Panaghoy 5
1 Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.
Спомни си, Господи, какво ни стана; Погледни и виж как ни укоряват.
2 Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.
Наследството ни мина на чужденци, Къщите ни на странни.
3 Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.
Останахме сирачета без баща; Майките ни са като вдовици.
4 Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.
Водата си пихме със сребро, Дървата ни идат с пари.
5 Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.
Нашите гонители са на вратовете ни; Трудим се, и почивка нямаме.
6 Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.
Простряхме ръка към египтяните И към асирийците, за да се наситим с хляб.
7 Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.
Бащите ни съгрешиха, и няма ги; И ние носим техните беззакония.
8 Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.
Слуги господаруват над нас, И няма кой да ни избави от ръката им.
9 Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.
Добиваме хляба си с опасност за живота си Поради меча, който ограбва в пустинята.
10 Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.
Кожата ни почервеня като пещ Поради върлуването на глада.
11 Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.
Изнасилваха жените в Сион, Девиците в Юдовите градове.
12 Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.
Чрез техните ръце биваха обесени първенците, Старейшините не се почитаха.
13 Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.
Младежите носеха воденични камъни, И децата падаха под товара на дървата.
14 Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.
Старейшините не седят вече на портите; Младежите изоставиха песните си.
15 Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.
Престана радостта на сърцето ни; Хорото ни се обърна на жалеене.
16 Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.
Венецът падна от главата ни; Горко ни! защото сме съгрешили.
17 Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;
Затова чезне сърцето ни. Затова причерня на очите ни.
18 Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.
Поради запустяването на Сионския хълм Лисиците ходят по него.
19 Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.
Ти, Господи, седиш като Цар до века; Престолът Ти е из род в род.
20 Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?
Защо ни забравяш за винаги, И ни оставяш за толкоз дълго време?
21 Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.
Възвърни ни, Господи, към Себе Си, и ще се възвърнем; Обнови дните ни както изпърво,
22 Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.
Ако не си ни отхвърлил съвсем, И не си се разгневил твърде много против нас.
