Panaghoy 5
1 Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.
Remember, O Lord, what has happened to us: behold, and look on our reproach.
2 Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.
Our inheritance has been turned away to aliens, our houses to strangers:
3 Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.
we are become orphans, we have no father, our mothers are as widows.
4 Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.
We have drunk our water for money; our wood is sold to us [for a burden] on our neck:
5 Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.
we have been persecuted, we have laboured, we have had no rest.
6 Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.
Egypt gave the hand [to us], Assur to their own satisfaction.
7 Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.
Our fathers sinned, [and] are not: we have borne their iniquities.
8 Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.
Servants have ruled over us: there is none to ransom [us] out of their hand.
9 Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.
We shall bring in our bread with [danger of] our lives, because of the sword of the wilderness.
10 Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.
Our skin is blackened like an oven; they are convulsed, because of the storms of famine.
11 Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.
They humbled the women in Sion, the virgins in the cities of Juda.
12 Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.
Princes were hanged up by their hands: the elders were not honoured.
13 Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.
The chosen men lifted up [the voice in] weeping, and the youths fainted under the wood.
14 Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.
And the elders ceased from the gate, the chosen men ceased from their music.
15 Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.
The joy of our heart has ceased; our dance is turned into mourning.
16 Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.
The crown has fallen [from] our head: yes, woe to us! for we have sinned.
17 Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;
For this has grief come; our heart is sorrowful: for this our eyes are darkened.
18 Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.
Over the mountain of Sion, because it is made desolate, foxes have walked therein.
19 Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.
But you, O Lord, shall dwell for ever; your throne [shall endure] to generation and generation.
20 Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?
Therefore will you utterly forget us, and abandon us a long time?
21 Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.
Turn us, O Lord, to you, and we shall be turned; and renew our days as before.
22 Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.
For you have indeed rejected us; you have been very angry against us.
