< Panaghoy 5 >

1 Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.
Remember, Yahweh, what has happened to us; look and see our disgrace.
2 Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.
Our inheritance has been turned over to strangers; our houses to foreigners.
3 Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.
We have become orphans, the fatherless, and our mothers are like widows.
4 Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.
We must pay silver for the water we drink, and we must pay silver to get our own wood.
5 Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.
Those who are coming after us are close behind us; we are weary and we can find no rest.
6 Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.
We have given ourselves to Egypt and to Assyria to get enough food.
7 Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.
Our fathers sinned, and they are no more, and we bear their iniquities.
8 Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.
Slaves rule over us, and there is no one to deliver us from their hand.
9 Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.
We get our bread only by risking our lives, because of the sword in the wilderness.
10 Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.
Our skin has grown as hot as an oven because of the burning heat of hunger.
11 Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.
Women are raped in Zion, and virgins in the cities of Judah.
12 Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.
Princes are hung up by their own hands, and no honor is shown to the elders.
13 Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.
Young men are forced to grind grain with a millstone, and boys stagger under heavy loads of wood.
14 Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.
The elders have left the city gate, and the young men have left their music.
15 Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.
The joy of our heart has ceased and our dancing has turned into mourning.
16 Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.
The crown has fallen from our head; woe to us, for we have sinned!
17 Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;
For this our heart has become sick, for these things our eyes grow dim
18 Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.
for Mount Zion lies desolate, with jackals prowling over it.
19 Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.
But you, Yahweh, reign forever, and you will sit upon your throne from generation to generation.
20 Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?
Why do you forget us forever? Why do you forsake us for so many days?
21 Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.
Restore us to yourself, Yahweh, and we will be restored. Renew our days as they were long ago—
22 Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.
unless you have utterly rejected us and you are angry with us beyond measure.

< Panaghoy 5 >