Panaghoy 5

1 Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.

Souviens-toi, Yahweh, de ce qui nous est arrivé, regarde et vois notre opprobre.

2 Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.

Notre héritage a passé à des étrangers, nos maisons à des inconnus.

3 Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.

Nous sommes orphelins, sans père; nos mères sont comme des veuves.

4 Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.

Nous buvons notre eau à prix d’argent, le bois ne nous vient que pour un salaire.

5 Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.

Nos persécuteurs nous pressent par derrière; nous sommes épuisés; plus de repos pour nous.

6 Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.

Nous tendons la main vers l’Égypte, et vers l’Assyrie, pour nous rassasier de pain.

7 Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.

Nos pères ont péché, ils ne sont plus; et nous, nous portons leurs iniquités!

8 Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.

Des esclaves dominent sur nous; personne ne nous délivre de leurs mains.

9 Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.

Nous acquérons notre pain au péril de notre vie; devant l’épée du désert.

10 Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.

Notre peau est brûlante comme un four, par suite des ardeurs de la faim.

11 Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.

Ils ont déshonoré les femmes dans Sion, les vierges dans les villes de Juda.

12 Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.

Des chefs ont été pendus par leurs mains; la face des vieillards n’a pas été respectée.

13 Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.

Des adolescents ont porté la meule; des enfants ont chancelé, chargés de bois.

14 Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.

Les vieillards ont cessé d’aller à la porte; les jeunes gens, de jouer de leur lyre.

15 Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.

La joie de nos cœurs a cessé, nos danses sont changées en deuil.

16 Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.

La couronne de notre tête est tombée; oui, malheur à nous, car nous avons péché!

17 Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;

Voici pourquoi notre cœur est malade, pourquoi nos yeux sont obscurcis:

18 Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.

c’est parce que la montagne de Sion est désolée, et que les chacals s’y promènent.

19 Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.

Toi, Yahweh, tu sièges éternellement; ton trône subsiste d’âge en âge!

20 Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?

Pourquoi nous oublierais-tu à jamais, nous abandonnerais-tu pour de si longs jours?

21 Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.

Fais-nous revenir à toi, Yahweh, et nous reviendrons; renouvelle nos jours comme autrefois.

22 Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.

Car nous aurais-tu entièrement rejetés, serais-tu irrité contre nous sans mesure?