Job 6

1 Nang magkagayo'y sumagot si Job at nagsabi,

Job antwoordde, en sprak:

2 Oh timbangin nawa ang aking pagkainip, at ang aking mga kasakunaan ay malagay sa mga timbangan na magkakasama.

Ach, mocht mijn wrevel worden gewogen, Maar tegelijk met mijn leed op de weegschaal gelegd:

3 Sapagka't ngayo'y magiging lalong mabigat kay sa buhangin sa mga dagat: kaya't ang aking pananalita ay napabigla.

Want omdat het zwaarder is dan het zand aan de zee, Daarom gingen ook mijn woorden de perken te buiten.

4 Sapagka't ang mga palaso ng Makapangyarihan sa lahat ay nasasaksak sa akin, ang lason niyaon ay hinitit ng aking diwa; ang mga pangkilabot ng Dios ay nangahahanay laban sa akin.

Ja, de pijlen van den Almachtige blijven in mij steken, Mijn geest zuigt er het gif van op; De verschrikkingen Gods Stellen zich tegen mij in slagorde op!

5 Umuungal ba ang mailap na asno pag may damo? O umuungal ba ang baka sa kaniyang pagkain?

Balkt soms de woudezel bij het gras Of loeit het rund bij zijn kribbe?

6 Makakain ba ng walang asin ang matabang? O mayroon bang lasa ang puti ng isang itlog?

Kan het laffe zonder zout worden gegeten, Of is er smaak aan het wit van een ei?

7 Tinatanggihang hipuin ng aking kaluluwa; mga karumaldumal na pagkain sa akin.

Neen, ik weiger, het aan te raken, Ze zijn voor mij een walgelijke spijs!

8 Oh mangyari nawa ang aking kahilingan; at ipagkaloob nawa sa akin ng Dios ang bagay na aking minimithi!

Ach, dat mijn bede werd verhoord, En dat God mijn wens mocht vervullen;

9 Sa makatuwid baga'y kalugdan nawa ng Dios na pisain ako; na bitawan ang kaniyang kamay, at ihiwalay ako!

Dat het God behaagde, mij te verpletteren, Zijn hand zich bewoog, om mij weg te maaien.

10 Kung magkagayo'y magtataglay pa ako ng kaaliwan; Oo, ako'y makapagbabata sa mga walang awang sakit; sapagka't hindi ko itinakuwil ang mga salita ng Banal.

Dat zou een troost voor mij zijn, En ik danste ondanks mijn leed: "Hij spaart mij niet, Omdat ik den Heilige mijn wens niet verzweeg!".

11 Ano ang aking lakas, na ako'y maghihintay? At ano ang aking wakas na ako'y magtitiis?

Want wat is mijn kracht, dat ik nu nog zou wachten, Wat mijn uitzicht, dat ik langer zou leven?

12 Ang akin bang tibay ay tibay ng mga bato? O ang akin bang laman ay tanso?

Is mijn kracht soms als die van een steen, Is mijn vlees soms van brons?

13 Di ba ako'y walang sukat na kaya, at ang karunungan ay lumayo sa akin?

Ben ik niet geheel van redding verstoken, Is iedere hulp mij niet ontzegd?

14 Siyang nanglulupaypay ay dapat pagpakitaang loob ng kaniyang kaibigan; kahit siya na walang takot sa Makapangyarihan sa lahat.

Maar wie zijn vriend barmhartigheid weigert, Verzaakt de vrees voor den Almachtige!

15 Ang aking mga kapatid ay nagsipagdaya na parang batis, na parang daan ng mga batis na nababago;

Toch zijn mijn broeders als een beek onbetrouwbaar, Als een stortbeek, die wegstroomt:

16 Na malabo dahil sa hielo, at siyang kinatunawan ng nieve:

Die bedekt zijn met ijs, Of bedolven onder sneeuw;

17 Paginit ay nawawala: pagka mainit, ay nangatutunaw sa kanilang dako.

Zodra de hitte komt, drogen zij uit, Zodra het warm wordt, zijn ze verdwenen.

18 Ang mga pulutong na naglalakbay sa pagsunod sa mga yaon ay nangaliligaw; nagsisilihis sa ilang at nawawala.

Ze buigen af van de weg, die ze gaan, En verliezen zich in de woestijn;

19 Minasdan ng mga pulutong na mula sa Tema, hinintay ang mga yaon ng mga pulutong na mula sa Seba.

De karavanen van Tema zien er naar uit, De convooien van Sjeba hebben er hun hoop op gevestigd:

20 Sila'y nangapahiya, sapagka't sila'y nagsiasa; sila'y nagsiparoon at nangatulig.

Maar ze worden in hun verwachting beschaamd, Staan bij hun aankomst te schande.

21 Sapagka't ngayon, kayo'y nauwi sa wala; kayo'y nangakakakita ng kakilabutan, at nangatatakot.

Zo zijt gij voor mij nu geworden: Gij aanschouwt mijn ellende, en beangst deinst gij terug!

22 Sinabi ko baga: Bigyan mo ako? O, Maghandog ka ng isang kaloob sa akin ng iyong pag-aari?

Heb ik gevraagd: Geeft mij iets ten geschenke, Of staat mij van uw vermogen iets af;

23 O, Iligtas mo ako sa kamay ng kaaway? O, tubusin mo ako sa kamay ng mga namimighati?

Of redt mij uit de hand van den vijand, Bevrijdt mij uit de greep der tyrannen?

24 Turuan mo ako, at ako'y mamamayapa; at ipaunawa mo sa akin kung ano ang aking pinagkasalahan.

Neen, onderricht mij, en dan zal ik zwijgen; Laat mij inzien, waarin ik heb gedwaald!

25 Pagkatindi nga ng mga salita ng katuwiran! Nguni't anong sinasaway ng iyong pakikipagtalo?

Hoe zoet zijn woorden, die oprecht zijn gemeend, Maar hoe grievend de berisping van u!

26 Iniisip ba ninyong sumaway ng mga salita? Dangang ang mga salita ng walang inaasahan ay parang hangin.

Meent gij, mijn woorden te moeten berispen: Woorden van een wanhopige, die in de wind zijn gesproken?

27 Oo, kayo'y magsasapalaran sa ulila, at ginawa ninyong kalakal ang inyong kaibigan.

Wilt gij het lot over een onschuldige werpen, En de staf breken over uw vriend?

28 Ngayon nga'y kalugdan mong lingapin ako; sapagka't tunay na hindi ako magbubulaan sa iyong harap.

Welnu dan, wilt mij aanhoren: Ik lieg u toch niet in het gezicht.

29 Kayo'y magsibalik isinasamo ko sa inyo, huwag magkaroon ng kalikuan; Oo, kayo'y magsibalik uli, ang aking usap ay matuwid.

Bezint u, en laat er geen onrecht geschieden; Bezint u, mijn onschuld zal blijken!

30 May di ganap ba sa aking dila? Hindi ba makapapansin ang aking pagwawari ng mga suwail na bagay?

Is er soms onrecht op mijn tong, Of kan mijn gehemelte de rampen niet proeven;