Panaghoy 5
1 Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.
Remember, O Jehovah, what is come upon us! Look down and behold our reproach!
2 Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.
Our inheritance is fallen to strangers, Our houses to aliens.
3 Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.
We are orphans; we are without a father; Our mothers are as widows.
4 Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.
Our water we drink for money; Our wood is sold to us.
5 Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.
With the yoke upon our necks, we are driven; We are wearied, and have no rest.
6 Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.
We have given the hand to the Egyptians, And to the Assyrians, to be satisfied with bread.
7 Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.
Our fathers sinned; they are no more, And we bear their iniquities.
8 Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.
Servants rule over us; There is none that delivereth out of their hand.
9 Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.
With the peril of our lives we get our bread, Because of the sword of the wilderness.
10 Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.
Our skin is parched like an oven Because of the burnings of hunger.
11 Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.
Matrons in Zion have they ravished, And maidens in the cities of Judah.
12 Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.
Princes were hanged up by their hand; The faces of the elders were not honored.
13 Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.
Young men carried millstones, And boys fell under burdens of wood.
14 Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.
The elders sit no more at the gate; The young men have ceased from their music.
15 Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.
The joy of our heart is at an end; Our dancing is turned into mourning.
16 Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.
The crown is fallen from our head; Woe unto us, that we have sinned!
17 Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;
For this is our heart faint, For these things our eyes are dim;
18 Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.
On account of mount Zion, which is desolate; Foxes roam over it.
19 Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.
But thou, O Jehovah, sittest as king forever; Thy throne endureth from generation to generation.
20 Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?
Wherefore dost thou wholly forget us, And abandon us, for so long a time?
21 Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.
Turn us again to thee, O Jehovah, that we may be restored! Renew our days as of old!
22 Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.
For shouldst thou utterly reject us? Shouldst thou be so exceedingly wroth against us?
