< Job 6 >

1 Nang magkagayo'y sumagot si Job at nagsabi,
Y respondió Job, y dijo:
2 Oh timbangin nawa ang aking pagkainip, at ang aking mga kasakunaan ay malagay sa mga timbangan na magkakasama.
¡Oh si se pesasen al justo mi queja y mi tormento, y fuesen alzadas igualmente en balanza!
3 Sapagka't ngayo'y magiging lalong mabigat kay sa buhangin sa mga dagat: kaya't ang aking pananalita ay napabigla.
Porque [mi tormento] pesaría más que la arena de la mar: y por tanto mis palabras son cortadas.
4 Sapagka't ang mga palaso ng Makapangyarihan sa lahat ay nasasaksak sa akin, ang lason niyaon ay hinitit ng aking diwa; ang mga pangkilabot ng Dios ay nangahahanay laban sa akin.
Porque las saetas del Todopoderoso están en mí, cuyo veneno bebe mi espíritu; y terrores de Dios me combaten.
5 Umuungal ba ang mailap na asno pag may damo? O umuungal ba ang baka sa kaniyang pagkain?
¿Por ventura gime el asno montés junto a la yerba? ¿O brama el buey junto a su pasto?
6 Makakain ba ng walang asin ang matabang? O mayroon bang lasa ang puti ng isang itlog?
¿Comerse ha lo desabrido sin sal? ¿o habrá gusto en la clara del huevo?
7 Tinatanggihang hipuin ng aking kaluluwa; mga karumaldumal na pagkain sa akin.
Las cosas que mi alma no quería tocar antes, ahora por los dolores son mi comida.
8 Oh mangyari nawa ang aking kahilingan; at ipagkaloob nawa sa akin ng Dios ang bagay na aking minimithi!
¡Quién me diese que viniese mi petición, y que Dios me diese lo que espero!
9 Sa makatuwid baga'y kalugdan nawa ng Dios na pisain ako; na bitawan ang kaniyang kamay, at ihiwalay ako!
¡Y que Dios quisiese quebrantarme; y que soltase su mano, y me despedazase!
10 Kung magkagayo'y magtataglay pa ako ng kaaliwan; Oo, ako'y makapagbabata sa mga walang awang sakit; sapagka't hindi ko itinakuwil ang mga salita ng Banal.
Y en esto crecería mi consolación, si me asase con dolor sin tener misericordia: no que haya contradicho las palabras del Santo.
11 Ano ang aking lakas, na ako'y maghihintay? At ano ang aking wakas na ako'y magtitiis?
¿Qué es mi fortaleza, para esperar aun? ¿Y qué es mi fin, para dilatar mi vida?
12 Ang akin bang tibay ay tibay ng mga bato? O ang akin bang laman ay tanso?
¿Mi fortaleza, es la de las piedras? ¿o mi carne, es de acero?
13 Di ba ako'y walang sukat na kaya, at ang karunungan ay lumayo sa akin?
¿No me ayudo cuánto puedo? ¿y con todo eso el poder me falta del todo?
14 Siyang nanglulupaypay ay dapat pagpakitaang loob ng kaniyang kaibigan; kahit siya na walang takot sa Makapangyarihan sa lahat.
El atribulado es consolado de su compañero: mas el temor del Omnipotente es dejado.
15 Ang aking mga kapatid ay nagsipagdaya na parang batis, na parang daan ng mga batis na nababago;
Mis hermanos me han mentido como arroyo; pasáronse como las riberas impetuosas,
16 Na malabo dahil sa hielo, at siyang kinatunawan ng nieve:
Que están escondidas por la helada, y encubiertas con nieve,
17 Paginit ay nawawala: pagka mainit, ay nangatutunaw sa kanilang dako.
Que al tiempo del calor son deshechas; y en calentándose, desaparecen de su lugar.
18 Ang mga pulutong na naglalakbay sa pagsunod sa mga yaon ay nangaliligaw; nagsisilihis sa ilang at nawawala.
Apártanse de las sendas de su camino, suben en vano, y se pierden.
19 Minasdan ng mga pulutong na mula sa Tema, hinintay ang mga yaon ng mga pulutong na mula sa Seba.
Miráron las los caminantes de Temán, los caminantes de Sabá esperaron en ellas:
20 Sila'y nangapahiya, sapagka't sila'y nagsiasa; sila'y nagsiparoon at nangatulig.
Mas fueron avergonzados por su esperanza; porque vinieron hasta ellas, y se hallaron confusos.
21 Sapagka't ngayon, kayo'y nauwi sa wala; kayo'y nangakakakita ng kakilabutan, at nangatatakot.
Ahora ciertamente vosotros sois como ellas: que habéis visto el tormento, y teméis.
22 Sinabi ko baga: Bigyan mo ako? O, Maghandog ka ng isang kaloob sa akin ng iyong pag-aari?
¿Héos dicho: Traédme, y de vuestro trabajo pagád por mí,
23 O, Iligtas mo ako sa kamay ng kaaway? O, tubusin mo ako sa kamay ng mga namimighati?
Y librádme de mano del angustiador, y redimídme del poder de los violentos?
24 Turuan mo ako, at ako'y mamamayapa; at ipaunawa mo sa akin kung ano ang aking pinagkasalahan.
Enseñádme, y yo callaré; y hacédme entender en que he errado.
25 Pagkatindi nga ng mga salita ng katuwiran! Nguni't anong sinasaway ng iyong pakikipagtalo?
¡Cuán fuertes son las palabras de rectitud! ¿y qué reprende, el que reprende de vosotros?
26 Iniisip ba ninyong sumaway ng mga salita? Dangang ang mga salita ng walang inaasahan ay parang hangin.
¿No estáis pensando las palabras para reprender; y echáis al viento palabras perdidas?
27 Oo, kayo'y magsasapalaran sa ulila, at ginawa ninyong kalakal ang inyong kaibigan.
También os arrojáis sobre el huérfano; y hacéis hoyo delante de vuestro amigo.
28 Ngayon nga'y kalugdan mong lingapin ako; sapagka't tunay na hindi ako magbubulaan sa iyong harap.
Ahora pues, si queréis, mirád en mí: y ved si mentiré delante de vosotros.
29 Kayo'y magsibalik isinasamo ko sa inyo, huwag magkaroon ng kalikuan; Oo, kayo'y magsibalik uli, ang aking usap ay matuwid.
Tornád ahora, y no haya iniquidad; y volvéd aun a mirar por mi justicia en esto:
30 May di ganap ba sa aking dila? Hindi ba makapapansin ang aking pagwawari ng mga suwail na bagay?
Si hay iniquidad en mi lengua: o si mi paladar no entiende los tormentos.

< Job 6 >