrni nas k sebi, oh Gospod in mi bomo obrnjeni; obnovi naše dni kakor od davnine.
22 Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.
Toda popolnoma si nas zavrgel. Zelo si ogorčen zoper nas.
