Job 9
1 Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
Felelt Jób és mondta:
2 Sa katotohanan ay nalalaman kong ito'y gayon: nguni't paanong makapaggaganap ang tao sa Dios?
Valóban tudom, hogy így van; miképpen is igazulhat Istennel szemben a halandó?
3 Kung kalugdan niyang makipagtalo sa kaniya, siya'y hindi makasasagot sa kaniya ng isa sa isang libo.
Ha kíván pörölni vele, nem felel neki egyre sem ezer közül.
4 Siya ay pantas sa puso, at may kaya sa kalakasan: sinong nagmatigas laban sa kaniya at guminhawa?
Szívre bölcs, erőre hatalmas! Ki keményítette meg magát ellene és sértetlen maradt?
5 Na siyang naglilipat ng mga bundok, at hindi nila nalalaman, pagka nililiglig niya sa kaniyang pagkagalit.
A ki hegyeket mozdít el, s nem is tudják, a melyeket felforgatott haragjában;
6 Na siyang umuuga ng lupa sa kaniyang kinaroroonan, at ang mga haligi nito ay nangayayanig.
a ki megreszketteti a földet a helyéről, hogy oszlopai megrendülnek;
7 Na siyang naguutos sa araw, at hindi sumisikat; at nagtatakda sa mga bituin.
a ki szól a napnak s nem ragyog fel, s a csillagokra pecsétet tesz;
8 Na nagiisang inuunat ang langit, at tumutungtong sa mga alon ng dagat.
kiterjeszti az eget egymagában s lépdel a tenger magaslatain;
9 Na lumikha sa Oso, sa Orion, at sa mga Pleyade, at sa mga silid ng timugan.
teremti a gönczölszekerét, az óriont s a fiastyúkot meg a Délnek kamaráit;
10 Na gumagawa ng mga dakilang bagay na di masayod; Oo, mga kamanghamanghang bagay na walang bilang.
a ki nagyokat tesz kikutathatatlanúl, csodásokat, úgy hogy számuk sincsen:
11 Narito, siya'y dumaraan sa siping ko, at hindi ko siya nakikita: siya'y nagpapatuloy rin naman, nguni't hindi ko siya namamataan.
lám, elvonul mellettem s nem látom, elhalad s nem veszem észre;
12 Narito, siya'y nangangagaw sinong makasasansala sa kaniya? Sinong magsasabi sa kaniya: Anong ginagawa mo?
ha kit elragad, ki utasítaná vissza, ki szólna hozzá mit mívelsz?
13 Hindi iuurong ng Dios ang kaniyang galit; ang mga manunulong sa Rahab ay nagsisiyukod sa ilalim niya.
Isten nem fordítja el haragját, alatta legörnyedtek Ráháb segítői;
14 Gaano pa nga kaya kaliit ang maisasagot ko sa kaniya, at mapipiling aking mga salita na maimamatuwid ko sa kaniya?
hát még hogy felelnék én neki, választanám szavaimat vele szemben!
15 Na kahiman ako'y matuwid, gayon may hindi ako sasagot sa kaniya; ako'y mamamanhik sa aking hukom.
A ki, ha igazam volna, nem felelnék, az én bírámhoz könyörögnék.
16 Kung ako'y tumawag, at siya'y sumagot sa akin; gayon ma'y hindi ako maniniwala na kaniyang dininig ang aking tinig.
Ha szólítanám s felelne nekem, nem hinném, hogy figyel szavamra.
17 Sapagka't ako'y ginigiba niya sa pamamagitan ng isang bagyo, at pinararami ang aking mga sugat ng walang kadahilanan.
A ki viharban rám rohan, hogy sebeimet sokasítsa ok nélkül.
18 Hindi niya ako tutulutang ako'y huminga, nguni't nililipos niya ako ng hirap.
Nem enged lélegzetet vennem, hanem jóllakat keserűségekkel.
19 Kung kami ay magsalita tungkol sa kalakasan, narito, siya'y may kapangyarihan! At kung sa kahatulan, sino, sinasabi niya ay magtatakda sa akin ng panahon?
Ha erőn fordul meg: íme a hatalmas, és ha ítéleten: ki idéz meg engem?
20 Kahiman ako'y matuwid, ang aking sariling bibig ay hahatol sa akin: kahiman ako'y sakdal patototohanan niya akong masama.
Ha igazam volna, szájam ítélne el engem; gáncstalan vagyok, fonákká tesz engem.
21 Ako'y sakdal; hindi ko talos ang aking sarili; aking niwalang kabuluhan ang aking buhay.
Gáncstalan vagyok, nem ismerem lelkemet, megvetem életemet!
22 Lahat ay isa; kaya't aking sinasabi: kaniyang ginigiba ang sakdal at ang masama.
Egyre megy; azért azt mondom: Gáncstalant és gonoszt semmisít ő meg.
23 Kung ang panghampas ay pumapatay na bigla, tatawanan niya ang paglilitis sa mga walang sala.
Ha hirtelen öl az ostor, az ártatlanok elcsüggedésén gúnyolódik.
24 Ang lupa ay nabigay sa kamay ng masama: kaniyang tinatakpan ang mga mukha ng mga hukom nito; kung hindi siya, sino nga?
Az ország gonoszok kezébe adatott; bíráinak arczát eltakarja, ha ő nem, ugyan kicsoda?
25 Ngayo'y ang mga kaarawan ko ay matulin kay sa isang sugo: dumadaang matulin, walang nakikitang mabuti.
Napjaim pedig gyorsabbak voltak a futárnál, eliramodtak, nem láttak jót.
26 Sila'y nagsisidaang parang mga matuling sasakyan: parang agila na dumadagit ng huli.
Tovavonultak akár gyékényhajók, mint sas lecsap az étkére.
27 Kung aking sabihin: Aking kalilimutan ang aking daing, aking papawiin ang aking malungkot na mukha, at magpapakasaya ako:
Ha azt mondtam, hadd felejtem el panaszomat, hagyom abba bánatos arczomat s hadd derülök fel:
28 Ako'y natatakot sa lahat kong kapanglawan, talastas ko na hindi mo aariin akong walang sala.
megfélemedtem mind a fájdalmaimtól, tudtam, hogy nem fogsz engem ártatlannak mondani.
29 Ako'y mahahatulan; bakit nga ako gagawa ng walang kabuluhan?
Nekem bűnösnek kell lennem – minek fáradozzam hát hiába?
30 Kung ako'y maligo ng nieveng tubig, at gawin ko ang aking mga kamay na napakalinis;
Ha megmosakodnám hóvízben s lúggal tisztítanám kezeimet:
31 Gayon ma'y itutulak mo ako sa hukay, at kayayamutan ako ng aking mga sariling kasuutan.
akkor a verembe mártanál engem, hogy megutálnának ruháim.
32 Sapagka't siya'y hindi tao, na gaya ko, na sasagot ako sa kaniya, na tayo'y pumasok kapuwa sa kahatulan,
Mert nem ember ő mint én, bogy felelhetnék neki, hogy együtt mehetnénk be ítéletre.
33 Walang hukom sa pagitan natin, na makapaglagay ng kaniyang kamay sa ating dalawa.
Nem létezik, ki közöttünk dönt, ki rá tenné kezét mindkettőnkre.
34 Ihiwalay niya sa akin ang kaniyang tungkod, at huwag akong takutin ng kaniyang pangilabot:
Távolítsa el rólam vesszejét, s rettentése ne ijesszen engem:
35 Kung magkagayo'y magsasalita ako, at hindi matatakot sa kaniya; sapagka't hindi gayon ako sa aking sarili.
majd beszélnék s nem félnék tőle, mert nem olyan vagyok én magamban.
