Juan 21
1 Pagkatapos ng mga bagay na ito ay napakitang muli si Jesus sa mga alagad sa tabi ng dagat ng Tiberias; at siya'y napakita sa ganitong paraan.
After this, Jesus again showed Himself to the disciples. It was at the Lake of Tiberias. The circumstances were as follows.
2 Samasama nga si Simon Pedro, at si Tomas na tinatawag na Didimo, at si Natanael na taga Cana ng Galilea, at ang mga anak ni Zebedeo, at dalawa pa sa kaniyang mga alagad.
Simon Peter was with Thomas, called the Twin, Nathanael of Cana in Galilee, the sons of Zabdi, and two others of the Master's disciples.
3 Sinabi sa kanila ni Simon Pedro, Mangingisda ako. Sinabi nila sa kaniya, Kami man ay magsisisama sa iyo. Sila'y nagsiyaon, at nagsilulan sa daong; at nang gabing yaon ay wala silang nahuling anoman.
Simon Peter said to them, "I am going fishing." "We will go too," said they. So they set out and went on board their boat; but they caught nothing that night.
4 Nguni't nang nagbubukang liwayway na, si Jesus ay tumayo sa baybayin: gayon ma'y hindi napagalaman ng mga alagad na yaon ay si Jesus.
When, however, day was now dawning, Jesus stood on the beach, though the disciples did not know that it was Jesus.
5 Sa kanila nga'y sinabi ni Jesus, Mga anak, mayroon baga kayong anomang makakain? Nagsisagot sila sa kaniya, Wala.
He called to them. "Children," He said, "have you any food there?" "No," they answered.
6 At kaniyang sinabi sa kanila, Ihulog ninyo ang lambat sa dakong kanan ng daong, at makakasumpong kayo. Inihulog nga nila, at hindi na nila mahila dahil sa karamihan ng mga isda.
"Throw the net in on the right hand side," He said, "and you will find fish." So they threw the net in, and now they could scarcely drag it along for the quantity of fish.
7 Yaong alagad nga na iniibig ni Jesus ay nagsabi kay Pedro, Ang Panginoon nga. Kaya't pagkarinig nga ni Simon Pedro na yao'y ang Panginoon, ay nagbigkis siya ng kaniyang tunika (sapagka't siya'y hubo't hubad), at tumalon sa dagat.
This made the disciple whom Jesus loved say to Peter, "It is the Master." Simon Peter therefore, when he heard the words, "It is the Master," drew on his fisherman's shirt--for he had not been wearing it--put on his girdle, and sprang into the water.
8 Datapuwa't ang ibang mga alagad ay nagsilapit sa maliit na daong (sapagka't sila'y hindi lubhang malayo sa lupa, kundi may mga dalawangdaang siko), na hinihila ang lambat na puno ng mga isda.
But the rest of the disciples came in the small boat (for they were not far from land--only about a hundred yards off), dragging the net full of fish.
9 Kaya't nang sila'y magsilunsad sa lupa, ay nakakita sila doon ng mga bagang uling, at isda ang nakalagay sa ibabaw, at tinapay.
As soon as they landed, they saw a charcoal fire burning there, with fish broiling on it, and bread close by.
10 Sinabi sa kanila ni Jesus, Mangagdala kayo rito ng mga isdang inyong nangahuli ngayon.
Jesus told them to fetch some of the fish which they had just caught.
11 Umahon nga si Simon Pedro, at hinila ang lambat sa lupa, puno ng malalaking isda, na isang daan at limangpu at tatlo, at sa ganoong karami ay hindi napunit ang lambat.
So Simon Peter went on board the boat and drew the net ashore full of large fish, 153 in number; and yet, although there were so many, the net had not broken.
12 Sinabi sa kanila ni Jesus, Magsiparito kayo at mangagpawing gutom. At sinoman sa mga alagad ay hindi nangahas na siya'y tanungin, Sino ka? sa pagkaalam na yaon ang Panginoon.
"Come this way and have breakfast," said Jesus. But not one of the disciples ventured to question Him as to who He was, for they felt sure that it was the Master.
13 Lumapit si Jesus, at dinampot ang tinapay, at sa kanila'y ibinigay, at gayon din ang isda.
Then Jesus came and took the bread and gave them some, and the fish in the same way.
14 Ito'y ang ikatlong pagpapakita ni Jesus sa mga alagad, pagkatapos na siya'y magbangon sa mga patay.
This was now the third occasion on which Jesus showed Himself to the disciples after He had risen from among the dead.
15 Kaya't nang mangakapagpawing gutom sila, ay sinabi ni Jesus kay Simon Pedro, Simon, anak ni Juan, iniibig mo baga ako ng higit kay sa mga ito? Sinabi niya sa kaniya, Oo, Panginoon; nalalaman mo na kita'y iniibig. Sinabi niya sa kaniya, Pakanin mo ang aking mga kordero.
When they had finished breakfast, Jesus asked Simon Peter, "Simon, son of John, do you love me more than these others do?" "Yes, Master," was his answer; "you know that you are dear to me." "Then feed my lambs," replied Jesus.
16 Sinabi niya sa kaniyang muli sa ikalawa, Simon anak ni Juan, Iniibig mo baga ako? Sinabi niya sa kaniya, Oo, Panginoon; nalalaman mo na kita'y iniibig. Sinabi niya sa kaniya, Alagaan mo ang aking mga tupa.
Again a second time He asked him, "Simon, son of John, do you love me?" "Yes, Master," he said, "you know that you are dear to me." "Then be a shepherd to my sheep," He said.
17 Sinabi niya sa kaniya sa ikatlo, Simon, anak ni Juan, Iniibig mo baga ako? Nalumbay si Pedro sapagka't sa kaniya'y sinabing makaitlo, Iniibig mo baga ako? At sinabi niya sa kaniya, Panginoon, nalalaman mo ang lahat ng mga bagay; nalalaman mo na kita'y iniibig. Sinabi sa kaniya ni Jesus, Pakanin mo ang aking mga tupa.
A third time Jesus put the question: "Simon, son of John, am I dear to you?" It grieved Peter that Jesus asked him the third time, "Am I dear to you?" "Master," he replied, "you know everything, you can see that you are dear to me." "Then feed my much-loved sheep," said Jesus.
18 Katotohanan, katotohanang sinasabi ko sa iyo, Nang ikaw ay bata pa, ikaw ay nagbibihis, at ikaw ay lumalakad kung saan mo ibig; nguni't pagtanda mo'y iuunat mo ang iyong mga kamay, at bibigkisan ka ng iba, at dadalhin ka kung saan hindi mo ibig.
"In most solemn truth I tell you that whereas, when you were young, you used to put on your girdle and walk whichever way you chose, when you have grown old you will stretch out your arms and some one else will put a girdle round you and carry you where you have no wish to go."
19 Ito nga'y sinalita niya, na ipinaalam kung sa anong kamatayan ang iluluwalhati niya sa Dios. At pagkasalita niya nito, ay sinabi niya sa kaniya, Sumunod ka sa akin.
This He said to indicate the kind of death by which that disciple would bring glory to God; and after speaking thus He said to him, "Follow me."
20 Si Pedro, paglingon, ay nakita yaong alagad na iniibig ni Jesus na sumusunod; na siya ring humilig sa kaniyang dibdib sa paghapon, at nagsabi, Panginoon, sino ang sa iyo'y magkakanulo?
Peter turned round and noticed the disciple whom Jesus loved following--the one who at the supper had leaned back on His breast and had asked, "Master, who is it that is betraying you?"
21 Pagkakita nga ni Pedro sa kaniya ay nagsabi kay Jesus, Panginoon, at ano ang gagawin ng taong ito?
On seeing him, Peter asked Jesus, "And, Master, what about him?"
22 Sinabi sa kaniya ni Jesus, Kung ibig kong siya'y manatili hanggang sa ako'y pumarito, ay ano nga sa iyo? sumunod ka sa akin.
"If I desire him to remain till I come," replied Jesus, "what concern is that of yours? You, yourself, must follow me."
23 Kumalat nga ang sabing ito sa gitna ng mga kapatid, na ang alagad na yaon ay hindi mamamatay: gayon ma'y hindi sinabi ni Jesus, sa kaniya na hindi siya mamamatay; kundi, Kung ibig kong siya'y manatili hanggang sa ako'y pumarito, ay ano nga sa iyo?
Hence the report spread among the brethren that that disciple would never die. Yet Jesus did not say, "He is not to die," but, "If I desire him to remain till I come, what concern is that of yours?"
24 Ito ang alagad na nagpapatotoo sa mga bagay na ito, at sumulat ng mga bagay na ito; at nalalaman namin na ang kaniyang patotoo ay totoo.
That is the disciple who gives his testimony as to these matters, and has written this history; and we know that his testimony is true.
25 At mayroon ding iba't ibang mga bagay na ginawa si Jesus, na kung susulating isa-isa, ay inaakala ko na kahit sa sanglibutan ay hindi magkakasiya ang mga aklat na susulatin.
But there are also many other things which Jesus did--so vast a number indeed that if they were all described in detail, I suppose that the world itself could not contain the books that would have to be written.
