Job 8
1 Nang magkagayo'y sumagot si Bildad na Suhita, at nagsabi,
Då tok Bildad frå Suah til ords og sagde:
2 Hanggang kailan magsasalita ka ng mga bagay na ito? At hanggang kailan magiging gaya ng makapangyarihang hangin ang mga salita ng iyong bibig?
«Kor lenge vil du tala so og lata ordi storma fram?
3 Nagliliko ba ng kahatulan ang Dios? O nagliliko ba ang Makapangyarihan sa lahat ng kaganapan?
Kann Gud vel rengja det som rett er? Kann Allvalds-Gud vel rengja rettferd?
4 Kung ang iyong mga anak ay nangagkasala laban sa kaniya, at kaniyang ibinigay sila sa kamay ng kanilang pagkasalangsang:
Hev dine søner synda mot han, gav han deim deira synd i vald.
5 Kung hanapin mong mainam ang Dios, at iyong pamanhikan ang Makapangyarihan sa lahat;
Um du søkja til din Gud, og beda Allvalds-Gud um nåde,
6 Kung ikaw ay malinis at matuwid; walang pagsalang ngayo'y gigising siya dahil sa iyo. At pasasaganain ang tahanan ng iyong katuwiran.
er du då rein og utan svik, då vil han vakna upp for deg og reisa nytt ditt rettferdshus,
7 At bagaman ang iyong pasimula ay maliit, gayon ma'y ang iyong huling wakas ay lalaking mainam.
Um og di fortid vesall var, so mykje større vert di framtid.
8 Sapagka't ikaw ay magsisiyasat, isinasamo ko sa iyo, sa unang panahon, at pasiyahan mo ang sinaliksik ng kanilang mga magulang:
Ja, spør deg for hjå farne ætter, agt på kva federne fann ut.
9 (Sapagka't tayo'y kahapon lamang, at walang nalalaman, sapagka't ang ating mga kaarawan sa lupa ay anino: )
- Me inkje veit, er frå i går; vårt liv ein skugge er på jordi -
10 Hindi ka ba nila tuturuan, at sasaysayin sa iyo, at mangagsasalita ng mga salita mula sa kanilang puso?
dei skal deg læra, gjeva svar med ord ifrå sitt hjartedjup:
11 Makatataas ba ang yantok ng walang putik? Tutubo ba ang tambo ng walang tubig?
«Veks sevet vel på turre land? Trivst storren der som vatnet vantar?
12 Samantalang nasa kasariwaan, at hindi pinuputol, natutuyong una kay sa alin mang damo.
Enn stend det grønt, vert ikkje skore, då visnar det fyrr anna gras.»
13 Gayon ang mga landas ng lahat na nagsisilimot sa Dios; at ang pagasa ng di banal ay mawawala:
So gjeng det deim som gløymer Gud; og voni glepp for gudlaus mann.
14 Na ang kaniyang pagtitiwala ay mapaparam, at ang kaniyang tiwala ay isang bahay gagamba.
Hans tillit sunderskori vert, hans tiltru vert til kongurvev;
15 Siya'y sasandal sa kaniyang bahay, nguni't hindi tatayo; siya'y pipigil na mahigpit dito, nguni't hindi makapagmamatigas.
Det hus han styd seg til, det dett; det som han triv til, stend’kje fast.
16 Siya'y sariwa sa harap ng araw, at ang kaniyang mga suwi ay sumisibol sa kaniyang halamanan.
Han saftfull veks, med soli skin; hans greiner yver hagen heng,
17 Ang kaniyang mga ugat ay nagkakapitan sa palibot ng bunton, kaniyang minamasdan ang dako ng mga bato.
og roti kring steinrøysar smett, og smyg seg inn imillom steinar.
18 Kung siya'y magiba sa kaniyang dako, kung magkagayo'y itatakuwil niya siya, na sinasabi: Hindi kita nakita.
Men vert han riven frå sin stad, so hugsar staden han ei meir.
19 Narito, ito ang kagalakan ng kaniyang lakad, at mula sa lupa ay sisibol ang mga iba.
Sjå det er gleda på hans veg; or moldi skyt ein annan fram.
20 Narito, hindi itatakuwil ng Dios ang sakdal na tao, ni aalalayan man niya ang mga manggagawa ng kasamaan.
Men Gud vanvyrder ei den reine; dei vonde tek han ei i handi.
21 Kaniya namang pupunuin ang iyong bibig ng pagtawa, at ang iyong mga labi ng paghiyaw.
Han enn din munn med lått skal fylla og lipporne med gledesong;
22 Silang nangapopoot sa iyo ay mabibihisan ng pagkahiya; at ang tolda ng masama ay mawawala.
men skammi klæda skal din fiend’; gudløysetjeld finst ikkje meir.»
