Job 8
1 Nang magkagayo'y sumagot si Bildad na Suhita, at nagsabi,
And Bildad the Shuhite answers and says:
2 Hanggang kailan magsasalita ka ng mga bagay na ito? At hanggang kailan magiging gaya ng makapangyarihang hangin ang mga salita ng iyong bibig?
“Until when do you speak these things? And a strong wind—sayings of your mouth?
3 Nagliliko ba ng kahatulan ang Dios? O nagliliko ba ang Makapangyarihan sa lahat ng kaganapan?
Does God pervert judgment? And does the Mighty One pervert justice?
4 Kung ang iyong mga anak ay nangagkasala laban sa kaniya, at kaniyang ibinigay sila sa kamay ng kanilang pagkasalangsang:
If your sons have sinned before Him, And He sends them away, By the hand of their transgression,
5 Kung hanapin mong mainam ang Dios, at iyong pamanhikan ang Makapangyarihan sa lahat;
If you seek for God early, And make supplication to the Mighty,
6 Kung ikaw ay malinis at matuwid; walang pagsalang ngayo'y gigising siya dahil sa iyo. At pasasaganain ang tahanan ng iyong katuwiran.
If you [are] pure and upright, Surely now He wakes for you, And has completed The habitation of your righteousness.
7 At bagaman ang iyong pasimula ay maliit, gayon ma'y ang iyong huling wakas ay lalaking mainam.
And your beginning has been small, And your latter end is very great.
8 Sapagka't ikaw ay magsisiyasat, isinasamo ko sa iyo, sa unang panahon, at pasiyahan mo ang sinaliksik ng kanilang mga magulang:
For inquire, please, of a former generation, And prepare for a search of their fathers,
9 (Sapagka't tayo'y kahapon lamang, at walang nalalaman, sapagka't ang ating mga kaarawan sa lupa ay anino: )
For we [are] of yesterday, and we do not know, For our days [are] a shadow on earth.
10 Hindi ka ba nila tuturuan, at sasaysayin sa iyo, at mangagsasalita ng mga salita mula sa kanilang puso?
Do they not show you—speak to you, And from their heart bring forth words?
11 Makatataas ba ang yantok ng walang putik? Tutubo ba ang tambo ng walang tubig?
Does a rush rise without a marsh? A reed increase without water?
12 Samantalang nasa kasariwaan, at hindi pinuputol, natutuyong una kay sa alin mang damo.
While it [is] in its budding—uncropped, Even before any herb it withers.
13 Gayon ang mga landas ng lahat na nagsisilimot sa Dios; at ang pagasa ng di banal ay mawawala:
So [are] the paths of all forgetting God, And the hope of the profane perishes,
14 Na ang kaniyang pagtitiwala ay mapaparam, at ang kaniyang tiwala ay isang bahay gagamba.
Whose confidence is loathsome, And the house of a spider his trust.
15 Siya'y sasandal sa kaniyang bahay, nguni't hindi tatayo; siya'y pipigil na mahigpit dito, nguni't hindi makapagmamatigas.
He leans on his house—and it does not stand, He takes hold on it—and it does not abide.
16 Siya'y sariwa sa harap ng araw, at ang kaniyang mga suwi ay sumisibol sa kaniyang halamanan.
He [is] green before the sun, And over his garden his branch goes out.
17 Ang kaniyang mga ugat ay nagkakapitan sa palibot ng bunton, kaniyang minamasdan ang dako ng mga bato.
His roots are wrapped by a heap, He looks for a house of stones.
18 Kung siya'y magiba sa kaniyang dako, kung magkagayo'y itatakuwil niya siya, na sinasabi: Hindi kita nakita.
If [one] destroys him from his place, Then it has feigned concerning him, I have not seen you!
19 Narito, ito ang kagalakan ng kaniyang lakad, at mula sa lupa ay sisibol ang mga iba.
Behold, this [is] the joy of His way, And from the dust others spring up.
20 Narito, hindi itatakuwil ng Dios ang sakdal na tao, ni aalalayan man niya ang mga manggagawa ng kasamaan.
Behold, God does not reject the perfect, Nor takes hold on the hand of evildoers.
21 Kaniya namang pupunuin ang iyong bibig ng pagtawa, at ang iyong mga labi ng paghiyaw.
While He fills your mouth with laughter, And your lips with shouting,
22 Silang nangapopoot sa iyo ay mabibihisan ng pagkahiya; at ang tolda ng masama ay mawawala.
Those hating you put on shame, And the tent of the wicked is not!”
