Panaghoy 3
1 Ako ang tao na nakakita ng pagdadalamhati sa pamalo ng iyong poot.
I am the man who has seen affliction by the rod of his wrath.
2 Ako'y kaniyang pinatnubayan at pinalakad sa kadiliman, at hindi sa liwanag.
He has led me and caused me to walk in darkness, and not in light.
3 Tunay na laban sa akin ay kaniyang iginagalaw ang kaniyang kamay na muli't muli buong araw.
Surely he turns his hand against me again and again all day long.
4 Ang aking laman at aking balat ay pinatanda niya; kaniyang binali ang aking mga buto.
He has made my flesh and my skin old. He has broken my bones.
5 Ako'y kinalaban niya, at kinulong ako ng hirap at pagdaramdam.
He has built against me, and surrounded me with bitterness and hardship.
6 Kaniyang pinatahan ako sa mga madilim na dako, gaya ng nangamatay nang malaon.
He has made me dwell in dark places, as those who have been long dead.
7 Kaniyang binakuran ako na anopa't ako'y hindi makalabas; kaniyang pinabigat ang aking tanikala.
He has walled me about, so that I can’t go out. He has made my chain heavy.
8 Oo, pagka ako'y dumadaing, at humihinging tulong, kaniyang pinagsasarhan ang aking daing.
Yes, when I cry, and call for help, he shuts out my prayer.
9 Kaniyang binakuran ang aking mga daan ng tinabas na bato, kaniyang iniliko ang aking mga landas.
He has walled up my ways with cut stone. He has made my paths crooked.
10 Siya'y parang oso na nagaabang sa akin, parang leon sa mga kubling dako.
He is to me as a bear lying in wait, as a lion in hiding.
11 Kaniyang iniligaw ang aking mga lakad, at ako'y pinagwaraywaray niya; kaniyang ipinahamak ako;
He has turned away my path, and pulled me in pieces. He has made me desolate.
12 Kaniyang iniakma ang kaniyang busog, at ginawa akong pinaka tanda sa pana.
He has bent his bow, and set me as a mark for the arrow.
13 Ang mga pana ng kaniyang lalagyan ng pana ay kaniyang isinasaksak sa aking mga bato ng katawan.
He has caused the shafts of his quiver to enter into my kidneys.
14 Ako'y naging kakutyaan sa aking buong bayan, at kanilang awit buong araw.
I have become a derision to all my people, and their song all day long.
15 Kaniyang pinuspos ako ng kapanglawan, kaniyang sinuya ako ng ajenjo.
He has filled me with bitterness. He has stuffed me with wormwood.
16 Kaniya namang biningot ang aking mga ngipin ng mga maliliit na grava; kaniyang tinabunan ako ng mga abo.
He has also broken my teeth with gravel. He has covered me with ashes.
17 At iyong inilayo ang aking kaluluwa sa kapayapaan; ako'y nakalimot ng kaginhawahan.
You have removed my soul far away from peace. I forgot prosperity.
18 At aking sinabi, Ang lakas ko'y nawala, at ang aking pagasa sa Panginoon.
I said, “My strength has perished, along with my expectation from the LORD.”
19 Alalahanin mo ang aking pagdadalamhati at ang aking karalitaan, ang ajenjo at ng apdo.
Remember my affliction and my misery, the wormwood and the bitterness.
20 Ang kaluluwa ko'y naaalaala pa nila, at napangumbaba sa loob ko.
My soul still remembers them, and is bowed down within me.
21 Ito ang ginugunita ko sa aking pagiisip; kaya't may pagasa ako.
This I recall to my mind; therefore I have hope.
22 Sa mga kaawaan nga ng Panginoon ay hindi tayo nalipol, sapagka't ang kaniyang mga habag ay hindi nauubos.
It is because of the LORD’s loving kindnesses that we are not consumed, because his mercies don’t fail.
23 Ang mga yao'y bago tuwing umaga, dakila ang inyong pagtatapat.
They are new every morning. Great is your faithfulness.
24 Ang Panginoon ay aking bahagi, sabi ng aking kaluluwa; kaya't ako'y aasa sa kaniya.
“The LORD is my portion,” says my soul. “Therefore I will hope in him.”
25 Ang Panginoon ay mabuti sa kanila na nangaghihintay sa kaniya, sa kaluluwa na humahanap sa kaniya.
The LORD is good to those who wait for him, to the soul who seeks him.
26 Mabuti nga na ang tao ay umasa at maghintay na tahimik sa pagliligtas ng Panginoon.
It is good that a man should hope and quietly wait for the salvation of the LORD.
27 Mabuti nga sa tao na magpasan ng pamatok sa kaniyang kabataan.
It is good for a man that he bear the yoke in his youth.
28 Maupo siyang magisa at tumahimik, sapagka't kaniyang iniatang sa kaniya.
Let him sit alone and keep silence, because he has laid it on him.
29 Sumubsob siya sa alabok, kung gayo'y magkakaroon siya ng pagasa.
Let him put his mouth in the dust, if it is so that there may be hope.
30 Ibigay niya ang kaniyang pisngi sa sumasakit sa kaniya; mapuspos siya ng kadustaan.
Let him give his cheek to him who strikes him. Let him be filled full of reproach.
31 Sapagka't ang Panginoon ay hindi magtatakuwil magpakailan man.
For the Lord will not cast off forever.
32 Sapagka't bagaman siya'y nagpapapanglaw, gayon ma'y magpapakita siya ng habag ayon sa kasaganaan ng kaniyang mga kaawaan.
For though he causes grief, yet he will have compassion according to the multitude of his loving kindnesses.
33 Sapagka't siya'y hindi kusang dumadalamhati, o nagpapapanglaw man sa mga anak ng mga tao.
For he does not afflict willingly, nor grieve the children of men.
34 Na yapakan sa ilalim ng paa ang lahat ng bihag sa lupa.
To crush under foot all the prisoners of the earth,
35 Na iliko ang matuwid ng tao sa harap ng mukha ng Kataastaasan,
to turn away the right of a man before the face of the Most High,
36 Na iligaw ang tao sa kaniyang usap, hindi kinalulugdan ng Panginoon.
to subvert a man in his cause, the Lord doesn’t approve.
37 Sino siya na nagsasabi, at nangyayari, kung hindi iniuutos ng Panginoon?
Who is he who says, and it comes to pass, when the Lord doesn’t command it?
38 Hindi baga sa bibig ng Kataastaasan nanggagaling ang masama't mabuti?
Doesn’t evil and good come out of the mouth of the Most High?
39 Bakit dumadaing ang taong may buhay, ang tao dahil sa parusa sa kaniyang mga kasalanan?
Why should a living man complain, a man for the punishment of his sins?
40 Ating usisain at suriin ang ating mga lakad, at manumbalik sa Panginoon.
Let us search and try our ways, and turn again to the LORD.
41 Igawad natin ang ating puso sangpu ng ating mga kamay sa Dios sa langit.
Let’s lift up our heart with our hands to God in the heavens.
42 Kami ay sumalangsang at nanghimagsik; ikaw ay hindi nagpatawad.
“We have transgressed and have rebelled. You have not pardoned.
43 Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol mo kami; ikaw ay pumatay, ikaw ay hindi naawa.
“You have covered us with anger and pursued us. You have killed. You have not pitied.
44 Tinakpan mo ang iyong sarili ng alapaap, na anopa't hindi makadaan ang anomang panalangin.
You have covered yourself with a cloud, so that no prayer can pass through.
45 Iyong ginawa kaming parang tapon at dumi sa gitna ng mga bayan.
You have made us an off-scouring and refuse in the middle of the peoples.
46 Ibinukang maluwang ng lahat naming kaaway ang kanilang bibig laban sa amin.
“All our enemies have opened their mouth wide against us.
47 Takot at ang hukay ay dumating sa amin, ang pagkasira at pagkagiba.
Terror and the pit have come on us, devastation and destruction.”
48 Ang mata ko'y dumadaloy ng mga ilog ng tubig, dahil sa pagkapahamak ng anak na babae ng aking bayan.
My eye runs down with streams of water, for the destruction of the daughter of my people.
49 Ang mata ko'y dinadaluyan at hindi naglilikat, na walang pagitan.
My eye pours down and doesn’t cease, without any intermission,
50 Hanggang sa ang Panginoon ay tumungo, at tumingin mula sa langit.
until the LORD looks down, and sees from heaven.
51 Kinikilos ng aking mata ang aking kaluluwa, dahil sa lahat na anak na babae ng aking bayan.
My eye affects my soul, because of all the daughters of my city.
52 Lubha nila akong hinahabol na parang ibon, na mga kaaway kong walang kadahilanan.
They have chased me relentlessly like a bird, those who are my enemies without cause.
53 Kanilang pinaikli ang aking buhay sa bilangguan at hinagis ako ng bato.
They have cut off my life in the dungeon, and have cast a stone on me.
54 Tubig ay nagsisihuho sa aking ulo; aking sinabi, Ako'y nahiwalay.
Waters flowed over my head. I said, “I am cut off.”
55 Ako'y tumawag sa iyong pangalan, Oh Panginoon, mula sa kababababaang hukay.
I called on your name, LORD, out of the lowest dungeon.
56 Iyong dininig ang aking tinig; huwag mong ikubli ang iyong pakinig sa aking hingal, sa aking daing.
You heard my voice: “Don’t hide your ear from my sighing, and my cry.”
57 Ikaw ay lumapit sa araw na ako'y tumawag sa iyo; iyong sinabi, Huwag kang matakot.
You came near in the day that I called on you. You said, “Don’t be afraid.”
58 Oh Panginoon, iyong ipinagsanggalang ang mga usap ng aking kaluluwa; iyong tinubos ang aking buhay.
Lord, you have pleaded the causes of my soul. You have redeemed my life.
59 Oh Panginoon, iyong nakita ang aking pagkakamali; hatulan mo ang aking usap.
LORD, you have seen my wrong. Judge my cause.
60 Iyong nakita ang lahat nilang panghihiganti, at ang lahat nilang pasiya laban sa akin.
You have seen all their vengeance and all their plans against me.
61 Iyong narinig ang kanilang pagduwahagi, Oh Panginoon, at lahat nilang pasiya laban sa akin,
You have heard their reproach, LORD, and all their plans against me,
62 Ang mga labi ng nagsisibangon laban sa akin, at ang kanilang pasiya laban sa akin buong araw.
the lips of those that rose up against me, and their plots against me all day long.
63 Masdan mo ang kanilang pagupo, at ang kanilang pagtayo; ako ang kanilang awit.
You see their sitting down and their rising up. I am their song.
64 Ikaw ay magbibigay sa kanila ng kagantihan, Oh Panginoon, ayon sa gawa ng kanilang mga kamay.
You will pay them back, LORD, according to the work of their hands.
65 Iyong papagmamatigasin ang kanilang puso, ang iyong sumpa sa kanila.
You will give them hardness of heart, your curse to them.
66 Iyong hahabulin sila sa galit, at iyong lilipulin sila mula sa silong ng langit ng Panginoon.
You will pursue them in anger, and destroy them from under the heavens of the LORD.
