Panaghoy 3
1 Ako ang tao na nakakita ng pagdadalamhati sa pamalo ng iyong poot.
Kai tah a thinpom caitueng dongkah phacipphabaem aka hmu hlang ni.
2 Ako'y kaniyang pinatnubayan at pinalakad sa kadiliman, at hindi sa liwanag.
Kai te m'hmaithawn tih hmaisuep ah n'caeh sak vaengah vangnah om pawh.
3 Tunay na laban sa akin ay kaniyang iginagalaw ang kaniyang kamay na muli't muli buong araw.
Kai taengah a tloeng tangloeng tih khohnin yung ah a kut a hluem.
4 Ang aking laman at aking balat ay pinatanda niya; kaniyang binali ang aking mga buto.
Ka vin neh ka saa a hmawn sak tih ka rhuh a paep sak.
5 Ako'y kinalaban niya, at kinulong ako ng hirap at pagdaramdam.
Kai he rhahalung n'suem thil tih sue neh bongboepnah te m'ven thil.
6 Kaniyang pinatahan ako sa mga madilim na dako, gaya ng nangamatay nang malaon.
Ka khosak he khosuen kah aka duek bangla khohmuep ah ka om.
7 Kaniyang binakuran ako na anopa't ako'y hindi makalabas; kaniyang pinabigat ang aking tanikala.
Kai taengah khoep a biing tih ka rhohum loh n'nan he ka loeih pawh.
8 Oo, pagka ako'y dumadaing, at humihinging tulong, kaniyang pinagsasarhan ang aking daing.
Ka khue tih ka pang vaengah pataeng ka thangthuinah te a toeng.
9 Kaniyang binakuran ang aking mga daan ng tinabas na bato, kaniyang iniliko ang aking mga landas.
Lungrhaih neh ka longpuei a biing tih ka hawn a paihaeh sak.
10 Siya'y parang oso na nagaabang sa akin, parang leon sa mga kubling dako.
Kai taengah tah vom neh sathueng pataeng a huephael kah sathueng bangla amah rhongngol coeng.
11 Kaniyang iniligaw ang aking mga lakad, at ako'y pinagwaraywaray niya; kaniyang ipinahamak ako;
Ka longpuei ah m'phaelh sak tih kai n'soek dongah kai aka pong la n'khueh.
12 Kaniyang iniakma ang kaniyang busog, at ginawa akong pinaka tanda sa pana.
A lii a phuk tih thaltang ham kutnoek la kai n'tai.
13 Ang mga pana ng kaniyang lalagyan ng pana ay kaniyang isinasaksak sa aking mga bato ng katawan.
Anih kah liva ca loh ka kuel khuila pawlh.
14 Ako'y naging kakutyaan sa aking buong bayan, at kanilang awit buong araw.
Ka pilnam pum kah nueihbu neh khohnin yung ah amih kah rhotoeng la ka poeh.
15 Kaniyang pinuspos ako ng kapanglawan, kaniyang sinuya ako ng ajenjo.
Ankhaa te kai ng'kum sak tih pantong neh kai m'hmilhmal sak.
16 Kaniya namang biningot ang aking mga ngipin ng mga maliliit na grava; kaniyang tinabunan ako ng mga abo.
Ka no he lungcang neh a mawth tih hmaiphu khuiah kai m'vuei.
17 At iyong inilayo ang aking kaluluwa sa kapayapaan; ako'y nakalimot ng kaginhawahan.
Ka hinglu he ngaimongnah lamloh a hlahpham tih a then khaw ka hnilh.
18 At aking sinabi, Ang lakas ko'y nawala, at ang aking pagasa sa Panginoon.
Te dongah kai kah hmailong neh BOEIPA lamkah ka ngaiuepnah khaw paltham coeng ka ti.
19 Alalahanin mo ang aking pagdadalamhati at ang aking karalitaan, ang ajenjo at ng apdo.
Kai kah phaiphabaem neh ka airhoeng khaw, ka pantong neh ka anrhat khaw poek lah.
20 Ang kaluluwa ko'y naaalaala pa nila, at napangumbaba sa loob ko.
A poek a poek vaengah ka khuikah ka hinglu tah tlayae la tlayae coeng.
21 Ito ang ginugunita ko sa aking pagiisip; kaya't may pagasa ako.
He he ka ngaiuep dongah ni ka lungbuei he ka mael puei.
22 Sa mga kaawaan nga ng Panginoon ay hindi tayo nalipol, sapagka't ang kaniyang mga habag ay hindi nauubos.
BOEIPA kah sitlohnah tah bawt pawt tih a haidamnah khaw muei pawh.
23 Ang mga yao'y bago tuwing umaga, dakila ang inyong pagtatapat.
Mincang ah na uepomnah thai khaw ping.
24 Ang Panginoon ay aking bahagi, sabi ng aking kaluluwa; kaya't ako'y aasa sa kaniya.
Ka hinglu loh, “BOEIPA tah ka khoyo ni,” a ti dongah amah te ka ngaiuep van.
25 Ang Panginoon ay mabuti sa kanila na nangaghihintay sa kaniya, sa kaluluwa na humahanap sa kaniya.
BOEIPA tah amah aka lamtawn ham neh amah aka toem hinglu ham a then pah.
26 Mabuti nga na ang tao ay umasa at maghintay na tahimik sa pagliligtas ng Panginoon.
BOEIPA kah loeihnah dongah tah rhingoel ngolsut ham khaw then.
27 Mabuti nga sa tao na magpasan ng pamatok sa kaniyang kabataan.
A camoe vaengah hnamkun a phueih te ni hlang ham khaw then.
28 Maupo siyang magisa at tumahimik, sapagka't kaniyang iniatang sa kaniya.
Amah soah a poeh bangla amah bueng khosa saeh lamtah kuemsuem saeh.
29 Sumubsob siya sa alabok, kung gayo'y magkakaroon siya ng pagasa.
A ka te laipi khuiah vuei saeh lamtah ngaiuepnah a om khaming.
30 Ibigay niya ang kaniyang pisngi sa sumasakit sa kaniya; mapuspos siya ng kadustaan.
Amah aka ngawn ham a kam duen pah saeh lamtah kokhahnah neh kum saeh.
31 Sapagka't ang Panginoon ay hindi magtatakuwil magpakailan man.
Ka Boeipa loh kumhal duela a hlahpham ngawn moenih.
32 Sapagka't bagaman siya'y nagpapapanglaw, gayon ma'y magpapakita siya ng habag ayon sa kasaganaan ng kaniyang mga kaawaan.
Pae sak bal mai cakhaw a sitlohnah dongkah sitlohnah a khawk vanbangla a haidam bitni.
33 Sapagka't siya'y hindi kusang dumadalamhati, o nagpapapanglaw man sa mga anak ng mga tao.
Hlang ca te a lungbuei a phaep pah tih a pae sak bal moenih.
34 Na yapakan sa ilalim ng paa ang lahat ng bihag sa lupa.
Khohmuen kah thongtla boeih te a kho hmuiah a phop ham,
35 Na iliko ang matuwid ng tao sa harap ng mukha ng Kataastaasan,
Khohni kah mikhmuh ah hlang kah tiktamnah hnawt ham,
36 Na iligaw ang tao sa kaniyang usap, hindi kinalulugdan ng Panginoon.
A tuituknah neh hlang a khun sak ham khaw ka Boeipa loh a hmuh ngaih moenih.
37 Sino siya na nagsasabi, at nangyayari, kung hindi iniuutos ng Panginoon?
Ka Boeipa loh a uen pawt te om ni tila unim aka thui thai.
38 Hindi baga sa bibig ng Kataastaasan nanggagaling ang masama't mabuti?
A thae neh a then khaw Khohni ka lamloh thoeng pawt nim.
39 Bakit dumadaing ang taong may buhay, ang tao dahil sa parusa sa kaniyang mga kasalanan?
A tholhnah sokah a tholhnah yuvat ah balae tih tongpa hlang hing loh a kohuet mai eh.
40 Ating usisain at suriin ang ating mga lakad, at manumbalik sa Panginoon.
Mamih kah longpuei he phuelhthaih tih n'khe phoeiah BOEIPA taengla mael uh sih.
41 Igawad natin ang ating puso sangpu ng ating mga kamay sa Dios sa langit.
Mamih kah thinko neh kut he vaan kah Pathen taengah phuel uh sih.
42 Kami ay sumalangsang at nanghimagsik; ikaw ay hindi nagpatawad.
Kaimih kah boekoek neh nang kan koek uh te khodawk nan ngai uh moenih.
43 Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol mo kami; ikaw ay pumatay, ikaw ay hindi naawa.
Thintoek neh na cun uh vaengah kaimih nan hloem tih lungma ti kolla nan ngawn.
44 Tinakpan mo ang iyong sarili ng alapaap, na anopa't hindi makadaan ang anomang panalangin.
Thangthuinah neh paan ham khaw namah te cingmai neh na cun uh.
45 Iyong ginawa kaming parang tapon at dumi sa gitna ng mga bayan.
Kaimih he pilnam lakli ah yun-aek neh kawnhnawt la nan khueh.
46 Ibinukang maluwang ng lahat naming kaaway ang kanilang bibig laban sa amin.
Ka thunkha boeih loh kaimih taengah a ka a ang uh.
47 Takot at ang hukay ay dumating sa amin, ang pagkasira at pagkagiba.
Birhihnah neh rhom khaw kaimih taengah omdamnah neh pocinah la thoeng.
48 Ang mata ko'y dumadaloy ng mga ilog ng tubig, dahil sa pagkapahamak ng anak na babae ng aking bayan.
Ka pilnam nu kah a pocinah dongah ka mik he sokca tui la long.
49 Ang mata ko'y dinadaluyan at hindi naglilikat, na walang pagitan.
Ka mik loh a hawk vetih a bawtnah om pawt hil kak mahpawh.
50 Hanggang sa ang Panginoon ay tumungo, at tumingin mula sa langit.
A dan neh BOEIPA loh vaan lamkah a hmuh duela.
51 Kinikilos ng aking mata ang aking kaluluwa, dahil sa lahat na anak na babae ng aking bayan.
Ka khopuei tanu boeih kongah ka mik loh ka hinglu he a poelyoe.
52 Lubha nila akong hinahabol na parang ibon, na mga kaaway kong walang kadahilanan.
Lunglilungla maila kai he ka thunkha rhoek loh vaa bangla m'mae khaw m'mae uh mai.
53 Kanilang pinaikli ang aking buhay sa bilangguan at hinagis ako ng bato.
Ka hingnah te tangrhom ah a det uh kai taengah lungto a omtoem thil.
54 Tubig ay nagsisihuho sa aking ulo; aking sinabi, Ako'y nahiwalay.
Ka lu he tui loh a et vaengah tah n'tuiphih muema ka ti.
55 Ako'y tumawag sa iyong pangalan, Oh Panginoon, mula sa kababababaang hukay.
BOEIPA na ming te tangrhom laedil lamloh kang khue.
56 Iyong dininig ang aking tinig; huwag mong ikubli ang iyong pakinig sa aking hingal, sa aking daing.
Ka hilhoemnah ham ka pang te hna na buem pawt dongah ka ol na yaak coeng.
57 Ikaw ay lumapit sa araw na ako'y tumawag sa iyo; iyong sinabi, Huwag kang matakot.
Namah kang khue khohnin ah na mop tih, “Rhih boeh,” na ti.
58 Oh Panginoon, iyong ipinagsanggalang ang mga usap ng aking kaluluwa; iyong tinubos ang aking buhay.
Ka hinglu kah tuituknah khaw ka Boeipa loh na rhoe tih ka hingnah na tlan.
59 Oh Panginoon, iyong nakita ang aking pagkakamali; hatulan mo ang aking usap.
BOEIPA aw ka lolhmaihnah na hmuh cakhaw ka laitloeknah dongah n'tang sak lah.
60 Iyong nakita ang lahat nilang panghihiganti, at ang lahat nilang pasiya laban sa akin.
Kai soah amih kah tawnlohnah boeih neh amih kah kopoek boeih te na hmuh.
61 Iyong narinig ang kanilang pagduwahagi, Oh Panginoon, at lahat nilang pasiya laban sa akin,
BOEIPA aw kai soah amih kah kokhahnah neh amih kah kopoek boeih te na yaak coeng.
62 Ang mga labi ng nagsisibangon laban sa akin, at ang kanilang pasiya laban sa akin buong araw.
Khohnin yung ah a phungding ol neh kamah taengah kai m'pai thiluh.
63 Masdan mo ang kanilang pagupo, at ang kanilang pagtayo; ako ang kanilang awit.
A hoepnah neh a painah ah, amih kah hnaelnah ni ka paelki.
64 Ikaw ay magbibigay sa kanila ng kagantihan, Oh Panginoon, ayon sa gawa ng kanilang mga kamay.
BOEIPA aw, amih kut dongkah khoboe neh a tiing la amih te thuung lah.
65 Iyong papagmamatigasin ang kanilang puso, ang iyong sumpa sa kanila.
Amih te lungbuei kotalh la khueh lamtah na tapvoepnah te amih soah thoeng sak.
66 Iyong hahabulin sila sa galit, at iyong lilipulin sila mula sa silong ng langit ng Panginoon.
BOEIPA aw thintoek te na hloem dongah ni amih te vaan hmui lamloh na mitmoeng sak.
