Joel 1
1 Ang salita ng Panginoon na dumating kay Joel na anak ni Pethuel.
Mao kini ang pulong ni Yahweh nga miabot kang Joel nga anak nga lalaki ni Petuel.
2 Dinggin ninyo ito, ninyong mga matanda, at pakinggan ninyo, ninyong lahat na mananahan sa lupain. Nagkaroon baga nito sa inyong mga kaarawan o sa mga kaarawan ng inyong mga magulang?
Paminawa kini, kamong mga kadagkoan, ug paminaw kamong tanan nga mga lumolupyo sa yuta. Nahitabo na ba kini sa inyong mga adlaw o sa mga adlaw sa inyong mga katigulangan kaniadto?
3 Saysayin ninyo sa inyong mga anak, at saysayin ng inyong mga anak sa kanilang mga anak, at ng kanilang mga anak sa susunod na lahi.
Sultihi ang inyong mga anak mahitungod niini, ug ipasulti sa inyong mga anak ngadto sa ilang mga anak, ug sa ilang mga anak sa sunod nga kaliwatan.
4 Ang iniwan ng tipaklong, ay kinain ng balang; at ang iniwan ng balang ay kinain ng uod; at ang iniwan ng uod ay kinain ng kuliglig.
Gikaon sa dakong dulon ang salin sa panon sa dulon; gikaon sa apan-apan ang salin sa dakong dulon; ug gikaon sa ulod ang salin sa apan-apan.
5 Magsibangon kayo, kayong mga manglalasing, at magsiiyak kayo; at manambitan kayo, kayong lahat na manginginom ng alak, dahil sa matamis na alak; sapagka't nahiwalay sa inyong bibig.
Bangon ug panghilak, kamong mga palahubog! Danguyngoy, kamong tanan nga palainom ug bino, tungod kay gikuha na gikan kaninyo ang tam-is nga bino.
6 Sapagka't isang bansa ay sumampa sa aking lupain, malakas at walang bilang; ang kaniyang mga ngipin ay mga ngipin ng leon, at siya'y may bagang ng malaking leon.
Kay mitungas nganhi sa akong yuta ang usa ka nasod, nga kusgan ug dili maihap. Ang iyang mga ngipon mao ang ngipon sa usa ka liyon, ug aduna siyay mga ngipon sa usa ka bayeng liyon.
7 Kaniyang iniwasak ang aking puno ng ubas, at ibinagsak ang aking puno ng igos: kaniyang tinalupang malinis at inihagis; ang mga sanga niyao'y naging maputi.
Gihimo niyang makalilisang nga dapit ang akong kaparasan ug gipanitan ang akong kahoy nga igera. Gipanitan ug gilabay niya ang panit niini; nangaputi ang mga sanga niini.
8 Managhoy ka na parang babaing nabibigkisan ng kayong magaspang dahil sa asawa ng kaniyang kabataan.
Pagbangotan sama sa usa ka ulay nga nagbisti ug sako tungod sa kamatayon sa iyang batan-ong bana.
9 Ang handog na harina at ang inuming handog ay nahiwalay sa bahay ng Panginoon; ang mga saserdote, ang mga tagapangasiwa ng Panginoon, ay nangananangis.
Gikuha ang halad nga trigo ug ang halad nga ilimnon gikan sa balay ni Yahweh. Nagbangotan ang mga pari, nga mga sulugoon ni Yahweh.
10 Ang bukid ay sira, ang lupain ay nahahapis; sapagka't ang trigo ay sira, ang bagong alak ay tuyo, ang langis ay kulang.
Naguba ang kaumahan, nagbangotan ang yuta tungod kay nadaot ang trigo. Nahubas ang bag-o nga bino, ug wala nay lana.
11 Mangahiya kayo, Oh kayong mga mangbubukid, manambitan kayo, Oh kayong mga maguubas, dahil sa trigo at dahil sa cebada; sapagka't ang pagaani sa bukid ay nawala.
Kaulaw, kamong mga mag-uuma, ug pagdanguyngoy, kamong mga tig-atiman sa paras, alang sa trigo ug sebada. Kay nahanaw na ang pag-ani sa kaumahan.
12 Ang puno ng ubas ay natuyo, at ang puno ng higos ay nalalanta; ang puno ng granada, ang puno ng palma ay gayon din at ang puno ng manzanas, lahat ng punong kahoy sa parang ay tuyo; sapagka't ang kagalakan ay nawala sa mga anak ng mga tao.
Nangalaya ang mga paras ug nangauga na ang mga kahoy nga igera, ang mga kahoy nga granada, ingon man ang mga kahoy nga palmera, ug ang mga kahoy nga mansanas—nalaya ang tanang kahoy sa kaumahan. Kay nawala na ang kalipay gikan sa mga kaliwat sa katawhan.
13 Mangagbigkis kayo ng kayong magaspang, at magsipanaghoy kayong mga saserdote; manambitan kayo, kayong mga tagapangasiwa ng dambana; halikayo, magsihiga kayo magdamag sa kayong magaspang, kayong mga tagapangasiwa ng aking Dios: sapagka't ang handog na harina at ang inuming handog ay nahiwalay sa bahay ng inyong Dios.
Pagsul-ob ug sako ug pagbangotan, kamong mga pari! Pagdanguyngoy, kamong mga alagad sa halaran. Umari kamo, paghigda tibuok gabii nga nagsul-ob ug sako, kamong mga sulugoon sa akong Dios. Kay wala nay halad nga trigo ug halad nga ilimnon nga ihalad sa balay sa Dios.
14 Mangaghayag kayo ng ayuno, magsitawag kayo ng isang takdang kapulungan, inyong pisanin ang mga matanda at ang lahat na mananahan sa lupain sa bahay ng Panginoon ninyong Dios, at magsidaing kayo sa Panginoon.
Pagpatawag ug balaan nga pagpuasa, ug pagpatawag ug balaan nga panagtigom. Tigoma ang mga kadagkoan ug ang tanang mga lumolupyo sa yuta ngadto sa balay ni Yahweh nga inyong Dios, ug paghilak ngadto kang Yahweh.
15 Sa aba ng araw na yaon! sapagka't ang kaarawan ng Panginoon ay malapit na, at darating na parang kagibaan na mula sa Makapangyarihan sa lahat.
Alaot gayod nianang adlawa! Kay haduol na ang adlaw ni Yahweh. Moabot ang kalaglagan gikan sa Labing Gamhanan pinaagi niini.
16 Hindi baga ang pagkain ay nahiwalay sa ating mga mata, oo, ang kagalakan at ang kasayahan ay nahiwalay sa bahay ng ating Dios?
Wala ba gikuha ang pagkaon sa atong atubangan, ang kalipay ug kasadya gikan sa balay sa atong Dios?
17 Ang mga binhi ay nangabubulok sa kanilang bugal; ang mga kamalig ay nangakahandusay na sira, ang mga imbakan ay bagsak; sapagka't ang trigo ay natuyo.
Nangalata ang mga binhi sa ilalom sa bantok nga yuta niini, gibiyaan ug nangaguba na ang mga kamalig, tungod kay nangalaya na ang trigo.
18 Ganyan na lamang ang ungal ng mga hayop! ang mga kawan ng mga hayop ay natitigilan, sapagka't wala silang pastulan; oo, ang mga kawan ng tupa ay nangapahamak.
Nag-agulo gayod ang mga mananap! Nag-antos ang panon sa mga baka tungod kay wala na silay sibsibanan. Nag-antos usab ang mga panon sa karnero.
19 Oh Panginoon, sa iyo'y dumadaing ako: sapagka't sinupok ng apoy ang mga pastulan sa ilang, at sinunog ng liyab ang lahat na punong kahoy sa parang.
Yahweh, nagtuaw ako diha kanimo. Kay gilamoy sa kalayo ang mga sibsibanan sa kamingawan, ug gisunog sa nagdilaab nga kalayo ang tanang mga kahoy sa kaumahan.
20 Oo, ang mga hayop sa bukid ay nagsisihingal sa iyo; sapagka't ang mga batis ng tubig ay nangatuyo, at sinupok ng apoy ang mga pastulan sa ilang.
Bisan ang mga mananap sa kaumahan nagtuaw diha kanimo, kay namala ang tubig sa kasapaan, ug gilamoy sa kalayo ang mga sibsibanan sa kamingawan.
