Job 9
1 Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
Et respondens Iob, ait:
2 Sa katotohanan ay nalalaman kong ito'y gayon: nguni't paanong makapaggaganap ang tao sa Dios?
Vere scio quod ita sit, et quod non iustificetur homo compositus Deo.
3 Kung kalugdan niyang makipagtalo sa kaniya, siya'y hindi makasasagot sa kaniya ng isa sa isang libo.
Si voluerit contendere cum eo, non poterit ei respondere unum pro mille.
4 Siya ay pantas sa puso, at may kaya sa kalakasan: sinong nagmatigas laban sa kaniya at guminhawa?
Sapiens corde est, et fortis robore: quis restitit ei, et pacem habuit?
5 Na siyang naglilipat ng mga bundok, at hindi nila nalalaman, pagka nililiglig niya sa kaniyang pagkagalit.
Qui transtulit montes, et nescierunt hi quos subvertit in furore suo.
6 Na siyang umuuga ng lupa sa kaniyang kinaroroonan, at ang mga haligi nito ay nangayayanig.
Qui commovet terram de loco suo, et columnæ eius concutiuntur.
7 Na siyang naguutos sa araw, at hindi sumisikat; at nagtatakda sa mga bituin.
Qui præcipit Soli, et non oritur: et stellas claudit quasi sub signaculo:
8 Na nagiisang inuunat ang langit, at tumutungtong sa mga alon ng dagat.
Qui extendit cælos solus, et graditur super fluctus maris.
9 Na lumikha sa Oso, sa Orion, at sa mga Pleyade, at sa mga silid ng timugan.
Qui facit Arcturum, et Oriona, et Hyadas, et interiora austri.
10 Na gumagawa ng mga dakilang bagay na di masayod; Oo, mga kamanghamanghang bagay na walang bilang.
Qui facit magna, et incomprehensibilia, et mirabilia, quorum non est numerus.
11 Narito, siya'y dumaraan sa siping ko, at hindi ko siya nakikita: siya'y nagpapatuloy rin naman, nguni't hindi ko siya namamataan.
Si venerit ad me, non videbo eum: si abierit, non intelligam.
12 Narito, siya'y nangangagaw sinong makasasansala sa kaniya? Sinong magsasabi sa kaniya: Anong ginagawa mo?
Si repente interroget, quis respondebit ei? vel quis dicere potest: Cur ita facis?
13 Hindi iuurong ng Dios ang kaniyang galit; ang mga manunulong sa Rahab ay nagsisiyukod sa ilalim niya.
Deus, cuius iræ nemo resistere potest, et sub quo curvantur qui portant orbem.
14 Gaano pa nga kaya kaliit ang maisasagot ko sa kaniya, at mapipiling aking mga salita na maimamatuwid ko sa kaniya?
Quantus ergo sum ego, ut respondeam ei, et loquar verbis meis cum eo?
15 Na kahiman ako'y matuwid, gayon may hindi ako sasagot sa kaniya; ako'y mamamanhik sa aking hukom.
Qui etiam si habuero quippiam iustum, non respondebo, sed meum iudicem deprecabor.
16 Kung ako'y tumawag, at siya'y sumagot sa akin; gayon ma'y hindi ako maniniwala na kaniyang dininig ang aking tinig.
Et cum invocantem exaudierit me, non credo quod audierit vocem meam.
17 Sapagka't ako'y ginigiba niya sa pamamagitan ng isang bagyo, at pinararami ang aking mga sugat ng walang kadahilanan.
In turbine enim conteret me, et multiplicabit vulnera mea etiam sine causa.
18 Hindi niya ako tutulutang ako'y huminga, nguni't nililipos niya ako ng hirap.
Non concedit requiescere spiritum meum, et implet me amaritudinibus.
19 Kung kami ay magsalita tungkol sa kalakasan, narito, siya'y may kapangyarihan! At kung sa kahatulan, sino, sinasabi niya ay magtatakda sa akin ng panahon?
Si fortitudo quæritur, robustissimus est: si æquitas iudicii, nemo audet pro me testimonium dicere.
20 Kahiman ako'y matuwid, ang aking sariling bibig ay hahatol sa akin: kahiman ako'y sakdal patototohanan niya akong masama.
Si iustificare me voluero, os meum condemnabit me: si innocentem ostendero, pravum me comprobabit.
21 Ako'y sakdal; hindi ko talos ang aking sarili; aking niwalang kabuluhan ang aking buhay.
Etiam si simplex fuero, hoc ipsum ignorabit anima mea, et tædebit me vitæ meæ.
22 Lahat ay isa; kaya't aking sinasabi: kaniyang ginigiba ang sakdal at ang masama.
Unum est quod locutus sum, et innocentem et impium ipse consumit.
23 Kung ang panghampas ay pumapatay na bigla, tatawanan niya ang paglilitis sa mga walang sala.
Si flagellat, occidat semel, et non de pœnis innocentum rideat.
24 Ang lupa ay nabigay sa kamay ng masama: kaniyang tinatakpan ang mga mukha ng mga hukom nito; kung hindi siya, sino nga?
Terra data est in manus impii, vultum iudicum eius operit: quod si non ille est, quis ergo est?
25 Ngayo'y ang mga kaarawan ko ay matulin kay sa isang sugo: dumadaang matulin, walang nakikitang mabuti.
Dies mei velociores fuerunt cursore: fugerunt, et non viderunt bonum.
26 Sila'y nagsisidaang parang mga matuling sasakyan: parang agila na dumadagit ng huli.
Pertransierunt quasi naves poma portantes, sicut aquila volans ad escam.
27 Kung aking sabihin: Aking kalilimutan ang aking daing, aking papawiin ang aking malungkot na mukha, at magpapakasaya ako:
Cum dixero: Nequaquam ita loquar: commuto faciem meam, et dolore torqueor.
28 Ako'y natatakot sa lahat kong kapanglawan, talastas ko na hindi mo aariin akong walang sala.
Verebar omnia opera mea, sciens quod non parceres delinquenti.
29 Ako'y mahahatulan; bakit nga ako gagawa ng walang kabuluhan?
Si autem et sic impius sum, quare frustra laboravi?
30 Kung ako'y maligo ng nieveng tubig, at gawin ko ang aking mga kamay na napakalinis;
Si lotus fuero quasi aquis nivis, et fulserit velut mundissimæ manus meæ:
31 Gayon ma'y itutulak mo ako sa hukay, at kayayamutan ako ng aking mga sariling kasuutan.
Tamen sordibus intinges me, et abominabuntur me vestimenta mea.
32 Sapagka't siya'y hindi tao, na gaya ko, na sasagot ako sa kaniya, na tayo'y pumasok kapuwa sa kahatulan,
Neque enim viro qui similis mei est, respondebo: nec qui mecum in iudicio ex æquo possit audiri.
33 Walang hukom sa pagitan natin, na makapaglagay ng kaniyang kamay sa ating dalawa.
Non est qui utrumque valeat arguere, et ponere manum suam in ambobus.
34 Ihiwalay niya sa akin ang kaniyang tungkod, at huwag akong takutin ng kaniyang pangilabot:
Auferat a me virgam suam, et pavor eius non me terreat.
35 Kung magkagayo'y magsasalita ako, at hindi matatakot sa kaniya; sapagka't hindi gayon ako sa aking sarili.
Loquar, et non timebo eum: neque enim possum metuens respondere.
