< Panaghoy 5 >
1 Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.
Вспомни, Господи, что над нами совершилось; призри и посмотри на поругание наше.
2 Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.
Наследие наше перешло к чужим, домы наши - к иноплеменным;
3 Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.
мы сделались сиротами, без отца; матери наши - как вдовы.
4 Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.
Воду свою пьем за серебро, дрова наши достаются нам за деньги.
5 Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.
Нас погоняют в шею, мы работаем, и не имеем отдыха.
6 Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.
Протягиваем руку к Египтянам, к Ассириянам, чтобы насытиться хлебом.
7 Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.
Отцы наши грешили: их уже нет, а мы несем наказание за беззакония их.
8 Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.
Рабы господствуют над нами, и некому избавить от руки их.
9 Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.
С опасностью жизни от меча, в пустыне достаем хлеб себе.
10 Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.
Кожа наша почернела, как печь, от жгучего голода.
11 Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.
Жен бесчестят на Сионе, девиц - в городах Иудейских.
12 Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.
Князья повешены руками их, лица старцев не уважены.
13 Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.
Юношей берут к жерновам, и отроки падают под ношами дров.
14 Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.
Старцы уже не сидят у ворот; юноши не поют.
15 Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.
Прекратилась радость сердца нашего; хороводы наши обратились в сетование.
16 Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.
Упал венец с головы нашей; горе нам, что мы согрешили!
17 Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;
От сего-то изнывает сердце наше; от сего померкли глаза наши.
18 Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.
Оттого, что опустела гора Сион, лисицы ходят по ней.
19 Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.
Ты, Господи, пребываешь во веки; престол Твой - в род и род.
20 Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?
Для чего совсем забываешь нас, оставляешь нас на долгое время?
21 Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.
Обрати нас к Тебе, Господи, и мы обратимся; обнови дни наши, как древле.
22 Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.
Неужели Ты совсем отверг нас, прогневался на нас безмерно?