Job 6
1 Nang magkagayo'y sumagot si Job at nagsabi,
But Job, responding, said:
2 Oh timbangin nawa ang aking pagkainip, at ang aking mga kasakunaan ay malagay sa mga timbangan na magkakasama.
I wish that my sins, for which I deserve wrath, and the calamity that I endure, were weighed out on a balance.
3 Sapagka't ngayo'y magiging lalong mabigat kay sa buhangin sa mga dagat: kaya't ang aking pananalita ay napabigla.
Compared to the sand of the sea, they would appear heavier, and so my words are full of sorrow.
4 Sapagka't ang mga palaso ng Makapangyarihan sa lahat ay nasasaksak sa akin, ang lason niyaon ay hinitit ng aking diwa; ang mga pangkilabot ng Dios ay nangahahanay laban sa akin.
For the arrows of the Lord are in me, my spirit drinks of their indignation, and the terrors of the Lord are soldiers against me.
5 Umuungal ba ang mailap na asno pag may damo? O umuungal ba ang baka sa kaniyang pagkain?
Will the wild ass bray when he has grass? Or will the ox bellow when he stands before a full manger?
6 Makakain ba ng walang asin ang matabang? O mayroon bang lasa ang puti ng isang itlog?
Or can one eat bland food, which is not seasoned with salt? Or can anyone taste that which, if tasted, causes death?
7 Tinatanggihang hipuin ng aking kaluluwa; mga karumaldumal na pagkain sa akin.
The things that my soul was unwilling to touch before, now, because of anguish, are my foods.
8 Oh mangyari nawa ang aking kahilingan; at ipagkaloob nawa sa akin ng Dios ang bagay na aking minimithi!
Who will grant that my petition may arrive and that God may bestow on me what I expect,
9 Sa makatuwid baga'y kalugdan nawa ng Dios na pisain ako; na bitawan ang kaniyang kamay, at ihiwalay ako!
and that he who, at first, had crushed me, will let loose his hand and cut me down?
10 Kung magkagayo'y magtataglay pa ako ng kaaliwan; Oo, ako'y makapagbabata sa mga walang awang sakit; sapagka't hindi ko itinakuwil ang mga salita ng Banal.
And may this be my consolation, that in afflicting me with sorrow, although he might not be lenient with me, I still do not contradict the words of the Holy One.
11 Ano ang aking lakas, na ako'y maghihintay? At ano ang aking wakas na ako'y magtitiis?
For what is my strength, that I may continue? Or what is my goal, so that I may act patiently?
12 Ang akin bang tibay ay tibay ng mga bato? O ang akin bang laman ay tanso?
My strength is not the strength of stones, nor is my flesh made of bronze.
13 Di ba ako'y walang sukat na kaya, at ang karunungan ay lumayo sa akin?
Behold, there is no help for me in myself, and my loved ones also have withdrawn from me.
14 Siyang nanglulupaypay ay dapat pagpakitaang loob ng kaniyang kaibigan; kahit siya na walang takot sa Makapangyarihan sa lahat.
He who takes away mercy from his friend, abandons the fear of the Lord.
15 Ang aking mga kapatid ay nagsipagdaya na parang batis, na parang daan ng mga batis na nababago;
My brethren have disregarded me, like a torrent that passes swiftly through the steep valleys.
16 Na malabo dahil sa hielo, at siyang kinatunawan ng nieve:
Those who fear frost, snow will rush over them.
17 Paginit ay nawawala: pagka mainit, ay nangatutunaw sa kanilang dako.
At that time, when they are scattered, they will perish, and when it becomes hot, they will be freed from their place.
18 Ang mga pulutong na naglalakbay sa pagsunod sa mga yaon ay nangaliligaw; nagsisilihis sa ilang at nawawala.
The paths of their steps are entangled; they will walk in vain and will perish.
19 Minasdan ng mga pulutong na mula sa Tema, hinintay ang mga yaon ng mga pulutong na mula sa Seba.
Consider the paths of Thema, the ways of Saba, and wait a little while.
20 Sila'y nangapahiya, sapagka't sila'y nagsiasa; sila'y nagsiparoon at nangatulig.
They have been thrown into confusion, just as I had hoped; they have even come to me and are overwhelmed with shame.
21 Sapagka't ngayon, kayo'y nauwi sa wala; kayo'y nangakakakita ng kakilabutan, at nangatatakot.
Now you have arrived, and merely by seeing my affliction, you are afraid.
22 Sinabi ko baga: Bigyan mo ako? O, Maghandog ka ng isang kaloob sa akin ng iyong pag-aari?
Did I say: “Bring to me and give to me from your necessities?”
23 O, Iligtas mo ako sa kamay ng kaaway? O, tubusin mo ako sa kamay ng mga namimighati?
or, “Free me from the hand of the enemy and rescue me from the hand of the strong?”
24 Turuan mo ako, at ako'y mamamayapa; at ipaunawa mo sa akin kung ano ang aking pinagkasalahan.
Teach me, and I will be silent, and if by chance I have been ignorant of anything, instruct me.
25 Pagkatindi nga ng mga salita ng katuwiran! Nguni't anong sinasaway ng iyong pakikipagtalo?
Why have you diminished the words of truth, when there is none of you who is able to offer proof against me?
26 Iniisip ba ninyong sumaway ng mga salita? Dangang ang mga salita ng walang inaasahan ay parang hangin.
You prepare speeches as so much noise, and you offer words into the wind.
27 Oo, kayo'y magsasapalaran sa ulila, at ginawa ninyong kalakal ang inyong kaibigan.
You encroach upon the orphan, and you strive to undermine your friend.
28 Ngayon nga'y kalugdan mong lingapin ako; sapagka't tunay na hindi ako magbubulaan sa iyong harap.
Such is true, so finish what you have begun. Listen closely, and see if I lie.
29 Kayo'y magsibalik isinasamo ko sa inyo, huwag magkaroon ng kalikuan; Oo, kayo'y magsibalik uli, ang aking usap ay matuwid.
Respond, I beg you, without contention, and, speaking what is just, pass judgment.
30 May di ganap ba sa aking dila? Hindi ba makapapansin ang aking pagwawari ng mga suwail na bagay?
And you will not find iniquity on my tongue, nor will foolishness resound in my throat.
