< Job 9 >

1 Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
And Job answereth and saith: —
2 Sa katotohanan ay nalalaman kong ito'y gayon: nguni't paanong makapaggaganap ang tao sa Dios?
Truly I have known that [it is] so, And what — is man righteous with God?
3 Kung kalugdan niyang makipagtalo sa kaniya, siya'y hindi makasasagot sa kaniya ng isa sa isang libo.
If he delight to strive with Him — He doth not answer him one of a thousand.
4 Siya ay pantas sa puso, at may kaya sa kalakasan: sinong nagmatigas laban sa kaniya at guminhawa?
Wise in heart and strong in power — Who hath hardened toward Him and is at peace?
5 Na siyang naglilipat ng mga bundok, at hindi nila nalalaman, pagka nililiglig niya sa kaniyang pagkagalit.
Who is removing mountains, And they have not known, Who hath overturned them in His anger.
6 Na siyang umuuga ng lupa sa kaniyang kinaroroonan, at ang mga haligi nito ay nangayayanig.
Who is shaking earth from its place, And its pillars move themselves.
7 Na siyang naguutos sa araw, at hindi sumisikat; at nagtatakda sa mga bituin.
Who is speaking to the sun, and it riseth not, And the stars He sealeth up.
8 Na nagiisang inuunat ang langit, at tumutungtong sa mga alon ng dagat.
Stretching out the heavens by Himself, And treading on the heights of the sea,
9 Na lumikha sa Oso, sa Orion, at sa mga Pleyade, at sa mga silid ng timugan.
Making Osh, Kesil, and Kimah, And the inner chambers of the south.
10 Na gumagawa ng mga dakilang bagay na di masayod; Oo, mga kamanghamanghang bagay na walang bilang.
Doing great things till there is no searching, And wonderful, till there is no numbering.
11 Narito, siya'y dumaraan sa siping ko, at hindi ko siya nakikita: siya'y nagpapatuloy rin naman, nguni't hindi ko siya namamataan.
Lo, He goeth over by me, and I see not, And He passeth on, and I attend not to it.
12 Narito, siya'y nangangagaw sinong makasasansala sa kaniya? Sinong magsasabi sa kaniya: Anong ginagawa mo?
Lo, He snatches away, who bringeth it back? Who saith unto Him, 'What dost Thou?'
13 Hindi iuurong ng Dios ang kaniyang galit; ang mga manunulong sa Rahab ay nagsisiyukod sa ilalim niya.
God doth not turn back His anger, Under Him bowed have proud helpers.
14 Gaano pa nga kaya kaliit ang maisasagot ko sa kaniya, at mapipiling aking mga salita na maimamatuwid ko sa kaniya?
How much less do I — I answer Him? Choose out my words with Him?
15 Na kahiman ako'y matuwid, gayon may hindi ako sasagot sa kaniya; ako'y mamamanhik sa aking hukom.
Whom, though I were righteous, I answer not, For my judgment I make supplication.
16 Kung ako'y tumawag, at siya'y sumagot sa akin; gayon ma'y hindi ako maniniwala na kaniyang dininig ang aking tinig.
Though I had called and He answereth me, I do not believe that He giveth ear [to] my voice.
17 Sapagka't ako'y ginigiba niya sa pamamagitan ng isang bagyo, at pinararami ang aking mga sugat ng walang kadahilanan.
Because with a tempest He bruiseth me, And hath multiplied my wounds for nought.
18 Hindi niya ako tutulutang ako'y huminga, nguni't nililipos niya ako ng hirap.
He permitteth me not to refresh my spirit, But filleth me with bitter things.
19 Kung kami ay magsalita tungkol sa kalakasan, narito, siya'y may kapangyarihan! At kung sa kahatulan, sino, sinasabi niya ay magtatakda sa akin ng panahon?
If of power, lo, the Strong One; And if of judgment — who doth convene me?
20 Kahiman ako'y matuwid, ang aking sariling bibig ay hahatol sa akin: kahiman ako'y sakdal patototohanan niya akong masama.
If I be righteous, Mine mouth doth declare me wicked, Perfect I am! — it declareth me perverse.
21 Ako'y sakdal; hindi ko talos ang aking sarili; aking niwalang kabuluhan ang aking buhay.
Perfect I am! — I know not my soul, I despise my life.
22 Lahat ay isa; kaya't aking sinasabi: kaniyang ginigiba ang sakdal at ang masama.
It is the same thing, therefore I said, 'The perfect and the wicked He is consuming.'
23 Kung ang panghampas ay pumapatay na bigla, tatawanan niya ang paglilitis sa mga walang sala.
If a scourge doth put to death suddenly, At the trial of the innocent He laugheth.
24 Ang lupa ay nabigay sa kamay ng masama: kaniyang tinatakpan ang mga mukha ng mga hukom nito; kung hindi siya, sino nga?
Earth hath been given Into the hand of the wicked one. The face of its judges he covereth, If not — where, who [is] he?
25 Ngayo'y ang mga kaarawan ko ay matulin kay sa isang sugo: dumadaang matulin, walang nakikitang mabuti.
My days have been swifter than a runner, They have fled, they have not seen good,
26 Sila'y nagsisidaang parang mga matuling sasakyan: parang agila na dumadagit ng huli.
They have passed on with ships of reed, As an eagle darteth on food.
27 Kung aking sabihin: Aking kalilimutan ang aking daing, aking papawiin ang aking malungkot na mukha, at magpapakasaya ako:
Though I say, 'I forget my talking, I forsake my corner, and I brighten up!'
28 Ako'y natatakot sa lahat kong kapanglawan, talastas ko na hindi mo aariin akong walang sala.
I have been afraid of all my griefs, I have known that Thou dost not acquit me.
29 Ako'y mahahatulan; bakit nga ako gagawa ng walang kabuluhan?
I — I am become wicked; why [is] this? [In] vain I labour.
30 Kung ako'y maligo ng nieveng tubig, at gawin ko ang aking mga kamay na napakalinis;
If I have washed myself with snow-water, And purified with soap my hands,
31 Gayon ma'y itutulak mo ako sa hukay, at kayayamutan ako ng aking mga sariling kasuutan.
Then in corruption Thou dost dip me, And my garments have abominated me.
32 Sapagka't siya'y hindi tao, na gaya ko, na sasagot ako sa kaniya, na tayo'y pumasok kapuwa sa kahatulan,
But if a man like myself — I answer him, We come together into judgment.
33 Walang hukom sa pagitan natin, na makapaglagay ng kaniyang kamay sa ating dalawa.
If there were between us an umpire, He doth place his hand on us both.
34 Ihiwalay niya sa akin ang kaniyang tungkod, at huwag akong takutin ng kaniyang pangilabot:
He doth turn aside from off me his rod, And His terror doth not make me afraid,
35 Kung magkagayo'y magsasalita ako, at hindi matatakot sa kaniya; sapagka't hindi gayon ako sa aking sarili.
I speak, and do not fear Him, But I am not right with myself.

< Job 9 >