Job 9
1 Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
Then Job answered and said:
2 Sa katotohanan ay nalalaman kong ito'y gayon: nguni't paanong makapaggaganap ang tao sa Dios?
Of a truth, I know that it is so: For how can man be just before God?
3 Kung kalugdan niyang makipagtalo sa kaniya, siya'y hindi makasasagot sa kaniya ng isa sa isang libo.
If he choose to contend with him, He cannot answer him to one charge of a thousand.
4 Siya ay pantas sa puso, at may kaya sa kalakasan: sinong nagmatigas laban sa kaniya at guminhawa?
He is excellent in wisdom, mighty in strength: Who hath hardened himself against him, and prospered?
5 Na siyang naglilipat ng mga bundok, at hindi nila nalalaman, pagka nililiglig niya sa kaniyang pagkagalit.
He removeth the mountains, and they know it not; He overturneth them in his anger.
6 Na siyang umuuga ng lupa sa kaniyang kinaroroonan, at ang mga haligi nito ay nangayayanig.
He shaketh the earth out of her place, And the pillars thereof tremble.
7 Na siyang naguutos sa araw, at hindi sumisikat; at nagtatakda sa mga bituin.
He commandeth the sun, and it riseth not, And he sealeth up the stars.
8 Na nagiisang inuunat ang langit, at tumutungtong sa mga alon ng dagat.
He alone spreadeth out the heavens, And walketh upon the high waves of the sea.
9 Na lumikha sa Oso, sa Orion, at sa mga Pleyade, at sa mga silid ng timugan.
He made the Bear, Orion, and the Pleiades, And the secret chambers of the South.
10 Na gumagawa ng mga dakilang bagay na di masayod; Oo, mga kamanghamanghang bagay na walang bilang.
He doeth great things past finding out, Yea, wonderful things without number.
11 Narito, siya'y dumaraan sa siping ko, at hindi ko siya nakikita: siya'y nagpapatuloy rin naman, nguni't hindi ko siya namamataan.
Lo! he goeth by me, but I see him not; He passeth along, but I do not perceive him.
12 Narito, siya'y nangangagaw sinong makasasansala sa kaniya? Sinong magsasabi sa kaniya: Anong ginagawa mo?
Lo! he seizeth, and who can hinder him? Who will say to him, What doest thou?
13 Hindi iuurong ng Dios ang kaniyang galit; ang mga manunulong sa Rahab ay nagsisiyukod sa ilalim niya.
God will not turn away his anger; The proud helpers are brought low before him.
14 Gaano pa nga kaya kaliit ang maisasagot ko sa kaniya, at mapipiling aking mga salita na maimamatuwid ko sa kaniya?
How much less shall I answer him, And choose out words to contend with him?
15 Na kahiman ako'y matuwid, gayon may hindi ako sasagot sa kaniya; ako'y mamamanhik sa aking hukom.
Though I were innocent, I would not answer him; I would cast myself on the mercy of my judge.
16 Kung ako'y tumawag, at siya'y sumagot sa akin; gayon ma'y hindi ako maniniwala na kaniyang dininig ang aking tinig.
Should I call, and he make answer to me, I could not believe that he listened to my voice, —
17 Sapagka't ako'y ginigiba niya sa pamamagitan ng isang bagyo, at pinararami ang aking mga sugat ng walang kadahilanan.
He who falleth upon me with a tempest, And multiplieth my wounds without cause!
18 Hindi niya ako tutulutang ako'y huminga, nguni't nililipos niya ako ng hirap.
Who will not suffer me to take my breath, But filleth me with bitterness!
19 Kung kami ay magsalita tungkol sa kalakasan, narito, siya'y may kapangyarihan! At kung sa kahatulan, sino, sinasabi niya ay magtatakda sa akin ng panahon?
If I look to strength, “Lo! here am I!” [[saith he, ]] If to justice, “Who shall summon me to trial?”
20 Kahiman ako'y matuwid, ang aking sariling bibig ay hahatol sa akin: kahiman ako'y sakdal patototohanan niya akong masama.
Though I were upright, yet must my own mouth condemn me; Though I were innocent, He would prove me perverse.
21 Ako'y sakdal; hindi ko talos ang aking sarili; aking niwalang kabuluhan ang aking buhay.
Though I were innocent, I would not care for myself; I would despise my life.
22 Lahat ay isa; kaya't aking sinasabi: kaniyang ginigiba ang sakdal at ang masama.
It is all one; therefore I will affirm, He destroyeth the righteous and the wicked alike.
23 Kung ang panghampas ay pumapatay na bigla, tatawanan niya ang paglilitis sa mga walang sala.
When the scourge bringeth sudden destruction, He laugheth at the sufferings of the innocent.
24 Ang lupa ay nabigay sa kamay ng masama: kaniyang tinatakpan ang mga mukha ng mga hukom nito; kung hindi siya, sino nga?
The earth is given into the hands of the wicked; He covereth the face of the judges thereof; If it be not He, who is it?
25 Ngayo'y ang mga kaarawan ko ay matulin kay sa isang sugo: dumadaang matulin, walang nakikitang mabuti.
My days have been swifter than a courier; They have fled away; they have seen no good.
26 Sila'y nagsisidaang parang mga matuling sasakyan: parang agila na dumadagit ng huli.
They have gone by like the reed-skiffs; Like the eagle, darting upon his prey.
27 Kung aking sabihin: Aking kalilimutan ang aking daing, aking papawiin ang aking malungkot na mukha, at magpapakasaya ako:
If I say, I will forget my lamentation, I will change my countenance, and take courage,
28 Ako'y natatakot sa lahat kong kapanglawan, talastas ko na hindi mo aariin akong walang sala.
Still am I in dread of the multitude of my sorrows; For I know that thou wilt not hold me innocent.
29 Ako'y mahahatulan; bakit nga ako gagawa ng walang kabuluhan?
I shall be found guilty; Why then should I labor in vain?
30 Kung ako'y maligo ng nieveng tubig, at gawin ko ang aking mga kamay na napakalinis;
If I wash myself in snow, And cleanse my hands with lye,
31 Gayon ma'y itutulak mo ako sa hukay, at kayayamutan ako ng aking mga sariling kasuutan.
Still wilt thou plunge me into the pit, So that my own clothes will abhor me.
32 Sapagka't siya'y hindi tao, na gaya ko, na sasagot ako sa kaniya, na tayo'y pumasok kapuwa sa kahatulan,
For He is not a man, as I am, that I may contend with him, And that we may go together into judgment;
33 Walang hukom sa pagitan natin, na makapaglagay ng kaniyang kamay sa ating dalawa.
There is no umpire between us, Who may lay his hand upon us both.
34 Ihiwalay niya sa akin ang kaniyang tungkod, at huwag akong takutin ng kaniyang pangilabot:
Let him take from me his rod, And not dismay me with his terrors,
35 Kung magkagayo'y magsasalita ako, at hindi matatakot sa kaniya; sapagka't hindi gayon ako sa aking sarili.
Then I will speak, and not be afraid of him: For I am not so at heart.
