Panaghoy 3
1 Ako ang tao na nakakita ng pagdadalamhati sa pamalo ng iyong poot.
Minä olen se mies, joka olen kurjuutta nähnyt hänen vihastuksensa vitsan alla.
2 Ako'y kaniyang pinatnubayan at pinalakad sa kadiliman, at hindi sa liwanag.
Minut hän on johdattanut ja kuljettanut pimeyteen eikä valkeuteen.
3 Tunay na laban sa akin ay kaniyang iginagalaw ang kaniyang kamay na muli't muli buong araw.
Juuri minua vastaan hän kääntää kätensä, yhäti, kaiken päivää.
4 Ang aking laman at aking balat ay pinatanda niya; kaniyang binali ang aking mga buto.
Hän on kalvanut minun lihani ja nahkani, musertanut minun luuni.
5 Ako'y kinalaban niya, at kinulong ako ng hirap at pagdaramdam.
Hän on rakentanut varustukset minua vastaan ja piirittänyt minut myrkyllä ja vaivalla.
6 Kaniyang pinatahan ako sa mga madilim na dako, gaya ng nangamatay nang malaon.
Hän on pannut minut asumaan pimeydessä niinkuin ikiaikojen kuolleet.
7 Kaniyang binakuran ako na anopa't ako'y hindi makalabas; kaniyang pinabigat ang aking tanikala.
Hän on tehnyt muurin minun ympärilleni, niin etten pääse ulos, on pannut minut raskaisiin vaskikahleisiin.
8 Oo, pagka ako'y dumadaing, at humihinging tulong, kaniyang pinagsasarhan ang aking daing.
Vaikka minä huudan ja parun, hän vaientaa minun rukoukseni.
9 Kaniyang binakuran ang aking mga daan ng tinabas na bato, kaniyang iniliko ang aking mga landas.
Hakatuista kivistä hän on tehnyt minun teilleni muurin, on mutkistanut minun polkuni.
10 Siya'y parang oso na nagaabang sa akin, parang leon sa mga kubling dako.
Vaaniva karhu on hän minulle, piilossa väijyvä leijona.
11 Kaniyang iniligaw ang aking mga lakad, at ako'y pinagwaraywaray niya; kaniyang ipinahamak ako;
Hän on vienyt harhaan minun tieni ja repinyt minut kappaleiksi, hän on minut autioksi tehnyt.
12 Kaniyang iniakma ang kaniyang busog, at ginawa akong pinaka tanda sa pana.
Hän on jännittänyt jousensa ja asettanut minut nuoltensa maalitauluksi.
13 Ang mga pana ng kaniyang lalagyan ng pana ay kaniyang isinasaksak sa aking mga bato ng katawan.
Hän on ampunut munuaisiini nuolet, viinensä lapset.
14 Ako'y naging kakutyaan sa aking buong bayan, at kanilang awit buong araw.
Minä olen joutunut koko kansani nauruksi, heidän jokapäiväiseksi pilkkalauluksensa.
15 Kaniyang pinuspos ako ng kapanglawan, kaniyang sinuya ako ng ajenjo.
Hän on ravinnut minua katkeruudella, juottanut minua koiruoholla.
16 Kaniya namang biningot ang aking mga ngipin ng mga maliliit na grava; kaniyang tinabunan ako ng mga abo.
Hän on purettanut minulla hampaat rikki soraan, painanut minut alas tomuun.
17 At iyong inilayo ang aking kaluluwa sa kapayapaan; ako'y nakalimot ng kaginhawahan.
Sinä olet syössyt minun sieluni ulos, rauhasta pois, minä olen unhottanut onnen.
18 At aking sinabi, Ang lakas ko'y nawala, at ang aking pagasa sa Panginoon.
Ja minä sanon: mennyt on minulta kunnia ja Herran odotus.
19 Alalahanin mo ang aking pagdadalamhati at ang aking karalitaan, ang ajenjo at ng apdo.
Muista minun kurjuuttani ja kodittomuuttani, koiruohoa ja myrkkyä.
20 Ang kaluluwa ko'y naaalaala pa nila, at napangumbaba sa loob ko.
Sinä kyllä muistat sen, että minun sieluni on alaspainettu.
21 Ito ang ginugunita ko sa aking pagiisip; kaya't may pagasa ako.
Tämän minä painan sydämeeni, sentähden minä toivon.
22 Sa mga kaawaan nga ng Panginoon ay hindi tayo nalipol, sapagka't ang kaniyang mga habag ay hindi nauubos.
Herran armoa on, ettemme ole aivan hävinneet, sillä hänen laupeutensa ei ole loppunut:
23 Ang mga yao'y bago tuwing umaga, dakila ang inyong pagtatapat.
se on joka aamu uusi, ja suuri on hänen uskollisuutensa.
24 Ang Panginoon ay aking bahagi, sabi ng aking kaluluwa; kaya't ako'y aasa sa kaniya.
Minun osani on Herra, sanoo minun sieluni; sentähden minä panen toivoni häneen.
25 Ang Panginoon ay mabuti sa kanila na nangaghihintay sa kaniya, sa kaluluwa na humahanap sa kaniya.
Hyvä on Herra häntä odottaville, sille sielulle, joka häntä etsii.
26 Mabuti nga na ang tao ay umasa at maghintay na tahimik sa pagliligtas ng Panginoon.
Hyvä on hiljaisuudessa toivoa Herran apua.
27 Mabuti nga sa tao na magpasan ng pamatok sa kaniyang kabataan.
Hyvä on miehelle, että hän kantaa iestä nuoruudessaan.
28 Maupo siyang magisa at tumahimik, sapagka't kaniyang iniatang sa kaniya.
Istukoon hän yksin ja hiljaa, kun Herra on sen hänen päällensä pannut.
29 Sumubsob siya sa alabok, kung gayo'y magkakaroon siya ng pagasa.
Laskekoon suunsa tomuun-ehkä on vielä toivoa.
30 Ibigay niya ang kaniyang pisngi sa sumasakit sa kaniya; mapuspos siya ng kadustaan.
Ojentakoon hän posken sille, joka häntä lyö, saakoon kyllälti häväistystä.
31 Sapagka't ang Panginoon ay hindi magtatakuwil magpakailan man.
Sillä ei Herra hylkää iankaikkisesti;
32 Sapagka't bagaman siya'y nagpapapanglaw, gayon ma'y magpapakita siya ng habag ayon sa kasaganaan ng kaniyang mga kaawaan.
vaan jos hän on murheelliseksi saattanut, hän osoittaa laupeutta suuressa armossansa.
33 Sapagka't siya'y hindi kusang dumadalamhati, o nagpapapanglaw man sa mga anak ng mga tao.
Sillä ei hän sydämensä halusta vaivaa eikä murehduta ihmislapsia.
34 Na yapakan sa ilalim ng paa ang lahat ng bihag sa lupa.
Kun jalkojen alle poljetaan kaikki vangit maassa,
35 Na iliko ang matuwid ng tao sa harap ng mukha ng Kataastaasan,
kun väännetään miehen oikeutta Korkeimman kasvojen edessä,
36 Na iligaw ang tao sa kaniyang usap, hindi kinalulugdan ng Panginoon.
kun ihmiselle tehdään vääryyttä hänen riita-asiassaan-eikö Herra sitä näkisi?
37 Sino siya na nagsasabi, at nangyayari, kung hindi iniuutos ng Panginoon?
Onko kukaan sanonut, ja se on tapahtunut, jos ei Herra ole käskenyt?
38 Hindi baga sa bibig ng Kataastaasan nanggagaling ang masama't mabuti?
Eikö lähde Korkeimman suusta paha ja hyvä?
39 Bakit dumadaing ang taong may buhay, ang tao dahil sa parusa sa kaniyang mga kasalanan?
Miksi tuskittelee ihminen eläessään, mies syntiensä palkkaa?
40 Ating usisain at suriin ang ating mga lakad, at manumbalik sa Panginoon.
Koetelkaamme teitämme, tutkikaamme niitä ja palatkaamme Herran tykö.
41 Igawad natin ang ating puso sangpu ng ating mga kamay sa Dios sa langit.
Kohottakaamme sydämemme ynnä kätemme Jumalan puoleen, joka on taivaassa.
42 Kami ay sumalangsang at nanghimagsik; ikaw ay hindi nagpatawad.
Me olemme luopuneet pois ja olleet kapinalliset; sinä et ole antanut anteeksi,
43 Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol mo kami; ikaw ay pumatay, ikaw ay hindi naawa.
olet peittänyt itsesi vihassasi, ajanut meitä takaa, surmannut säälimättä;
44 Tinakpan mo ang iyong sarili ng alapaap, na anopa't hindi makadaan ang anomang panalangin.
olet peittänyt itsesi pilvellä, niin ettei rukous pääse lävitse.
45 Iyong ginawa kaming parang tapon at dumi sa gitna ng mga bayan.
Tunkioksi ja hylyksi sinä olet meidät tehnyt kansojen seassa.
46 Ibinukang maluwang ng lahat naming kaaway ang kanilang bibig laban sa amin.
Suut ammollaan meitä vastaan ovat kaikki meidän vihamiehemme.
47 Takot at ang hukay ay dumating sa amin, ang pagkasira at pagkagiba.
Osaksemme on tullut kauhu ja kuoppa, turmio ja sortuminen.
48 Ang mata ko'y dumadaloy ng mga ilog ng tubig, dahil sa pagkapahamak ng anak na babae ng aking bayan.
Vesipurot juoksevat minun silmistäni tyttären, minun kansani, sortumisen tähden.
49 Ang mata ko'y dinadaluyan at hindi naglilikat, na walang pagitan.
Minun silmäni vuotaa lakkaamatta, hellittämättä
50 Hanggang sa ang Panginoon ay tumungo, at tumingin mula sa langit.
siihen asti, kunnes katsoo, kunnes näkee Herra taivaasta.
51 Kinikilos ng aking mata ang aking kaluluwa, dahil sa lahat na anak na babae ng aking bayan.
Silmäni tuottaa tuskaa minun sielulleni kaikkien minun kaupunkini tyttärien tähden.
52 Lubha nila akong hinahabol na parang ibon, na mga kaaway kong walang kadahilanan.
Kiihkeästi pyydystivät minua kuin lintua ne, jotka syyttä ovat vihamiehiäni.
53 Kanilang pinaikli ang aking buhay sa bilangguan at hinagis ako ng bato.
He sulkivat kuoppaan minun elämäni ja heittivät päälleni kiviä.
54 Tubig ay nagsisihuho sa aking ulo; aking sinabi, Ako'y nahiwalay.
Vedet tulvivat minun pääni ylitse; minä sanoin: olen hukassa.
55 Ako'y tumawag sa iyong pangalan, Oh Panginoon, mula sa kababababaang hukay.
Minä huusin sinun nimeäsi, Herra, kuopan syvyydestä.
56 Iyong dininig ang aking tinig; huwag mong ikubli ang iyong pakinig sa aking hingal, sa aking daing.
Sinä kuulit minun huutoni: "Älä peitä korvaasi minun avunhuudoltani, että saisin hengähtää".
57 Ikaw ay lumapit sa araw na ako'y tumawag sa iyo; iyong sinabi, Huwag kang matakot.
Sinä olit läsnä silloin, kun minä sinua huusin; sinä sanoit: "Älä pelkää".
58 Oh Panginoon, iyong ipinagsanggalang ang mga usap ng aking kaluluwa; iyong tinubos ang aking buhay.
Sinä, Herra, ajoit minun riita-asiani, lunastit minun henkeni.
59 Oh Panginoon, iyong nakita ang aking pagkakamali; hatulan mo ang aking usap.
Olethan nähnyt, Herra, minun kärsimäni sorron: hanki minulle oikeus.
60 Iyong nakita ang lahat nilang panghihiganti, at ang lahat nilang pasiya laban sa akin.
Olethan nähnyt kaiken heidän kostonhimonsa, kaikki heidän juonensa minua vastaan.
61 Iyong narinig ang kanilang pagduwahagi, Oh Panginoon, at lahat nilang pasiya laban sa akin,
Sinä olet kuullut heidän häväistyksensä, Herra, kaikki heidän juonensa minua vastaan.
62 Ang mga labi ng nagsisibangon laban sa akin, at ang kanilang pasiya laban sa akin buong araw.
Minun vastustajaini huulet ja heidän aikeensa ovat minua vastaan kaiken päivää.
63 Masdan mo ang kanilang pagupo, at ang kanilang pagtayo; ako ang kanilang awit.
Istuivatpa he tai nousivat, katso: minä olen heillä pilkkalauluna.
64 Ikaw ay magbibigay sa kanila ng kagantihan, Oh Panginoon, ayon sa gawa ng kanilang mga kamay.
Kosta heille, Herra, heidän kättensä teot.
65 Iyong papagmamatigasin ang kanilang puso, ang iyong sumpa sa kanila.
Paaduta heidän sydämensä, kohdatkoon heitä sinun kirouksesi.
66 Iyong hahabulin sila sa galit, at iyong lilipulin sila mula sa silong ng langit ng Panginoon.
Aja heitä takaa vihassasi ja hävitä heidät Herran taivaan alta.
