Job 6
1 Nang magkagayo'y sumagot si Job at nagsabi,
And Job answereth and saith: —
2 Oh timbangin nawa ang aking pagkainip, at ang aking mga kasakunaan ay malagay sa mga timbangan na magkakasama.
O that my provocation were thoroughly weighed, And my calamity in balances They would lift up together!
3 Sapagka't ngayo'y magiging lalong mabigat kay sa buhangin sa mga dagat: kaya't ang aking pananalita ay napabigla.
For now, than the sands of the sea it is heavier, Therefore my words have been rash.
4 Sapagka't ang mga palaso ng Makapangyarihan sa lahat ay nasasaksak sa akin, ang lason niyaon ay hinitit ng aking diwa; ang mga pangkilabot ng Dios ay nangahahanay laban sa akin.
For arrows of the Mighty [are] with me, Whose poison is drinking up my spirit. Terrors of God array themselves [for] me!
5 Umuungal ba ang mailap na asno pag may damo? O umuungal ba ang baka sa kaniyang pagkain?
Brayeth a wild ass over tender grass? Loweth an ox over his provender?
6 Makakain ba ng walang asin ang matabang? O mayroon bang lasa ang puti ng isang itlog?
Eaten is an insipid thing without salt? Is there sense in the drivel of dreams?
7 Tinatanggihang hipuin ng aking kaluluwa; mga karumaldumal na pagkain sa akin.
My soul is refusing to touch! They [are] as my sickening food.
8 Oh mangyari nawa ang aking kahilingan; at ipagkaloob nawa sa akin ng Dios ang bagay na aking minimithi!
O that my request may come, That God may grant my hope!
9 Sa makatuwid baga'y kalugdan nawa ng Dios na pisain ako; na bitawan ang kaniyang kamay, at ihiwalay ako!
That God would please — and bruise me, Loose His hand and cut me off!
10 Kung magkagayo'y magtataglay pa ako ng kaaliwan; Oo, ako'y makapagbabata sa mga walang awang sakit; sapagka't hindi ko itinakuwil ang mga salita ng Banal.
And yet it is my comfort, (And I exult in pain — He doth not spare, ) That I have not hidden The sayings of the Holy One.
11 Ano ang aking lakas, na ako'y maghihintay? At ano ang aking wakas na ako'y magtitiis?
What [is] my power that I should hope? And what mine end That I should prolong my life?
12 Ang akin bang tibay ay tibay ng mga bato? O ang akin bang laman ay tanso?
Is my strength the strength of stones? Is my flesh brazen?
13 Di ba ako'y walang sukat na kaya, at ang karunungan ay lumayo sa akin?
Is not my help with me, And substance driven from me?
14 Siyang nanglulupaypay ay dapat pagpakitaang loob ng kaniyang kaibigan; kahit siya na walang takot sa Makapangyarihan sa lahat.
To a despiser of his friends [is] shame, And the fear of the Mighty he forsaketh.
15 Ang aking mga kapatid ay nagsipagdaya na parang batis, na parang daan ng mga batis na nababago;
My brethren have deceived as a brook, As a stream of brooks they pass away.
16 Na malabo dahil sa hielo, at siyang kinatunawan ng nieve:
That are black because of ice, By them doth snow hide itself.
17 Paginit ay nawawala: pagka mainit, ay nangatutunaw sa kanilang dako.
By the time they are warm they have been cut off, By its being hot they have been Extinguished from their place.
18 Ang mga pulutong na naglalakbay sa pagsunod sa mga yaon ay nangaliligaw; nagsisilihis sa ilang at nawawala.
Turn aside do the paths of their way, They ascend into emptiness, and are lost.
19 Minasdan ng mga pulutong na mula sa Tema, hinintay ang mga yaon ng mga pulutong na mula sa Seba.
Passengers of Tema looked expectingly, Travellers of Sheba hoped for them.
20 Sila'y nangapahiya, sapagka't sila'y nagsiasa; sila'y nagsiparoon at nangatulig.
They were ashamed that one hath trusted, They have come unto it and are confounded.
21 Sapagka't ngayon, kayo'y nauwi sa wala; kayo'y nangakakakita ng kakilabutan, at nangatatakot.
Surely now ye have become the same! Ye see a downfall, and are afraid.
22 Sinabi ko baga: Bigyan mo ako? O, Maghandog ka ng isang kaloob sa akin ng iyong pag-aari?
Is it because I said, Give to me? And, By your power bribe for me?
23 O, Iligtas mo ako sa kamay ng kaaway? O, tubusin mo ako sa kamay ng mga namimighati?
And, Deliver me from the hand of an adversary? And, From the hand of terrible ones ransom me?
24 Turuan mo ako, at ako'y mamamayapa; at ipaunawa mo sa akin kung ano ang aking pinagkasalahan.
Shew me, and I — I keep silent, And what I have erred, let me understand.
25 Pagkatindi nga ng mga salita ng katuwiran! Nguni't anong sinasaway ng iyong pakikipagtalo?
How powerful have been upright sayings, And what doth reproof from you reprove?
26 Iniisip ba ninyong sumaway ng mga salita? Dangang ang mga salita ng walang inaasahan ay parang hangin.
For reproof — do you reckon words? And for wind — sayings of the desperate.
27 Oo, kayo'y magsasapalaran sa ulila, at ginawa ninyong kalakal ang inyong kaibigan.
Anger on the fatherless ye cause to fall, And are strange to your friend.
28 Ngayon nga'y kalugdan mong lingapin ako; sapagka't tunay na hindi ako magbubulaan sa iyong harap.
And, now, please, look upon me, Even to your face do I lie?
29 Kayo'y magsibalik isinasamo ko sa inyo, huwag magkaroon ng kalikuan; Oo, kayo'y magsibalik uli, ang aking usap ay matuwid.
Turn back, I pray you, let it not be perverseness, Yea, turn back again — my righteousness [is] in it.
30 May di ganap ba sa aking dila? Hindi ba makapapansin ang aking pagwawari ng mga suwail na bagay?
Is there in my tongue perverseness? Discerneth not my palate desirable things?
