Job 6
1 Nang magkagayo'y sumagot si Job at nagsabi,
Then Job answered and said,
2 Oh timbangin nawa ang aking pagkainip, at ang aking mga kasakunaan ay malagay sa mga timbangan na magkakasama.
Oh that my vexation were but weighed, And all my calamity laid in the balances!
3 Sapagka't ngayo'y magiging lalong mabigat kay sa buhangin sa mga dagat: kaya't ang aking pananalita ay napabigla.
For now it would be heavier than the sand of the seas: Therefore have my words been rash.
4 Sapagka't ang mga palaso ng Makapangyarihan sa lahat ay nasasaksak sa akin, ang lason niyaon ay hinitit ng aking diwa; ang mga pangkilabot ng Dios ay nangahahanay laban sa akin.
For the arrows of the Almighty are within me, The poison whereof my spirit drinketh up: The terrors of God do set themselves in array against me.
5 Umuungal ba ang mailap na asno pag may damo? O umuungal ba ang baka sa kaniyang pagkain?
Doth the wild ass bray when he hath grass? Or loweth the ox over his fodder?
6 Makakain ba ng walang asin ang matabang? O mayroon bang lasa ang puti ng isang itlog?
Can that which hath no savor be eaten without salt? Or is there any taste in the white of an egg?
7 Tinatanggihang hipuin ng aking kaluluwa; mga karumaldumal na pagkain sa akin.
My soul refuseth to touch [them]; They are as loathsome food to me.
8 Oh mangyari nawa ang aking kahilingan; at ipagkaloob nawa sa akin ng Dios ang bagay na aking minimithi!
Oh that I might have my request; And that God would grant [me] the thing that I long for!
9 Sa makatuwid baga'y kalugdan nawa ng Dios na pisain ako; na bitawan ang kaniyang kamay, at ihiwalay ako!
Even that it would please God to crush me; That he would let loose his hand, and cut me off!
10 Kung magkagayo'y magtataglay pa ako ng kaaliwan; Oo, ako'y makapagbabata sa mga walang awang sakit; sapagka't hindi ko itinakuwil ang mga salita ng Banal.
And be it still my consolation, Yea, let me exult in pain that spareth not, That I have not denied the words of the Holy One.
11 Ano ang aking lakas, na ako'y maghihintay? At ano ang aking wakas na ako'y magtitiis?
What is my strength, that I should wait? And what is mine end, that I should be patient?
12 Ang akin bang tibay ay tibay ng mga bato? O ang akin bang laman ay tanso?
Is my strength the strength of stones? Or is my flesh of brass?
13 Di ba ako'y walang sukat na kaya, at ang karunungan ay lumayo sa akin?
Is it not that I have no help in me, And that wisdom is driven quite from me?
14 Siyang nanglulupaypay ay dapat pagpakitaang loob ng kaniyang kaibigan; kahit siya na walang takot sa Makapangyarihan sa lahat.
To him that is ready to faint kindness [should be showed] from his friend; Even to him that forsaketh the fear of the Almighty.
15 Ang aking mga kapatid ay nagsipagdaya na parang batis, na parang daan ng mga batis na nababago;
My brethren have dealt deceitfully as a brook, As the channel of brooks that pass away;
16 Na malabo dahil sa hielo, at siyang kinatunawan ng nieve:
Which are black by reason of the ice, [And] wherein the snow hideth itself:
17 Paginit ay nawawala: pagka mainit, ay nangatutunaw sa kanilang dako.
What time they wax warm, they vanish; When it is hot, they are consumed out of their place.
18 Ang mga pulutong na naglalakbay sa pagsunod sa mga yaon ay nangaliligaw; nagsisilihis sa ilang at nawawala.
The caravans [that travel] by the way of them turn aside; They go up into the waste, and perish.
19 Minasdan ng mga pulutong na mula sa Tema, hinintay ang mga yaon ng mga pulutong na mula sa Seba.
The caravans of Tema looked, The companies of Sheba waited for them.
20 Sila'y nangapahiya, sapagka't sila'y nagsiasa; sila'y nagsiparoon at nangatulig.
They were put to shame because they had hoped; They came thither, and were confounded.
21 Sapagka't ngayon, kayo'y nauwi sa wala; kayo'y nangakakakita ng kakilabutan, at nangatatakot.
For now ye are nothing; Ye see a terror, and are afraid.
22 Sinabi ko baga: Bigyan mo ako? O, Maghandog ka ng isang kaloob sa akin ng iyong pag-aari?
Did I say, Give unto me? Or, Offer a present for me of your substance?
23 O, Iligtas mo ako sa kamay ng kaaway? O, tubusin mo ako sa kamay ng mga namimighati?
Or, Deliver me from the adversary’s hand? Or, Redeem me from the hand of the oppressors?
24 Turuan mo ako, at ako'y mamamayapa; at ipaunawa mo sa akin kung ano ang aking pinagkasalahan.
Teach me, and I will hold my peace; And cause me to understand wherein I have erred.
25 Pagkatindi nga ng mga salita ng katuwiran! Nguni't anong sinasaway ng iyong pakikipagtalo?
How forcible are words of uprightness! But your reproof, what doth it reprove?
26 Iniisip ba ninyong sumaway ng mga salita? Dangang ang mga salita ng walang inaasahan ay parang hangin.
Do ye think to reprove words, Seeing that the speeches of one that is desperate are as wind?
27 Oo, kayo'y magsasapalaran sa ulila, at ginawa ninyong kalakal ang inyong kaibigan.
Yea, ye would cast [lots] upon the fatherless, And make merchandise of your friend.
28 Ngayon nga'y kalugdan mong lingapin ako; sapagka't tunay na hindi ako magbubulaan sa iyong harap.
Now therefore be pleased to look upon me; For surely I shall not lie to your face.
29 Kayo'y magsibalik isinasamo ko sa inyo, huwag magkaroon ng kalikuan; Oo, kayo'y magsibalik uli, ang aking usap ay matuwid.
Return, I pray you, let there be no injustice; Yea, return again, my cause is righteous.
30 May di ganap ba sa aking dila? Hindi ba makapapansin ang aking pagwawari ng mga suwail na bagay?
Is there injustice on my tongue? Cannot my taste discern mischievous things?
