Panaghoy 5
1 Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.
Souvenez-vous, Seigneur, de ce qui nous est arrivé; considérez et regardez notre opprobre.
2 Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.
Notre héritage est passé à des ennemis, nos maisons à des étrangers.
3 Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.
Nous sommes devenus comme des orphelins sans pères, et nos mères comme des veuves.
4 Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.
Nous avons bu notre eau à prix d’argent, nous avons acheté chèrement notre bois.
5 Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.
Nous étions conduits par des chaînes attachées à nos cous, à ceux qui étaient fatigués on ne donnait pas de repos.
6 Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.
Nous avons donné la main à l’Egypte et aux Assyriens, afin de nous rassasier de pain.
7 Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.
Nos pères ont péché, et ils ne sont plus; et nous, nous avons porté leurs iniquités.
8 Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.
Des esclaves nous ont dominés; il n’y a eu personne qui nous arrachât de leur main.
9 Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.
Au péril de nos âmes, nous allions nous chercher du pain à la face du glaive du désert.
10 Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.
Notre peau, comme un four, a été brûlée par les ardeurs de la faim.
11 Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.
Ils ont humilié des femmes dans Sion, et des vierges dans les cités de Juda,
12 Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.
Des princes ont été pendus par la main; on n’a pas révéré la face des vieillards.
13 Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.
Ils ont indignement abusé des jeunes hommes; et des enfants ont succombé sous le bois.
14 Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.
Des vieillards ont abandonné les portes, et de jeunes hommes, le chœur des joueurs de psaltérion.
15 Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.
La joie de notre âme a fait défaut; notre chœur a été changé en deuil.
16 Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.
Elle est tombée, la couronne de notre tête; malheur à nous, parce que nous avons péché!
17 Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;
À cause de cela, notre cœur est devenu triste; pour cela, nos yeux se sont couverts de ténèbres.
18 Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.
À cause de la montagne de Sion, qui a été détruite, les renards s’y sont promenés.
19 Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.
Mais vous, Seigneur, vous demeurerez éternellement; votre trône subsistera dans toutes les générations.
20 Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?
Pourquoi nous oublierez-vous à jamais? Pourquoi nous abandonnerez-vous dans la longueur des jours?
21 Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.
Convertissez-nous à vous, et nous serons convertis; Seigneur, renouvelez nos jours comme au commencement.
22 Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.
Mais nous rejetant, vous nous avez repoussés; vous êtes extrêmement irrité contre nous.
