Job 6
1 Nang magkagayo'y sumagot si Job at nagsabi,
Then responded Job, and said: —
2 Oh timbangin nawa ang aking pagkainip, at ang aking mga kasakunaan ay malagay sa mga timbangan na magkakasama.
Oh that, weighed, were my vexation, and, my engulfing ruin—into the balances, they would lift up all at once!
3 Sapagka't ngayo'y magiging lalong mabigat kay sa buhangin sa mga dagat: kaya't ang aking pananalita ay napabigla.
For, now, beyond the sand of the seas, would it be heavy, On this account, my words, have wandered.
4 Sapagka't ang mga palaso ng Makapangyarihan sa lahat ay nasasaksak sa akin, ang lason niyaon ay hinitit ng aking diwa; ang mga pangkilabot ng Dios ay nangahahanay laban sa akin.
For, the arrows of the Almighty, are in me, The heat whereof, my spirit is drinking up, The, terrors of GOD, array themselves against me.
5 Umuungal ba ang mailap na asno pag may damo? O umuungal ba ang baka sa kaniyang pagkain?
Doth the wild ass bray over grass? Or loweth the ox over his fodder?
6 Makakain ba ng walang asin ang matabang? O mayroon bang lasa ang puti ng isang itlog?
Can that which hath no savour be eaten without salt? Or is there any taste in the white of an egg?
7 Tinatanggihang hipuin ng aking kaluluwa; mga karumaldumal na pagkain sa akin.
My soul hath refused to touch, Those things, are like disease in my food.
8 Oh mangyari nawa ang aking kahilingan; at ipagkaloob nawa sa akin ng Dios ang bagay na aking minimithi!
Oh that my request would come! and, my hope, oh that GOD would grant!
9 Sa makatuwid baga'y kalugdan nawa ng Dios na pisain ako; na bitawan ang kaniyang kamay, at ihiwalay ako!
That it would please GOD to crush me, That he would set free his hand, and cut me off!
10 Kung magkagayo'y magtataglay pa ako ng kaaliwan; Oo, ako'y makapagbabata sa mga walang awang sakit; sapagka't hindi ko itinakuwil ang mga salita ng Banal.
So might it still be my comfort, And I might exult in the anguish he would not spare, —That I had not concealed the sayings of the Holy One.
11 Ano ang aking lakas, na ako'y maghihintay? At ano ang aking wakas na ako'y magtitiis?
What is my strength, that I should hope? Or what mine end, that I should prolong my desire?
12 Ang akin bang tibay ay tibay ng mga bato? O ang akin bang laman ay tanso?
Is my strength, the strength of stones? Or is, my flesh, of bronze?
13 Di ba ako'y walang sukat na kaya, at ang karunungan ay lumayo sa akin?
Is there any help at all in me? Is not, abiding success, driven from me?
14 Siyang nanglulupaypay ay dapat pagpakitaang loob ng kaniyang kaibigan; kahit siya na walang takot sa Makapangyarihan sa lahat.
The despairing, from his friend, should have lovingkindness, or, the reverence of the Almighty, he may forsake.
15 Ang aking mga kapatid ay nagsipagdaya na parang batis, na parang daan ng mga batis na nababago;
Mine own brethren, have proved treacherous like a torrent, like a channel of torrents which disappear:
16 Na malabo dahil sa hielo, at siyang kinatunawan ng nieve:
Which darken by reason of the cold, over them, is a covering made by the snow:
17 Paginit ay nawawala: pagka mainit, ay nangatutunaw sa kanilang dako.
By the time they begin to thaw, they are dried up, as soon as it is warm, they have vanished out of their place.
18 Ang mga pulutong na naglalakbay sa pagsunod sa mga yaon ay nangaliligaw; nagsisilihis sa ilang at nawawala.
Caravans turn aside by their course, they go up into a waste, and are lost:
19 Minasdan ng mga pulutong na mula sa Tema, hinintay ang mga yaon ng mga pulutong na mula sa Seba.
The caravans of Tema looked about, the travelling companies of Sheba, hoped for them:
20 Sila'y nangapahiya, sapagka't sila'y nagsiasa; sila'y nagsiparoon at nangatulig.
They are ashamed that they had trusted, They have come up to one of them, and are confounded.
21 Sapagka't ngayon, kayo'y nauwi sa wala; kayo'y nangakakakita ng kakilabutan, at nangatatakot.
For, now, ye have come to him, ye see something fearful, and fear.
22 Sinabi ko baga: Bigyan mo ako? O, Maghandog ka ng isang kaloob sa akin ng iyong pag-aari?
Is it that I said, Make me a gift, or, out of your abundance, offer a bribe on my behalf;
23 O, Iligtas mo ako sa kamay ng kaaway? O, tubusin mo ako sa kamay ng mga namimighati?
And deliver me from the hand of the adversary? And, out of the hand of tyrants, ransom me?
24 Turuan mo ako, at ako'y mamamayapa; at ipaunawa mo sa akin kung ano ang aking pinagkasalahan.
Show me, and, I, will hold my peace, And, wherein I have erred, cause me to understand.
25 Pagkatindi nga ng mga salita ng katuwiran! Nguni't anong sinasaway ng iyong pakikipagtalo?
How pleasant are the sayings that are right! But what can a decision from you, decide?
26 Iniisip ba ninyong sumaway ng mga salita? Dangang ang mga salita ng walang inaasahan ay parang hangin.
To decide words, do ye intend, When, to the wind, are spoken the sayings of one in despair?
27 Oo, kayo'y magsasapalaran sa ulila, at ginawa ninyong kalakal ang inyong kaibigan.
Surely, the fatherless, ye would assail, and make merchandise of your friend!
28 Ngayon nga'y kalugdan mong lingapin ako; sapagka't tunay na hindi ako magbubulaan sa iyong harap.
But, now, be pleased to turn to me, that it may be, to your faces, if I speak falsehood,
29 Kayo'y magsibalik isinasamo ko sa inyo, huwag magkaroon ng kalikuan; Oo, kayo'y magsibalik uli, ang aking usap ay matuwid.
Reply, I pray you, let there be no perversity, Yea reply even yet, my vindication is in it!
30 May di ganap ba sa aking dila? Hindi ba makapapansin ang aking pagwawari ng mga suwail na bagay?
Is there, in my tongue, perversity? Or can, my sense, not discern, engulfing ruin?
