Job 6
1 Nang magkagayo'y sumagot si Job at nagsabi,
Felelt Jób és mondta:
2 Oh timbangin nawa ang aking pagkainip, at ang aking mga kasakunaan ay malagay sa mga timbangan na magkakasama.
Vajha mérve mérnék bosszúságomat a gyötrelmemet mérlegre vetnék egyaránt!
3 Sapagka't ngayo'y magiging lalong mabigat kay sa buhangin sa mga dagat: kaya't ang aking pananalita ay napabigla.
Mert most tengerek fövenyénél nehezebb, azért megzavarodtak szavaim.
4 Sapagka't ang mga palaso ng Makapangyarihan sa lahat ay nasasaksak sa akin, ang lason niyaon ay hinitit ng aking diwa; ang mga pangkilabot ng Dios ay nangahahanay laban sa akin.
Mert a Mindenható nyilai vannak bennem, a melyeknek mérgét lelkem issza; Isten ijedelmei sorakoznak ellenem.
5 Umuungal ba ang mailap na asno pag may damo? O umuungal ba ang baka sa kaniyang pagkain?
Ordít-e a vadszamár a pázsiton, avagy bőg-e az ökör abraka mellett?
6 Makakain ba ng walang asin ang matabang? O mayroon bang lasa ang puti ng isang itlog?
Ehető-e a mi ízetlen, só nélkül, avagy van-e íz a tojás fehérjében?
7 Tinatanggihang hipuin ng aking kaluluwa; mga karumaldumal na pagkain sa akin.
Vonakodott hozzá nyúlni a lelkem; azok az én kórságos ételem.
8 Oh mangyari nawa ang aking kahilingan; at ipagkaloob nawa sa akin ng Dios ang bagay na aking minimithi!
Bárcsak beteljesednék kérésem s reményemet megadná Isten;
9 Sa makatuwid baga'y kalugdan nawa ng Dios na pisain ako; na bitawan ang kaniyang kamay, at ihiwalay ako!
s tetszenék Istennek, hogy összezúzzon engem, megoldaná kezét, hogy véget vessen nekem!
10 Kung magkagayo'y magtataglay pa ako ng kaaliwan; Oo, ako'y makapagbabata sa mga walang awang sakit; sapagka't hindi ko itinakuwil ang mga salita ng Banal.
Akkor volna még vigasztalásom – fölszökném kíméletlen fájdalomban – hogy nem tagadtam meg a Szentnek szavait.
11 Ano ang aking lakas, na ako'y maghihintay? At ano ang aking wakas na ako'y magtitiis?
Mi az erőm, hogy várakozzam, s mi a végem, hogy türtessem magam?
12 Ang akin bang tibay ay tibay ng mga bato? O ang akin bang laman ay tanso?
Avagy kövek ereje-e az én erőm, vagy ércz az én húsom?
13 Di ba ako'y walang sukat na kaya, at ang karunungan ay lumayo sa akin?
Hiszen segítségem nincs bennem, és üdvösségem elutasíttatott tőlem.
14 Siyang nanglulupaypay ay dapat pagpakitaang loob ng kaniyang kaibigan; kahit siya na walang takot sa Makapangyarihan sa lahat.
Az elcsüggedőt barátjától szeretet illeti, ha el is hagyja a Mindenható félelmét!
15 Ang aking mga kapatid ay nagsipagdaya na parang batis, na parang daan ng mga batis na nababago;
Testvéreim hűtelenek lettek mint a patak, mint a hogy medrükben a patakok eltűnnek.
16 Na malabo dahil sa hielo, at siyang kinatunawan ng nieve:
A melyek sötétlenek a jégtől, bennök rejtőzik el a hó;
17 Paginit ay nawawala: pagka mainit, ay nangatutunaw sa kanilang dako.
mikor hőség éri, megsemmisülnek, midőn meleg van, elenyésznek helyükből.
18 Ang mga pulutong na naglalakbay sa pagsunod sa mga yaon ay nangaliligaw; nagsisilihis sa ilang at nawawala.
Kanyarodnak útjuk ösvényei, elhúzódnak a pusztaságban és elvesznek.
19 Minasdan ng mga pulutong na mula sa Tema, hinintay ang mga yaon ng mga pulutong na mula sa Seba.
Ide tekintettek Téma karavánjai, Sába vándorcsapatai reménykedtek bennük;
20 Sila'y nangapahiya, sapagka't sila'y nagsiasa; sila'y nagsiparoon at nangatulig.
megszégyenültek, hogy bíztak, elérkeztek odáig és elpirultak.
21 Sapagka't ngayon, kayo'y nauwi sa wala; kayo'y nangakakakita ng kakilabutan, at nangatatakot.
Mert most az övéi vagytok, láttok rettegést és féltek.
22 Sinabi ko baga: Bigyan mo ako? O, Maghandog ka ng isang kaloob sa akin ng iyong pag-aari?
Hát mondtam-e: adjatok nékem, és vagyontokból vesztegetést ajáljatok értem,
23 O, Iligtas mo ako sa kamay ng kaaway? O, tubusin mo ako sa kamay ng mga namimighati?
és szabadítsatok ki szorongatónak kezéből s zsarnokok kezétől váltsatok meg engem?
24 Turuan mo ako, at ako'y mamamayapa; at ipaunawa mo sa akin kung ano ang aking pinagkasalahan.
Tanítsatok engem s én elhallgatok, és ha mit tévedtem, értessétek meg velem.
25 Pagkatindi nga ng mga salita ng katuwiran! Nguni't anong sinasaway ng iyong pakikipagtalo?
Mi hathatósak az egyenes beszédek, de miképp fedne feddés, minő a tietek?
26 Iniisip ba ninyong sumaway ng mga salita? Dangang ang mga salita ng walang inaasahan ay parang hangin.
Szókat tekintetek-e feddésnek és szélnek az elcsüggedettnek beszédeit?
27 Oo, kayo'y magsasapalaran sa ulila, at ginawa ninyong kalakal ang inyong kaibigan.
Még árvának is nekiestek és áskálódtok barátotok ellen.
28 Ngayon nga'y kalugdan mong lingapin ako; sapagka't tunay na hindi ako magbubulaan sa iyong harap.
Most hát egyezzetek bele, forduljatok felém, arczotokba vajon hazudom-e?
29 Kayo'y magsibalik isinasamo ko sa inyo, huwag magkaroon ng kalikuan; Oo, kayo'y magsibalik uli, ang aking usap ay matuwid.
Térjetek meg, kérlek, ne essék jogtalanság, igen, térjetek meg, folyton áll ebben az igazam!
30 May di ganap ba sa aking dila? Hindi ba makapapansin ang aking pagwawari ng mga suwail na bagay?
Van-e nyelvemen jogtalanság, avagy ínyem nem érezné-e a gyötrelmeket?
