Panaghoy 5
1 Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.
Souviens-toi, ô Éternel! de ce qui nous est arrivé. Regarde, et vois notre opprobre.
2 Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.
Notre héritage est dévolu à des étrangers, nos maisons, à des forains.
3 Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.
Nous sommes des orphelins, sans père; nos mères sont comme des veuves.
4 Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.
Nous buvons notre eau à prix d’argent; notre bois nous vient par achat.
5 Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.
Ceux qui nous poursuivent sont sur notre cou; nous nous fatiguons, pas de repos pour nous!
6 Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.
Nous avons tendu la main vers l’Égypte, vers l’Assyrie, pour être rassasiés de pain.
7 Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.
Nos pères ont péché, ils ne sont plus, et nous portons la peine de leurs iniquités.
8 Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.
Des serviteurs dominent sur nous; personne ne nous délivre de leur main.
9 Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.
Nous recueillons notre pain au [péril de] notre vie, à cause de l’épée du désert.
10 Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.
Notre peau brûle comme un four, à cause de l’ardeur de la faim.
11 Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.
Ils ont humilié les femmes dans Sion, les vierges dans les villes de Juda.
12 Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.
Des princes ont été pendus par leur main; la personne des vieillards n’a pas été honorée.
13 Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.
Les jeunes gens ont porté les meules, et les jeunes garçons ont trébuché sous le bois.
14 Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.
Les vieillards ne sont plus assis dans la porte, les jeunes gens n’[y] chantent plus.
15 Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.
Notre cœur a cessé de se réjouir; notre danse est changée en deuil.
16 Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.
La couronne de notre tête est tombée. Malheur à nous, car nous avons péché.
17 Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;
À cause de cela notre cœur est abattu; à cause de ces choses nos yeux sont obscurcis,
18 Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.
À cause de la montagne de Sion qui est désolée: les renards s’y promènent.
19 Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.
Toi, ô Éternel! tu demeures à toujours, ton trône est de génération en génération.
20 Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?
Pourquoi nous oublies-tu à jamais, nous abandonnes-tu pour de longs jours?
21 Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.
Fais-nous revenir à toi, ô Éternel! et nous reviendrons; renouvelle nos jours comme [ils étaient] autrefois!
22 Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.
Ou bien, nous aurais-tu entièrement rejetés? Serais-tu extrêmement courroucé contre nous?
