Job 6
1 Nang magkagayo'y sumagot si Job at nagsabi,
Bvt Iob answered, and said,
2 Oh timbangin nawa ang aking pagkainip, at ang aking mga kasakunaan ay malagay sa mga timbangan na magkakasama.
Oh that my griefe were well weighed, and my miseries were layed together in the balance.
3 Sapagka't ngayo'y magiging lalong mabigat kay sa buhangin sa mga dagat: kaya't ang aking pananalita ay napabigla.
For it woulde be nowe heauier then the sande of the sea: therefore my wordes are swallowed vp.
4 Sapagka't ang mga palaso ng Makapangyarihan sa lahat ay nasasaksak sa akin, ang lason niyaon ay hinitit ng aking diwa; ang mga pangkilabot ng Dios ay nangahahanay laban sa akin.
For the arrowes of the Almightie are in me, the venime whereof doeth drinke vp my spirit, and the terrours of God fight against me.
5 Umuungal ba ang mailap na asno pag may damo? O umuungal ba ang baka sa kaniyang pagkain?
Doeth the wilde asse bray when he hath grasse? or loweth the oxe when he hath fodder?
6 Makakain ba ng walang asin ang matabang? O mayroon bang lasa ang puti ng isang itlog?
That which is vnsauerie, shall it be eaten without salt? or is there any taste in the white of an egge?
7 Tinatanggihang hipuin ng aking kaluluwa; mga karumaldumal na pagkain sa akin.
Such things as my soule refused to touch, as were sorowes, are my meate.
8 Oh mangyari nawa ang aking kahilingan; at ipagkaloob nawa sa akin ng Dios ang bagay na aking minimithi!
Oh that I might haue my desire, and that God would grant me the thing that I long for!
9 Sa makatuwid baga'y kalugdan nawa ng Dios na pisain ako; na bitawan ang kaniyang kamay, at ihiwalay ako!
That is, that God would destroy me: that he would let his hand go, and cut me off.
10 Kung magkagayo'y magtataglay pa ako ng kaaliwan; Oo, ako'y makapagbabata sa mga walang awang sakit; sapagka't hindi ko itinakuwil ang mga salita ng Banal.
Then should I yet haue comfort, (though I burne with sorowe, let him not spare) because I haue not denyed the wordes of the Holy one.
11 Ano ang aking lakas, na ako'y maghihintay? At ano ang aking wakas na ako'y magtitiis?
What power haue I that I should endure? or what is mine end, if I should prolong my life?
12 Ang akin bang tibay ay tibay ng mga bato? O ang akin bang laman ay tanso?
Is my strength the strength of stones? or is my flesh of brasse?
13 Di ba ako'y walang sukat na kaya, at ang karunungan ay lumayo sa akin?
Is it not so, that there is in me no helpe? and that strength is taken from me?
14 Siyang nanglulupaypay ay dapat pagpakitaang loob ng kaniyang kaibigan; kahit siya na walang takot sa Makapangyarihan sa lahat.
He that is in miserie, ought to be comforted of his neighbour: but men haue forsaken the feare of the Almightie.
15 Ang aking mga kapatid ay nagsipagdaya na parang batis, na parang daan ng mga batis na nababago;
My brethre haue deceiued me as a brook, and as the rising of the riuers they passe away.
16 Na malabo dahil sa hielo, at siyang kinatunawan ng nieve:
Which are blackish with yee, and wherein the snowe is hid.
17 Paginit ay nawawala: pagka mainit, ay nangatutunaw sa kanilang dako.
But in time they are dryed vp with heate and are consumed: and when it is hote they faile out of their places,
18 Ang mga pulutong na naglalakbay sa pagsunod sa mga yaon ay nangaliligaw; nagsisilihis sa ilang at nawawala.
Or they depart from their way and course, yea, they vanish and perish.
19 Minasdan ng mga pulutong na mula sa Tema, hinintay ang mga yaon ng mga pulutong na mula sa Seba.
They that go to Tema, considered them, and they that goe to Sheba, waited for them.
20 Sila'y nangapahiya, sapagka't sila'y nagsiasa; sila'y nagsiparoon at nangatulig.
But they were confounded: when they hoped, they came thither and were ashamed.
21 Sapagka't ngayon, kayo'y nauwi sa wala; kayo'y nangakakakita ng kakilabutan, at nangatatakot.
Surely nowe are ye like vnto it: ye haue seene my fearefull plague, and are afraide.
22 Sinabi ko baga: Bigyan mo ako? O, Maghandog ka ng isang kaloob sa akin ng iyong pag-aari?
Was it because I said, Bring vnto me? or giue a rewarde to me of your substance?
23 O, Iligtas mo ako sa kamay ng kaaway? O, tubusin mo ako sa kamay ng mga namimighati?
And deliuer me from the enemies hande, or ransome me out of the hand of tyrants?
24 Turuan mo ako, at ako'y mamamayapa; at ipaunawa mo sa akin kung ano ang aking pinagkasalahan.
Teach me, and I wil hold my tongue: and cause me to vnderstande, wherein I haue erred.
25 Pagkatindi nga ng mga salita ng katuwiran! Nguni't anong sinasaway ng iyong pakikipagtalo?
Howe stedfast are the wordes of righteousnes? and what can any of you iustly reproue?
26 Iniisip ba ninyong sumaway ng mga salita? Dangang ang mga salita ng walang inaasahan ay parang hangin.
Doe ye imagine to reproue wordes, that the talke of the afflicted should be as the winde?
27 Oo, kayo'y magsasapalaran sa ulila, at ginawa ninyong kalakal ang inyong kaibigan.
Ye make your wrath to fall vpon the fatherlesse, and dig a pit for your friende.
28 Ngayon nga'y kalugdan mong lingapin ako; sapagka't tunay na hindi ako magbubulaan sa iyong harap.
Nowe therefore be content to looke vpon me: for I will not lie before your face.
29 Kayo'y magsibalik isinasamo ko sa inyo, huwag magkaroon ng kalikuan; Oo, kayo'y magsibalik uli, ang aking usap ay matuwid.
Turne, I pray you, let there be none iniquitie: returne, I say, and ye shall see yet my righteousnesse in that behalfe.
30 May di ganap ba sa aking dila? Hindi ba makapapansin ang aking pagwawari ng mga suwail na bagay?
Is there iniquitie in my tongue? doeth not my mouth feele sorowes?
