Panaghoy 5
1 Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.
Lord, please remember what's happened to us. Look at us and see how we've been humiliated!
2 Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.
The land we used to own has been handed over to strangers, our houses have been given to foreigners.
3 Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.
We have lost our fathers, and our mothers are widows.
4 Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.
The water we drink we have to pay for; our firewood comes at a price.
5 Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.
Like animals we're driven along with harnesses around our necks; we're worn out but don't find any rest.
6 Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.
We allied ourselves with Egypt and Assyria so we could have plenty of food.
7 Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.
Our forefathers sinned and they're gone, but we're being punished for their sins.
8 Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.
Servants of our conqueror rule over us; no one can save us from their power.
9 Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.
We take our lives in our hands when we look for food, because of the armed raiders in the desert.
10 Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.
Our skin is hot like an oven because of the fever caused by hunger.
11 Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.
They raped women in Zion, virgins in the towns of Judah.
12 Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.
Princes have been hung up by their hands; they show elders no respect.
13 Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.
Young men are forced to work at hand-mills; boys stagger under bundles of wood.
14 Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.
The elders have abandoned their places at the city gate; the young men have given up playing their music.
15 Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.
There's no more happiness for us; our dancing has turned into mourning.
16 Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.
The crown has fallen from our head. What a disaster has come upon us because we have sinned!
17 Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;
Because of all this, we're sick at heart; because of all these things, we can hardly look;
18 Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.
Because of Mount Zion, which has been abandoned, and where only foxes roam.
19 Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.
But you, Lord, live forever! You rule for all generations!
20 Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?
So why have you forgotten us for such a long time? Why have you abandoned us for so many years?
21 Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.
Bring us back to you, Lord, so we can be with you again. Please remake our lives like they used to be.
22 Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.
Or have you have completely rejected us? Are you still really furious with us?
