Job 6
1 Nang magkagayo'y sumagot si Job at nagsabi,
Then Job answered and said:
2 Oh timbangin nawa ang aking pagkainip, at ang aking mga kasakunaan ay malagay sa mga timbangan na magkakasama.
O that my grief were weighed thoroughly! That my calamities were put together in the balance!
3 Sapagka't ngayo'y magiging lalong mabigat kay sa buhangin sa mga dagat: kaya't ang aking pananalita ay napabigla.
Surely they would be heavier than the sand of the sea; On this account were my words rash.
4 Sapagka't ang mga palaso ng Makapangyarihan sa lahat ay nasasaksak sa akin, ang lason niyaon ay hinitit ng aking diwa; ang mga pangkilabot ng Dios ay nangahahanay laban sa akin.
For the arrows of the Almighty have pierced me; Their poison drinketh up my spirit; The terrors of God set themselves in array against me.
5 Umuungal ba ang mailap na asno pag may damo? O umuungal ba ang baka sa kaniyang pagkain?
Doth the wild ass bray in the midst of grass? Or loweth the ox over his fodder?
6 Makakain ba ng walang asin ang matabang? O mayroon bang lasa ang puti ng isang itlog?
Can that which is unsavory be eaten without salt? Is there any taste in the white of an egg?
7 Tinatanggihang hipuin ng aking kaluluwa; mga karumaldumal na pagkain sa akin.
That which my soul abhorreth to touch Hath become my loathsome food.
8 Oh mangyari nawa ang aking kahilingan; at ipagkaloob nawa sa akin ng Dios ang bagay na aking minimithi!
O that I might have my request, And that God would grant me that which I long for!
9 Sa makatuwid baga'y kalugdan nawa ng Dios na pisain ako; na bitawan ang kaniyang kamay, at ihiwalay ako!
That it would please God to destroy me; That he would let loose his hand, and make an end of me!
10 Kung magkagayo'y magtataglay pa ako ng kaaliwan; Oo, ako'y makapagbabata sa mga walang awang sakit; sapagka't hindi ko itinakuwil ang mga salita ng Banal.
Yet it should still be my consolation, Yea, in unsparing anguish I would exult, That I have not denied the commands of the Holy One.
11 Ano ang aking lakas, na ako'y maghihintay? At ano ang aking wakas na ako'y magtitiis?
What is my strength, that I should hope? And what mine end, that I should be patient?
12 Ang akin bang tibay ay tibay ng mga bato? O ang akin bang laman ay tanso?
Is my strength the strength of stones? Or is my flesh brass?
13 Di ba ako'y walang sukat na kaya, at ang karunungan ay lumayo sa akin?
Alas, there is no help within me! Deliverance is driven from me!
14 Siyang nanglulupaypay ay dapat pagpakitaang loob ng kaniyang kaibigan; kahit siya na walang takot sa Makapangyarihan sa lahat.
To the afflicted, kindness should be shown by a friend; Else he casteth off the fear of the Almighty.
15 Ang aking mga kapatid ay nagsipagdaya na parang batis, na parang daan ng mga batis na nababago;
But my brethren are faithless like a brook; Like streams of the valley that pass away;
16 Na malabo dahil sa hielo, at siyang kinatunawan ng nieve:
Which are turbid by reason of the ice, And the snow, which hideth itself in them.
17 Paginit ay nawawala: pagka mainit, ay nangatutunaw sa kanilang dako.
As soon as they flow forth, they vanish; When the heat cometh, they are dried up from their place.
18 Ang mga pulutong na naglalakbay sa pagsunod sa mga yaon ay nangaliligaw; nagsisilihis sa ilang at nawawala.
The caravans turn aside to them on their way; They go up into the desert, and perish.
19 Minasdan ng mga pulutong na mula sa Tema, hinintay ang mga yaon ng mga pulutong na mula sa Seba.
The caravans of Tema look for them; The companies of Sheba expect to see them;
20 Sila'y nangapahiya, sapagka't sila'y nagsiasa; sila'y nagsiparoon at nangatulig.
They are ashamed that they have relied on them; They come to their place, and are confounded.
21 Sapagka't ngayon, kayo'y nauwi sa wala; kayo'y nangakakakita ng kakilabutan, at nangatatakot.
So ye also are nothing; Ye see a terror, and shrink back.
22 Sinabi ko baga: Bigyan mo ako? O, Maghandog ka ng isang kaloob sa akin ng iyong pag-aari?
Have I said, Bring me gifts? Or, Give a present for me out of your substance?
23 O, Iligtas mo ako sa kamay ng kaaway? O, tubusin mo ako sa kamay ng mga namimighati?
Or, Deliver me from the enemy's hand? Or, Rescue me from the hand of the violent?
24 Turuan mo ako, at ako'y mamamayapa; at ipaunawa mo sa akin kung ano ang aking pinagkasalahan.
Convince me, and I will hold my peace; Cause me to understand wherein I have erred.
25 Pagkatindi nga ng mga salita ng katuwiran! Nguni't anong sinasaway ng iyong pakikipagtalo?
How powerful are the words of truth! But what do your reproaches prove?
26 Iniisip ba ninyong sumaway ng mga salita? Dangang ang mga salita ng walang inaasahan ay parang hangin.
Do ye mean to censure words? The words of a man in despair are but wind.
27 Oo, kayo'y magsasapalaran sa ulila, at ginawa ninyong kalakal ang inyong kaibigan.
Truly ye spread a net for the fatherless; Ye dig a pit for your friend.
28 Ngayon nga'y kalugdan mong lingapin ako; sapagka't tunay na hindi ako magbubulaan sa iyong harap.
Look now upon me, I pray you; For to your very face can I speak falsehood?
29 Kayo'y magsibalik isinasamo ko sa inyo, huwag magkaroon ng kalikuan; Oo, kayo'y magsibalik uli, ang aking usap ay matuwid.
Return, I pray, and let there be no unfairness; Yea, return; —still is my cause righteous.
30 May di ganap ba sa aking dila? Hindi ba makapapansin ang aking pagwawari ng mga suwail na bagay?
Is there iniquity on my tongue? Cannot my taste discern what is sinful?
