Panaghoy 4
1 Ano't ang ginto ay naging malabo! Ano't ang pinakadalisay na ginto ay nagbago! Ang mga bato ng santuario ay natapon sa dulo ng lahat na lansangan.
Ang bulawan hingpit nang natay-an; ang labing lunsay nga bulawan nausab na. Ang balaan nga mga bato gibubo na sa ulohan sa matag dalan.
2 Ang mga mahalagang anak ng Sion, na katulad ng dalisay na ginto, ano't pinahahalagahan na waring mga sisidlang lupa, na gawa ng mga kamay ng magpapalyok!
Ang mga anak nga lalaki sa Zion bililhon, gihatagan ug mas dako nga bili kaysa lunsay nga bulawan. Apan karon giisip na sila ingon nga walay pulos nga banga nga hinimo sa magkukulon.
3 Maging ang mga chakal ay naglalabas ng suso, nangagpapasuso sa kanilang mga anak: ang anak na babae ng aking bayan ay naging mabagsik, parang mga avestruz sa ilang.
Bisan ang ihalas nga mga iro mopagawas man sa ilang mga suso aron sa pagpasuso sa ilang mga itoy, apan ang anak nga babaye sa akong mga katawhan ingon na kapintas sama sa mga langgam nga abistros sa kamingawan.
4 Ang dila ng sumususong bata ay nadidikit sa ngalangala ng kaniyang bibig dahil sa uhaw: ang mga munting bata ay nagsisihingi ng tinapay, at walang taong magpuputol nito sa kanila.
Ang dila sa bata nga masuso mitapot na sa alingagngag sa iyang baba uban sa kauhaw; ang mga bata nangayo ug tinapay, apan walay alang kanila.
5 Silang nagsisikaing mainam ay nangahandusay sa mga lansangan: silang nagsilaki sa matingkad na pula ay nagsisihiga sa mga tapunan ng dumi.
Ang usa nga nagakaon ug mahalon nga mga pagkaon nahimo na karong tinalikdan, ug gipanggutom sa kadalanan; kadtong nagsuot ug pula nga mga bisti anaa na karon sa ibabaw sa dinam-ok nga mga basura.
6 Sapagka't ang kasamaan ng anak na babae ng aking bayan ay lalong malaki kay sa kasalanan ng Sodoma, na nagiba sa isang sangdali, at walang mga kamay na humawak sa kaniya.
Ang kasal-anan sa anak nga babaye sa akong katawhan mas dako pa kaysa sala sa Sodoma, nga gipukan sa usa ka higayon, bisan tuod walay mga kamot nga naggapos kaniya.
7 Ang kaniyang mga mahal na tao ay lalong malinis kay sa nieve, mga lalong maputi kay sa gatas; sila'y lalong mapula sa katawan kay sa mga rubi, ang kanilang kinis ay parang zafiro.
Ang iyang mga pangulo kaniadto nagadan-ag sama sa nieve ug sama kaputi sa gatas. Ang ilang mga lawas mas mapula kaysa pagang; ang ilang hulagway sama sa sapiro.
8 Ang kanilang anyo ay lalong maitim kay sa uling; sila'y hindi makilala sa mga lansangan: ang kanilang balat ay naninikit sa kanilang mga buto; natutuyo, nagiging parang tungkod.
Apan karon ang kangitngit nagpaitom na sa ilang mga panagway, ug dili na sila mailhan diha sa kadalanan, kay ang ilang mga panit mitapot na sa nauga nilang mga bukog. Nahimo na kining ingon kauga sa kahoy!
9 Silang napatay ng tabak ay maigi kay sa kanila na napatay ng gutom; sapagka't ang mga ito ay nagsisihapay, na napalagpasan, dahil sa pangangailangan ng mga bunga sa parang.
Kadtong gipatay pinaagi sa espada mas maayo pa kaysa niadtong namatay pinaagi sa kagutom; mas maayo pa sila kaysa niadtong gipanglabay, giduslak pinaagi sa kagutom tungod sa kakulang sa bisan unsang mga tanom gikan sa kaumahan.
10 Ang mga kamay ng mga mahabaging babae ay nangagluto ng kanilang sariling mga anak; mga naging kanilang pagkain sa pagkapahamak ng anak na babae ng aking bayan.
Ang mga kamot kaniadto sa manggiluluy-on nga mga kababayen-an nagluto na sa ilang kaugalingon nga mga anak! Ang ilang mga anak nahimo na nilang pagkaon sa dihang nangalaglag ang akong katawhan.
11 Ginanap ng Panginoon ang kaniyang kapusukan, kaniyang ibinugso ang kaniyang mabangis na galit; at siya'y nagpaalab ng apoy sa Sion, na pumugnaw ng mga patibayan niyaon.
Natagbaw si Yahweh sa iyang kapungot. Gibubo niya ang nagdilaab niya nga kasuko; gidagkotan niya ang usa ka kalayo diha sa Zion, ug gilamoy niini ang iyang mga patukoranan.
12 Ang mga hari sa lupa ay hindi nanganiwala, o ang lahat mang nananahan sa sanglibutan, na ang kaaway at kalaban ay papasok sa mga pintuang-bayan ng Jerusalem.
Bisan ang mga hari sa kalibotan ni bisan kinsa nga mga lumulupyo sa kalibotan dili makatuo nga ang kabatok ug ang kaaway makasulod sa mga ganghaan sa Jerusalem.
13 Dahil nga sa mga kasalanan ng kaniyang mga propeta, at sa mga kasamaan ng kaniyang mga saserdote, na nagbubo ng dugo ng mga ganap sa gitna niya.
Apan nabuhat nila kini, tungod sa mga sala sa iyang mga propeta, ug sa mga kasal-anan sa iyang mga pari nga nagpaula sa dugo sa mga matarong sa iyang taliwala.
14 Sila'y nagsisikapa sa mga lansangan na parang mga bulag, sila'y nangadudumhan ng dugo, na anopa't hindi mahipo ng mga tao ang kanilang mga suot.
Kadtong mga propeta ug mga pari naglatagaw na karon sama sa mga tawo nga buta diha sa kadalanan. Nahugawan sila pinaagi sa dugo busa walay bisan usa nga makahimo sa paghikap bisan sa ilang mga bisti.
15 Magsihiwalay kayo, sila'y nagsisihiyaw sa kanila, Marurumi! magsihiwalay kayo, magsihiwalay kayo, huwag ninyong hipuin: nang sila'y magsitakas at magsilaboy ay sinabi ng mga tao sa gitna ng mga bansa, Hindi na sila nangingibang bayan pa rito.
“Palayo! Mahugaw,” kining mga propeta ug mga pari misinggit. “Palayo! palayo! ayaw kamig hikapa!” Busa naglatagaw sila ngadto sa lahi nga mga kayutaan, apan bisan ang mga Gentil miingon, “Dili na sila makahimo pa sa pagpuyo dinhi ingon nga mga langyaw.”
16 Pinangalat sila ng galit ng Panginoon; sila'y hindi na niya lilingapin pa. Hindi nila iginagalang ang mga pagkatao ng mga saserdote, hindi nila pinakukundanganan ang mga matanda.
Gipatibulaag sila ni Yahweh gikan sa iyang presensya; wala gayod siya nagtan-aw kanila uban sa pagdapig. Walay bisan usa nga midawat sa mga pari uban sa bisan unsa nga pagtahod, ug wala sila mipakita ug pagpakabana sa mga katigulangan.
17 Ang aming mga mata ay nangangalumata dahil sa aming paghihintay ng walang kabuluhang tulong: sa aming paghihintay ay nangaghihintay kami sa isang bansa na hindi makapagligtas.
Ang among mga mata kanunay nga mapakyas sa pagpangita bisan sa walay pulos nga mga pagtabang, bisan tuod buot na nilang motan-aw sa usa ka nasod nga dili makaluwas kanamo.
18 Kanilang inaabangan ang aming mga hakbang, upang huwag kaming makayaon sa aming mga lansangan: ang aming wakas ay malapit na, ang aming mga kaarawan ay nangaganap; sapagka't ang aming wakas ay dumating.
Gisubay nila ang among mga tunob padulong sa among mga kadalanan. Ang among kataposan haduol na ug ang among mga adlaw natapos na, kay ang among kataposan miabot na.
19 Ang mga manghahabol sa amin ay lalong maliliksi kay sa mga aguila sa himpapawid: kanilang hinabol kami sa mga bundok, kanilang binakayan kami sa ilang.
Ang among manggugukod mas paspas pa kaysa mga agila sa kawanangan. Gipangita nila kami sa kabukiran ug naghulat kanamo diha sa kamingawan.
20 Ang hinga ng aming mga butas ng ilong, ang pinahiran ng Panginoon ay nahuli sa kanilang mga hukay; na siya naming pinagsasabihan, sa kaniyang mga lilim ay mabubuhay kami sa mga bansa.
Ang gininhawa sa among mga ilong, ang usa nga dinihogan ni Yahweh—ang among hari, nadakpan diha sa ilang mga lungag; mao kini ang among hari nga among giingon, “Magpuyo kami ilalom sa iyang pagpanalipod taliwala sa mga nasod.”
21 Ikaw ay magalak at matuwa Oh anak na babae ng Edom, na tumatahan sa lupain ng Uz: ang saro ay darating din sa iyo; ikaw ay malalango, at magpapakahubad.
Pagmaya ug pagmalipayon, anak nga babaye sa Edom nga nagpuyo diha sa yuta sa Uz, kay ang kupa moabot usab diha kaninyo. Mangahubog kamo ug hukasan ninyo ang inyong kaugalingon.
22 Ang parusa sa iyong kasamaan ay naganap, Oh anak na babae ng Sion, hindi ka na niya dadalhin pa sa pagkabihag: kaniyang dadalawin ang iyong kasamaan, Oh anak na babae ng Edom; kaniyang ililitaw ang iyong mga kasalanan.
Anak nga babaye sa Zion, ang silot alang sa inyong mga kasal-anan matapos na. Dili na gayod niya kamo ipabiling mga binihag. Apan anak nga babaye sa Edom, pagasilotan niya ang inyong mga sala ug ibutyag ang inyong pagkadaotan.
