Panaghoy 3
1 Ako ang tao na nakakita ng pagdadalamhati sa pamalo ng iyong poot.
Ik ben de man, die ellende aanschouwde Door de roede van zijn verbolgenheid;
2 Ako'y kaniyang pinatnubayan at pinalakad sa kadiliman, at hindi sa liwanag.
Hij heeft mij gedreven en opgejaagd De diepste duisternis in;
3 Tunay na laban sa akin ay kaniyang iginagalaw ang kaniyang kamay na muli't muli buong araw.
Telkens keerde Hij zijn hand tegen mij, Elke dag opnieuw.
4 Ang aking laman at aking balat ay pinatanda niya; kaniyang binali ang aking mga buto.
Hij heeft mijn vlees en huid doen verkwijnen, Mijn beenderen gebroken;
5 Ako'y kinalaban niya, at kinulong ako ng hirap at pagdaramdam.
Overal rond mij opgestapeld Gal en kommer;
6 Kaniyang pinatahan ako sa mga madilim na dako, gaya ng nangamatay nang malaon.
Mij in het donker doen zitten Als de doden uit aloude tijden.
7 Kaniyang binakuran ako na anopa't ako'y hindi makalabas; kaniyang pinabigat ang aking tanikala.
Hij metselde mij in, zodat ik niet kon ontsnappen, En verzwaarde mijn ketens;
8 Oo, pagka ako'y dumadaing, at humihinging tulong, kaniyang pinagsasarhan ang aking daing.
Hoe ik ook klaagde en schreide, Hij bleef doof voor mijn smeken;
9 Kaniyang binakuran ang aking mga daan ng tinabas na bato, kaniyang iniliko ang aking mga landas.
Hij versperde mijn wegen met stenen, Vernielde mijn paden.
10 Siya'y parang oso na nagaabang sa akin, parang leon sa mga kubling dako.
Hij loerde op mij als een beer, Als een leeuw, die in hinderlaag ligt;
11 Kaniyang iniligaw ang aking mga lakad, at ako'y pinagwaraywaray niya; kaniyang ipinahamak ako;
Hij sleurde mij van mijn wegen, om mij te verscheuren, En stortte mij in het verderf;
12 Kaniyang iniakma ang kaniyang busog, at ginawa akong pinaka tanda sa pana.
Hij spande zijn boog, En maakte mij doel van de pijl.
13 Ang mga pana ng kaniyang lalagyan ng pana ay kaniyang isinasaksak sa aking mga bato ng katawan.
Hij schoot door mijn nieren De pijlen van zijn koker.
14 Ako'y naging kakutyaan sa aking buong bayan, at kanilang awit buong araw.
Voor alle volken werd ik een hoon, Een spotlied altijd herhaald.
15 Kaniyang pinuspos ako ng kapanglawan, kaniyang sinuya ako ng ajenjo.
Hij heeft met bitterheid mij verzadigd, Met alsem gedrenkt.
16 Kaniya namang biningot ang aking mga ngipin ng mga maliliit na grava; kaniyang tinabunan ako ng mga abo.
Op kiezel heeft Hij mijn tanden doen bijten, Met as mij gespijsd;
17 At iyong inilayo ang aking kaluluwa sa kapayapaan; ako'y nakalimot ng kaginhawahan.
De vrede werd mijn ziel ontroofd, Wat geluk is, ken ik niet meer.
18 At aking sinabi, Ang lakas ko'y nawala, at ang aking pagasa sa Panginoon.
Ik zeide: Weg is mijn roemen, Mijn hopen op Jahweh!
19 Alalahanin mo ang aking pagdadalamhati at ang aking karalitaan, ang ajenjo at ng apdo.
Gedenk toch mijn nood en mijn angst, Mijn alsem en gal!
20 Ang kaluluwa ko'y naaalaala pa nila, at napangumbaba sa loob ko.
Ja, Gij zult zeker gedenken, Hoe mijn ziel gaat gebukt:
21 Ito ang ginugunita ko sa aking pagiisip; kaya't may pagasa ako.
Dit blijf ik altijd bepeinzen, Hierop altijd vertrouwen!
22 Sa mga kaawaan nga ng Panginoon ay hindi tayo nalipol, sapagka't ang kaniyang mga habag ay hindi nauubos.
Neen, Jahweh’s genaden nemen geen einde, Nooit houdt zijn barmhartigheid op:
23 Ang mga yao'y bago tuwing umaga, dakila ang inyong pagtatapat.
Iedere morgen zijn ze nieuw, En groot is uw trouw.
24 Ang Panginoon ay aking bahagi, sabi ng aking kaluluwa; kaya't ako'y aasa sa kaniya.
Mijn deel is Jahweh! zegt mijn ziel, En daarom vertrouw ik op Hem!
25 Ang Panginoon ay mabuti sa kanila na nangaghihintay sa kaniya, sa kaluluwa na humahanap sa kaniya.
Goed is Jahweh voor die op Hem hopen, Voor iedereen, die Hem zoekt;
26 Mabuti nga na ang tao ay umasa at maghintay na tahimik sa pagliligtas ng Panginoon.
Goed is het, gelaten te wachten Op redding van Jahweh;
27 Mabuti nga sa tao na magpasan ng pamatok sa kaniyang kabataan.
Goed is het den mens, zijn juk te dragen Van de prilste jeugd af!
28 Maupo siyang magisa at tumahimik, sapagka't kaniyang iniatang sa kaniya.
Hij moet in de eenzaamheid zwijgen, Wanneer Hij het hem oplegt;
29 Sumubsob siya sa alabok, kung gayo'y magkakaroon siya ng pagasa.
Zijn mond in het stof blijven drukken. Misschien is er hoop;
30 Ibigay niya ang kaniyang pisngi sa sumasakit sa kaniya; mapuspos siya ng kadustaan.
Zijn wangen bieden aan hem, die hem slaat, Verzadigd worden met smaad.
31 Sapagka't ang Panginoon ay hindi magtatakuwil magpakailan man.
Neen, de Heer verlaat niet voor immer De kinderen der mensen!
32 Sapagka't bagaman siya'y nagpapapanglaw, gayon ma'y magpapakita siya ng habag ayon sa kasaganaan ng kaniyang mga kaawaan.
Neen, na de kastijding erbarmt Hij zich weer, Naar zijn grote ontferming:
33 Sapagka't siya'y hindi kusang dumadalamhati, o nagpapapanglaw man sa mga anak ng mga tao.
Want niet van harte plaagt en bedroeft Hij De kinderen der mensen!
34 Na yapakan sa ilalim ng paa ang lahat ng bihag sa lupa.
Dat men onder de voeten treedt, Allen, die in het land zijn gevangen:
35 Na iliko ang matuwid ng tao sa harap ng mukha ng Kataastaasan,
Dat men het recht van een ander verkracht Voor het aanschijn van den Allerhoogste:
36 Na iligaw ang tao sa kaniyang usap, hindi kinalulugdan ng Panginoon.
Dat men den naaste geen recht laat geschieden: Zou de Heer dat niet zien?
37 Sino siya na nagsasabi, at nangyayari, kung hindi iniuutos ng Panginoon?
Neen, op wiens bevel het ook is geschied, Heeft de Heer het niet geboden?
38 Hindi baga sa bibig ng Kataastaasan nanggagaling ang masama't mabuti?
Komt niet uit de mond van den Allerhoogste Het kwaad en het goed?
39 Bakit dumadaing ang taong may buhay, ang tao dahil sa parusa sa kaniyang mga kasalanan?
Wat klaagt dan de mens bij zijn leven: Laat iedereen klagen over zijn zonde!
40 Ating usisain at suriin ang ating mga lakad, at manumbalik sa Panginoon.
Laten wij ons gedrag onderzoeken en toetsen, En ons tot Jahweh bekeren;
41 Igawad natin ang ating puso sangpu ng ating mga kamay sa Dios sa langit.
Heffen wij ons hart op de handen omhoog Tot God in de hemel!
42 Kami ay sumalangsang at nanghimagsik; ikaw ay hindi nagpatawad.
Wij bleven zondigen, en waren opstandig: Gij kondt geen vergiffenis schenken!
43 Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol mo kami; ikaw ay pumatay, ikaw ay hindi naawa.
Toen hebt Gij in toorn u gepantserd en ons achtervolgd, Meedogenloos ons gedood;
44 Tinakpan mo ang iyong sarili ng alapaap, na anopa't hindi makadaan ang anomang panalangin.
U gehuld in een wolk, Waar geen bidden doorheen kon;
45 Iyong ginawa kaming parang tapon at dumi sa gitna ng mga bayan.
Tot vuil en uitschot ons gemaakt Te midden der volken.
46 Ibinukang maluwang ng lahat naming kaaway ang kanilang bibig laban sa amin.
Nu sperren allen de mond tegen ons op, Die onze vijanden zijn;
47 Takot at ang hukay ay dumating sa amin, ang pagkasira at pagkagiba.
Nu liggen wij in schrik en strik, Verwoesting, vernieling;
48 Ang mata ko'y dumadaloy ng mga ilog ng tubig, dahil sa pagkapahamak ng anak na babae ng aking bayan.
Nu storten onze ogen beken van tranen Om de ondergang van de dochter van mijn volk.
49 Ang mata ko'y dinadaluyan at hindi naglilikat, na walang pagitan.
Rusteloos stromen mijn ogen En zonder verpozing,
50 Hanggang sa ang Panginoon ay tumungo, at tumingin mula sa langit.
Totdat Jahweh neerblikt, Uit de hemel toeziet.
51 Kinikilos ng aking mata ang aking kaluluwa, dahil sa lahat na anak na babae ng aking bayan.
Mijn oog doet mij wee Van al het schreien over mijn stad.
52 Lubha nila akong hinahabol na parang ibon, na mga kaaway kong walang kadahilanan.
Als een vogel maakten ze jacht op mij, Die zonder reden mijn vijanden zijn;
53 Kanilang pinaikli ang aking buhay sa bilangguan at hinagis ako ng bato.
Zij smoorden mij levend in een put, En wierpen mij nog stenen na;
54 Tubig ay nagsisihuho sa aking ulo; aking sinabi, Ako'y nahiwalay.
Het water stroomde over mijn hoofd, Ik dacht: Nu ben ik verloren!
55 Ako'y tumawag sa iyong pangalan, Oh Panginoon, mula sa kababababaang hukay.
Toen riep ik uw Naam aan, o Jahweh, Uit het diepst van de put!
56 Iyong dininig ang aking tinig; huwag mong ikubli ang iyong pakinig sa aking hingal, sa aking daing.
Gij hebt mijn smeken gehoord, uw oor niet gesloten Voor mijn zuchten en schreien;
57 Ikaw ay lumapit sa araw na ako'y tumawag sa iyo; iyong sinabi, Huwag kang matakot.
Gij zijt gekomen, toen ik U riep, En hebt gesproken: Wees niet bang!
58 Oh Panginoon, iyong ipinagsanggalang ang mga usap ng aking kaluluwa; iyong tinubos ang aking buhay.
Heer, Gij naamt het voor mij op, En hebt mijn leven gered!
59 Oh Panginoon, iyong nakita ang aking pagkakamali; hatulan mo ang aking usap.
Jahweh, Gij hebt mijn verdrukking gezien, Mij recht verschaft;
60 Iyong nakita ang lahat nilang panghihiganti, at ang lahat nilang pasiya laban sa akin.
Gij hebt hun wraakzucht aanschouwd, Al hun plannen tegen mij.
61 Iyong narinig ang kanilang pagduwahagi, Oh Panginoon, at lahat nilang pasiya laban sa akin,
Jahweh, Gij hebt hun spotten gehoord, Al hun plannen tegen mij.
62 Ang mga labi ng nagsisibangon laban sa akin, at ang kanilang pasiya laban sa akin buong araw.
Mijn vijand heeft lippen zowel als gedachten Altijd tegen mij gericht.
63 Masdan mo ang kanilang pagupo, at ang kanilang pagtayo; ako ang kanilang awit.
Zie toe; want of ze zitten of staan, Een spotlied ben ik voor hen!
64 Ikaw ay magbibigay sa kanila ng kagantihan, Oh Panginoon, ayon sa gawa ng kanilang mga kamay.
Jahweh, vergeld ze hun daden, Het werk hunner handen!
65 Iyong papagmamatigasin ang kanilang puso, ang iyong sumpa sa kanila.
Sla hun hart met verblinding, Henzelf met uw vloek;
66 Iyong hahabulin sila sa galit, at iyong lilipulin sila mula sa silong ng langit ng Panginoon.
Vervolg en verniel ze in gramschap Onder uw hemel, o Jahweh!
