< Jonas 2 >
1 Nang magkagayo'y nanalangin si Jonas sa Panginoon niyang Dios mula sa tiyan ng isda.
Ko ia naʻe lotu ai ʻa Siona kia Sihova ko hono ʻOtua mei he kete ʻoe ika.
2 At kaniyang sinabi, Tinawagan ko ang Panginoon dahil sa aking pagdadalamhati, At siya'y sumagot sa akin; Mula sa tiyan ng Sheol ako'y sumigaw, At iyong dininig ang aking tinig. (Sheol )
ʻO ne pehē, “Naʻaku tangi ʻi heʻeku mamahi kia Sihova, naʻa ne ongoʻi au; naʻaku tangi mei he loto faʻitoka, pea naʻa ke ongoʻi hoku leʻo. (Sheol )
3 Sapagka't inihagis mo ako sa kalaliman, sa gitna ng dagat, At ang tubig ay nasa palibot ko; Ang lahat ng iyong alon at lahat ng iyong malaking alon ay umaapaw sa akin.
He ko koe naʻa ke lī au ki he loloto, ki loto tahi; naʻaku ʻi he loto moana: pea naʻe melemo hifo au ʻi hoʻo ngaahi ngalu pea mo hoʻo ngaahi peau.
4 At aking sinabi, Ako'y nahagis mula sa harap ng iyong mga mata; Gayon ma'y titingin ako uli sa iyong banal na templo.
Ko ia ne u pehē ai, ‘kuo liʻaki atu au mei ho ʻao; ka neongo ia, te u toe sio ki ho fale tapu māʻoniʻoni.’
5 Kinukulong ako ng tubig sa palibot hanggang sa kaluluwa; Ang kalaliman ay nasa palibot ko; Ang mga damong dagat ay pumilipit sa aking ulo.
Naʻe kāpui au ʻe he ngaahi vai, ʻio, ʻo aʻu ki hoku laumālie: naʻe kāpui takatakai au ʻe he loloto, naʻe takatakai ʻae limu ʻi hoku ʻulu.
6 Ako'y bumaba sa mga kaibaibabaan ng mga bundok; Ang lupa sangpu ng kaniyang halang ay tumakip sa akin magpakailan man: Gayon may isinampa mo ang aking buhay mula sa hukay, Oh Panginoon kong Dios.
Naʻaku ʻalu hifo ki he tefito ʻoe ngaahi moʻunga: pea naʻe takatakai au ʻe he mālohi ʻoe māmani ʻo taʻengata; ka neongo ia, kuo ke ʻomi ʻa ʻeku moʻui mei he fakaʻauha, ʻe Sihova ko hoku ʻOtua.
7 Nang ang aking kaluluwa ay nanglupaypay sa loob ko; naaalaala ko ang Panginoon; At ang aking dalangin ay umabot sa loob ng iyong banal na templo.
“ʻI heʻene pongia hoku laumālie ʻiate au naʻaku manatu kia Sihova; pea naʻe ʻaʻau atu kiate koe ʻa ʻeku kole, ki ho ʻafioʻanga māʻoniʻoni.
8 Ang nagsisilingap ng mga walang kabuluhang magdaraya Binabayaan ang kanilang sariling kaawaan.
Ko kinautolu ʻoku tokanga ki he ngaahi vaʻinga loi, ʻoku nau siʻaki pe ʻekinautolu ʻa honau ʻalo ʻofeina.
9 Nguni't ako'y maghahain sa iyo ng tinig ng pasasalamat; Aking tutuparin yaong aking ipinanata. Kaligtasa'y sa Panginoon.
Ka ko au te u feilaulau ʻaki kiate koe ʻae leʻo ʻoe fakafetaʻi; te u fai ʻaia kuo u fuakava ki ai. ʻOku meia Sihova ʻae fakamoʻui.”
10 At ang Panginoon ay nagsalita sa isda, at iniluwa si Jonas sa tuyong lupa.
Pea naʻe folofola ʻa Sihova ki he ika, pea naʻa ne puʻaki atu ʻa Siona ki he fonua mōmoa.