Panaghoy 3
1 Ako ang tao na nakakita ng pagdadalamhati sa pamalo ng iyong poot.
I AM the man that hath seen affliction by the rod of his wrath.
2 Ako'y kaniyang pinatnubayan at pinalakad sa kadiliman, at hindi sa liwanag.
He hath led me and caused me to walk in darkness and not in light.
3 Tunay na laban sa akin ay kaniyang iginagalaw ang kaniyang kamay na muli't muli buong araw.
Surely against me he turneth his hand again and again all the day.
4 Ang aking laman at aking balat ay pinatanda niya; kaniyang binali ang aking mga buto.
My flesh and my skin hath he made old; he hath broken my bones.
5 Ako'y kinalaban niya, at kinulong ako ng hirap at pagdaramdam.
He hath builded against me, and compassed me with gall and travail.
6 Kaniyang pinatahan ako sa mga madilim na dako, gaya ng nangamatay nang malaon.
He hath made me to dwell in dark places, as those that have been long dead.
7 Kaniyang binakuran ako na anopa't ako'y hindi makalabas; kaniyang pinabigat ang aking tanikala.
He hath fenced me about, that I cannot go forth; he hath made my chain heavy.
8 Oo, pagka ako'y dumadaing, at humihinging tulong, kaniyang pinagsasarhan ang aking daing.
Yea, when I cry and call for help, he shutteth out my prayer.
9 Kaniyang binakuran ang aking mga daan ng tinabas na bato, kaniyang iniliko ang aking mga landas.
He hath fenced up my ways with hewn stone, he hath made my paths crooked.
10 Siya'y parang oso na nagaabang sa akin, parang leon sa mga kubling dako.
He is unto me as a bear lying in wait, as a lion in secret places.
11 Kaniyang iniligaw ang aking mga lakad, at ako'y pinagwaraywaray niya; kaniyang ipinahamak ako;
He hath turned aside my ways, and pulled me in pieces; he hath made me desolate.
12 Kaniyang iniakma ang kaniyang busog, at ginawa akong pinaka tanda sa pana.
He hath bent his bow, and set me as a mark for the arrow.
13 Ang mga pana ng kaniyang lalagyan ng pana ay kaniyang isinasaksak sa aking mga bato ng katawan.
He hath caused the shafts of his quiver to enter into my reins.
14 Ako'y naging kakutyaan sa aking buong bayan, at kanilang awit buong araw.
I am become a derision to all my people; and their song all the day.
15 Kaniyang pinuspos ako ng kapanglawan, kaniyang sinuya ako ng ajenjo.
He hath filled me with bitterness, he hath sated me with wormwood.
16 Kaniya namang biningot ang aking mga ngipin ng mga maliliit na grava; kaniyang tinabunan ako ng mga abo.
He hath also broken my teeth with gravel stones, he hath covered me with ashes.
17 At iyong inilayo ang aking kaluluwa sa kapayapaan; ako'y nakalimot ng kaginhawahan.
And thou hast removed my soul far off from peace; I forgat prosperity.
18 At aking sinabi, Ang lakas ko'y nawala, at ang aking pagasa sa Panginoon.
And I said, My strength is perished, and mine expectation from the LORD.
19 Alalahanin mo ang aking pagdadalamhati at ang aking karalitaan, ang ajenjo at ng apdo.
Remember mine affliction and my misery, the wormwood and the gall.
20 Ang kaluluwa ko'y naaalaala pa nila, at napangumbaba sa loob ko.
My soul hath them still in remembrance, and is bowed down within me.
21 Ito ang ginugunita ko sa aking pagiisip; kaya't may pagasa ako.
This I recall to my mind, therefore have I hope.
22 Sa mga kaawaan nga ng Panginoon ay hindi tayo nalipol, sapagka't ang kaniyang mga habag ay hindi nauubos.
[It is of] the LORD’S mercies that we are not consumed, because his compassions fail not.
23 Ang mga yao'y bago tuwing umaga, dakila ang inyong pagtatapat.
They are new every morning; great is thy faithfulness.
24 Ang Panginoon ay aking bahagi, sabi ng aking kaluluwa; kaya't ako'y aasa sa kaniya.
The LORD is my portion, saith my soul; therefore will I hope in him.
25 Ang Panginoon ay mabuti sa kanila na nangaghihintay sa kaniya, sa kaluluwa na humahanap sa kaniya.
The LORD is good unto them that wait for him, to the soul that seeketh him.
26 Mabuti nga na ang tao ay umasa at maghintay na tahimik sa pagliligtas ng Panginoon.
It is good that a man should hope and quietly wait for the salvation of the LORD.
27 Mabuti nga sa tao na magpasan ng pamatok sa kaniyang kabataan.
It is good for a man that he bear the yoke in his youth.
28 Maupo siyang magisa at tumahimik, sapagka't kaniyang iniatang sa kaniya.
Let him sit alone and keep silence, because he hath laid it upon him.
29 Sumubsob siya sa alabok, kung gayo'y magkakaroon siya ng pagasa.
Let him put his mouth in the dust; if so be there may he hope.
30 Ibigay niya ang kaniyang pisngi sa sumasakit sa kaniya; mapuspos siya ng kadustaan.
Let him give his cheek to him that smiteth him; let him be filled full with reproach.
31 Sapagka't ang Panginoon ay hindi magtatakuwil magpakailan man.
For the Lord will not cast off for ever.
32 Sapagka't bagaman siya'y nagpapapanglaw, gayon ma'y magpapakita siya ng habag ayon sa kasaganaan ng kaniyang mga kaawaan.
For though he cause grief, yet will he have compassion according to the multitude of his mercies.
33 Sapagka't siya'y hindi kusang dumadalamhati, o nagpapapanglaw man sa mga anak ng mga tao.
For he doth not afflict willingly, nor grieve the children of men.
34 Na yapakan sa ilalim ng paa ang lahat ng bihag sa lupa.
To crush under foot all the prisoners of the earth,
35 Na iliko ang matuwid ng tao sa harap ng mukha ng Kataastaasan,
To turn aside the right of a man before the face of the Most High,
36 Na iligaw ang tao sa kaniyang usap, hindi kinalulugdan ng Panginoon.
To subvert a man in his cause, the Lord approveth not.
37 Sino siya na nagsasabi, at nangyayari, kung hindi iniuutos ng Panginoon?
Who is he that saith, and it cometh to pass, when the Lord commandeth it not?
38 Hindi baga sa bibig ng Kataastaasan nanggagaling ang masama't mabuti?
Out of the mouth of the Most High cometh there not evil and good?
39 Bakit dumadaing ang taong may buhay, ang tao dahil sa parusa sa kaniyang mga kasalanan?
Wherefore doth a living man complain, a man for the punishment of his sins?
40 Ating usisain at suriin ang ating mga lakad, at manumbalik sa Panginoon.
Let us search and try our ways, and turn again to the LORD.
41 Igawad natin ang ating puso sangpu ng ating mga kamay sa Dios sa langit.
Let us lift up our heart with our hands unto God in the heavens.
42 Kami ay sumalangsang at nanghimagsik; ikaw ay hindi nagpatawad.
We have transgressed and have rebelled; thou hast not pardoned.
43 Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol mo kami; ikaw ay pumatay, ikaw ay hindi naawa.
Thou hast covered with anger and pursued us; thou hast slain, thou hast not pitied.
44 Tinakpan mo ang iyong sarili ng alapaap, na anopa't hindi makadaan ang anomang panalangin.
Thou hast covered thyself with a cloud, that [our] prayer should not pass through.
45 Iyong ginawa kaming parang tapon at dumi sa gitna ng mga bayan.
Thou hast made us [as] the offscouring and refuse in the midst of the peoples.
46 Ibinukang maluwang ng lahat naming kaaway ang kanilang bibig laban sa amin.
all our enemies have opened their mouth wide against us.
47 Takot at ang hukay ay dumating sa amin, ang pagkasira at pagkagiba.
Fear and the pit are come upon us, devastation and destruction.
48 Ang mata ko'y dumadaloy ng mga ilog ng tubig, dahil sa pagkapahamak ng anak na babae ng aking bayan.
Mine eye runneth down with rivers of water, for the destruction of the daughter of my people.
49 Ang mata ko'y dinadaluyan at hindi naglilikat, na walang pagitan.
Mine eye poureth down, and ceaseth not, without any intermission,
50 Hanggang sa ang Panginoon ay tumungo, at tumingin mula sa langit.
Till the LORD look down, and behold from heaven.
51 Kinikilos ng aking mata ang aking kaluluwa, dahil sa lahat na anak na babae ng aking bayan.
Mine eye affecteth my soul, because of all the daughters of my city.
52 Lubha nila akong hinahabol na parang ibon, na mga kaaway kong walang kadahilanan.
They have chased me sore like a bird, that are mine enemies without cause.
53 Kanilang pinaikli ang aking buhay sa bilangguan at hinagis ako ng bato.
They have cut off my life in the dungeon, and have cast a stone upon me.
54 Tubig ay nagsisihuho sa aking ulo; aking sinabi, Ako'y nahiwalay.
Waters flowed over mine head; I said, I am cut off.
55 Ako'y tumawag sa iyong pangalan, Oh Panginoon, mula sa kababababaang hukay.
I called upon thy name, O LORD, out of the lowest dungeon.
56 Iyong dininig ang aking tinig; huwag mong ikubli ang iyong pakinig sa aking hingal, sa aking daing.
Thou heardest my voice; hide not thine ear at my breathing, at my cry.
57 Ikaw ay lumapit sa araw na ako'y tumawag sa iyo; iyong sinabi, Huwag kang matakot.
Thou drewest near in the day that I called upon thee: thou saidst, Fear not.
58 Oh Panginoon, iyong ipinagsanggalang ang mga usap ng aking kaluluwa; iyong tinubos ang aking buhay.
O Lord, thou hast pleaded the causes of my soul; thou hast redeemed my life.
59 Oh Panginoon, iyong nakita ang aking pagkakamali; hatulan mo ang aking usap.
O LORD, thou hast seen my wrong; judge thou my cause.
60 Iyong nakita ang lahat nilang panghihiganti, at ang lahat nilang pasiya laban sa akin.
Thou hast seen all their vengeance and all their devices against me.
61 Iyong narinig ang kanilang pagduwahagi, Oh Panginoon, at lahat nilang pasiya laban sa akin,
Thou hast heard their reproach, O LORD, and all their devices against me;
62 Ang mga labi ng nagsisibangon laban sa akin, at ang kanilang pasiya laban sa akin buong araw.
The lips of those that rose up against me, and their imagination against me all the day.
63 Masdan mo ang kanilang pagupo, at ang kanilang pagtayo; ako ang kanilang awit.
Behold thou their sitting down, and their rising up; I am their song.
64 Ikaw ay magbibigay sa kanila ng kagantihan, Oh Panginoon, ayon sa gawa ng kanilang mga kamay.
Thou wilt render unto them a recompence, O LORD, according to the work of their hands.
65 Iyong papagmamatigasin ang kanilang puso, ang iyong sumpa sa kanila.
Thou wilt give them hardness of heart, thy curse unto them.
66 Iyong hahabulin sila sa galit, at iyong lilipulin sila mula sa silong ng langit ng Panginoon.
Thou wilt pursue them in anger, and destroy them from under the heavens of the LORD.
